헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γάρ πωσ φεύγουσι τὴν αὐγήν· σκότοσ δὲ πρηο̈́νει τουτέοισι τὴν νοῦσον· οὐ δὲ ἐσιδεῖν τι ἢ ἀκοῦσαι τερπνὸν εὔφοροι · κάκοδμοι τὴν ὄσφρησιν, καὶ οὔτε τι εὐῶδεσ αὐτέουσ τέρπει, ἐκτρέπονται δὲ καὶ τὰ κακώδεα · ἄχθονται τῷ βίῳ, θανατῶσι ὥνθρωποι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.16)
ἐσ ἐπιστασίην γὰρ τῆσ νούσου ἀφικνεόμενοι, ἄχθονται τῇ ξυμφορῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.89)
κατασκόπουσ ὀνόματι πρεσβευτῶν ἕξοντασ τὸ ἀσφαλέσ, οἳ δεξιώσονται τὸν ἡγεμόνα καὶ φράσουσιν, ὅτι σύμμαχοι Ῥωμαίων ἥκοντεσ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν Οὐολούσκων ἄχθονται μὲν ὑστερήσαντεσ τῆσ μάχησ, ὡσ οὐδεμίαν ἢ μικράν τινα τῆσ προθυμίασ χάριν οἰσόμενοι, τῇ δ’ ἐκείνων τύχῃ μέγαν ἀγῶνα δίχα συμμάχων κατωρθωκότων συνήδονται·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 15 5:1)
καὶ ὅσοι μὲν οὐκ ἦλθον εἰσ πεῖραν ἐμφυλίων διαφορῶν, οὐδὲν θαυμαστόν, εἰ δι’ ἀπειρίαν τῶν κακῶν μήτ’ ἄχθονται τοῖσ γεγονόσι δεινοῖσ μήτε κωλύουσιν ἐκ πολλοῦ τὰ μέλλοντα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 42 4:1)
πολλὴν γὰρ ἡμῖν τοῦτ’ οἴσει παρρησίαν πρὸσ τοὺσ δημοτικούσ, ἐπεὶ νῦν γ’ ἄχθονται κατ’ ἀμφότερα, καὶ ὅτι αὐτοὶ τῶν δημοσίων οὐθὲν ἀπολαύουσι κτημάτων, καὶ ὅτι ἐξ ἡμῶν τινεσ οὐ δικαίωσ αὐτὰ καρποῦνται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 74 4:3)
οἱ μέν γ’ ἀγαθοὶ καὶ ἐξ ἀγαθῶν, οἷσ προσῆκεν ἱερᾶσθαί τε καὶ ἄρχειν καὶ τὰσ ἄλλασ καρποῦσθαι τιμάσ, ἃσ οἱ πατέρεσ αὐτῶν ἐκαρποῦντο, ἄχθονται τούτων ἀπελαυνόμενοι δι’ ὑμᾶσ τὰσ προγονικὰσ ἀξιώσεισ ἀπολωλεκότεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 10 3:1)
Τῷ μὲν ἰατρῷ μηδὲν συμβουλεύοντι ἄχθονται οἱ κάμνοντεσ καὶ ἡγοῦνται ἀπεγνῶσθαι ὑπ’ αὐτοῦ·
(에픽테토스, Works, book 0 18:1)
ἐπεὶ δ’ οἱ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων διὰ τὴν αὐτῶν ἄνοιαν ὑπὸ τῶν τοιούτων ἁλίσκονται λόγων μᾶλλον ἢ τῶν μετά τινοσ σπουδῆσ γεγραμμένων, καὶ χαίρουσι μὲν ταῖσ λοιδορίαισ, ἄχθονται δὲ τοῖσ ἐπαίνοισ, ἀναγκαῖον ἡγησάμην εἶναι μηδὲ τοῦτον ἀνεξέταστον καταλιπεῖν κατηγορίαν ἡμῶν ἄντικρυσ ὡσ ἐν δίκῃ γεγραφότα.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 5:1)
Ὅταν μὲν οὖν νεωστὶ κατεαγῇ, οἱ τετρωμένοι σπουδάζουσιν, οἰόμενοι μέζον τὸ κακὸν εἶναι, ἢ ὅσον ἐστίν‧ οἵ τε ἰητροὶ προθυμέονται δῆθεν ὀρθῶσ ἰῆσθαι‧ προϊόντοσ δὲ τοῦ χρόνου, οἱ τετρωμένοι, ἅτε οὐκ ὀδυνώμενοι, οὐδὲ κωλυόμενοι οὔτε ὁδοιπορίησ, οὔτε ἐδωδῆσ, καταμελέουσιν‧ οἵ τε αὖ ἰητροὶ, ἅτε οὐ δυνάμενοι καλὰ τὰ χωρία ἀποδεικνύναι, ἀποδιδράσκουσι, καὶ οὐκ ἄχθονται τῇ ἀμελείῃ τῶν τετρωμένων‧ ἐν τούτῳ δὲ ἡ ἐπιπώρωσισ ξυνταχύνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.7)
ἡ δὲ ἅτε μηδὲν κίβδηλον ἑαυτῇ συνειδυῖα μετὰ παρρησίασ διαλέγεται τοῖσ ἀνθρώποισ, καὶ διὰ τοῦτο ἄχθονται αὐτῇ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 105:5)
ἔνιοι δὲ ὑπ’ ἀγνωμοσύνησ, ἐπειδὰν ἀπαιτῇ τὸν κόσμον ἐπιστᾶσα ἡ Τύχη, ἄχθονταί τε καὶ ἀγανακτοῦσιν ὥσπερ οἰκείων τινῶν στερισκόμενοι καὶ οὐχ ἃ πρὸσ ὀλίγον ἐχρήσαντο ἀποδιδόντεσ.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 16:7)
τῷ αὑτῶν γὰρ ἤθει λεγομένων τῶν λόγων ἕκαστοι χαίρουσι, τῷ δὲ ἀλλοτρίῳ ἄχθονται, εἰ μή τι σὺ ἄλλο λέγεισ, ὦ φίλη κεφαλή.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 404:3)
καὶ τάδ’ ἄχθονται βροτοὶ εἰσ γῆν φέροντεσ γῆν.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 16 5:3)
ὅπου γὰρ οἰκότριβα τιμώμενον ὑπὸ μητρὸσ ἢ πατρὸσ υἱοὶ προπηλακίζοντεσ καὶ φυτῶν καὶ χωρίων οἷσ ἔχαιρον ἀμελοῦντεσ ἀνιῶσιν αὐτούσ, καὶ κύων τισ οἰκογενὴσ παρορώμενοσ καὶ ἵπποσ ἅπτεται φιλοστόργων καὶ φιλοτίμων γερόντων, ἄχθονται δὲ τοῖσ παισὶν ἀκροάματα καὶ θεάματα καὶ ἀθλητὰσ οὓσ ἐθαύμαζον αὐτοὶ διασύρουσι καὶ καταφρονοῦσιν ἦπου μετρίωσ ἔχουσιν υἱοῖσ δια φερομένοισ καὶ μισοῦσιν ἀλλήλουσ καὶ κακῶσ λέγουσι καὶ πρὸσ ἔργα καὶ πράξεισ ἀντιταττομένοισ ἀεὶ καὶ καταλυομένοισ ὑπ’ ἀλλήλων;
(플루타르코스, De fraterno amore, section 52)
καὶ κύων τισ οἰκογενὴσ παρορώμενοσ καὶ ἵπποσ ἅπτεται φιλοστόργων καὶ φιλοτίμων γερόντων, ἄχθονται δὲ καὶ παισὶν ἀκροάματα καὶ θεάματα καὶ ἀθλητάσ, οὓσ ἐθαύμαζον αὐτοί, διασύρουσι καὶ καταφρονοῦσιν·
(플루타르코스, De fraterno amore, section 5 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION