헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ δὴ τὸ τοὺσ ἄλλοθεν ἥκοντασ καὶ πολλῷ νεωτέρουσ πρὸσ αὐτόχθονασ καὶ πρεσβυτέρουσ, οὐδὲ τὸ τῆσ πόλεωσ ἑτέροισ καταδειξάσησ, οὐδὲ τὸ μηδενὸσ ἄλλου πλὴν τῶν εἰσ τὸν πόλεμον προνοουμένουσ, τῆσ πόλεωσ πλέον τοῖσ ἄλλοισ ἢ ταύτῃ νικώσησ, οὐ ταῦτα μόνον δείκνυσι τὸ οὐκ ἴσον, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ τοῦ πολέμου πράγμασι καὶ καιροῖσ τοσοῦτον φαίνεσθαι κρατοῦσαν τὴν πόλιν, εὖ τε καὶ ὡσ ἑτέρωσ χωροῦσιν, ὡσ τά τ’ εἰρημένα δηλοῖ καὶ δι’ ὧν προσθήσομεν ἔξεστι θεωρεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 76:12)
εὐγένεια μὲν οὖν ἐστιν ἔθνει μὲν καὶ πόλει τὸ αὐτόχθονασ ἢ ἀρχαίουσ εἶναι, καὶ ἡγεμόνασ τοὺσ πρώτουσ ἐπιφανεῖσ, καὶ πολλοὺσ ἐπιφανεῖσ γεγονέναι ἐξ αὐτῶν ἐπὶ τοῖσ ζηλουμένοισ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 5 5:1)
καὶ μὴν ὁρῶ καὶ τούσδε τοὺσ αὐτόχθονασ ὥσπερ παλαιστὰσ ἄνδρασ ἀπὸ τῶν γαστέρων θαἰμάτι’ ἀποστέλλοντασ·
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests10)
τὸ γὰρ ἀρχαῖον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δυναστεία ἐν τῇ πόλει ἦν καὶ ἡ βασιλεία τῶν ἀεὶ ὑπερεχόντων διὰ τὸ αὐτόχθονασ εἶναι, τὰσ δὲ θυσίασ ἁπάσασ ὁ βασιλεὺσ ἔθυε, καὶ τὰσ σεμνοτάτασ καὶ ἀρρήτουσ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐποίει, εἰκότωσ, βασίλιννα οὖσα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 113:2)
περὶ δὲ τῆσ τοῦ γένουσ ἀρχαιότητοσ οὐ μόνον ἀμφισβητοῦσιν Ἕλληνεσ, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ τῶν βαρβάρων, ἑαυτοὺσ αὐτόχθονασ λέγοντεσ καὶ πρώτουσ τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων εὑρετὰσ γενέσθαι τῶν ἐν τῷ βίῳ χρησίμων, καὶ τὰσ γενομένασ παρ’ αὐτοῖσ πράξεισ ἐκ πλείστων χρόνων ἀναγραφῆσ ἠξιῶσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 9 3:1)
τοιαύτησ δὲ ἀπορίασ περὶ αὐτοὺσ οὔσησ, ὑπολείπεται λέγειν αὐτόχθονασ αὐτοὺσ ὑπάρχειν, ἀρχὴν μὲν τοῦ πρώτου γένουσ μηδεμίαν ἐσχηκότασ, ἀεὶ δ’ ἐξ αἰῶνοσ γεγονότασ, καθάπερ ἔνιοι τῶν φυσιολόγων περὶ πάντων τῶν φυσιολογουμένων ἀπεφήναντο.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 20 2:1)
τοὺσ δὲ κατοικοῦντασ αὐτὴν τὸ παλαιὸν Σικανοὺσ αὐτόχθονασ εἶναί φασιν οἱ νομιμώτατοι τῶν συγγραφέων, καὶ τάσ τε προειρημένασ θεὰσ ἐν ταύτῃ τῇ νήσῳ πρώτωσ φανῆναι καὶ τὸν τοῦ σίτου καρπὸν ταύτην πρώτην ἀνεῖναι διὰ τὴν ἀρετὴν τῆσ χώρασ, περὶ ὧν καὶ τὸν ἐπιφανέστατον τῶν ποιητῶν μαρτυρεῖν λέγοντα ἀλλὰ τά γ’ ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα πάντα φύονται πυροὶ καὶ κριθαί, ἠδ’ ἄμπελοι, αἵτε φέρουσιν οἶνον ἐριστάφυλον, καί σφιν Διὸσ ὄμβροσ ἀέξει.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 2 4:1)
Φίλιστοσ μὲν γάρ φησιν ἐξ Ἰβηρίασ αὐτοὺσ ἀποικισθέντασ κατοικῆσαι τὴν νῆσον, ἀπό τινοσ Σικανοῦ ποταμοῦ κατ’ Ἰβηρίαν ὄντοσ τετευχότασ ταύτησ τῆσ προσηγορίασ, Τίμαιοσ δὲ τὴν ἄγνοιαν τούτου τοῦ συγγραφέωσ ἐλέγξασ ἀκριβῶσ ἀποφαίνεται τούτουσ αὐτόχθονασ εἶναι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 6 1:2)
ὁ δ’ ἀληθὴσ λόγοσ ὅτι κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆσ σύστασιν τῆσ νήσου πηλώδουσ οὔσησ ἔτι καὶ μαλακῆσ, τὸν ἥλιον ἀναξηράναντα τὴν πολλὴν ὑγρότητα ζωογονῆσαι τὴν γῆν, καὶ γενέσθαι τοὺσ κληθέντασ ἀπ’ αὐτοῦ Ἡλιάδασ, ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν, καὶ ἄλλουσ ὁμοίωσ λαοὺσ αὐτόχθονασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 56 3:2)
οἱ μὲν γὰρ τὴν Κρήτην κατοικοῦντέσ φασιν ἀρχαιοτάτουσ γενέσθαι παρ’ αὑτοῖσ τοὺσ ὀνομαζομένουσ Ἐτεόκρητασ αὐτόχθονασ, ὧν τὸν μὲν βασιλέα Κρῆτα καλούμενον πλεῖστα καὶ μέγιστα κατὰ τὴν νῆσον εὑρεῖν τὰ δυνάμενα τὸν κοινὸν τῶν ἀνθρώπων βίον ὠφελῆσαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 64 1:2)
τοὺσ δὲ Ἀβοριγῖνασ, ἀφ’ ὧν ἄρχει Ῥωμαίοισ τὸ γένοσ, οἱ μὲν αὐτόχθονασ Ἰταλίασ, γένοσ αὐτὸ καθ’ ἑαυτὸ γενόμενον ἀποφαίνουσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 10 1:1)
τοὺσ δὲ Τυρρηνοὺσ οἱ μὲν αὐτόχθονασ Ἰταλίασ ἀποφαίνουσιν, οἱ δὲ ἐπήλυδασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 26 2:6)
τῆσ δ’ εὐγενείασ πρῶτον ὑπῆρξε τοῖσδε ἡ τῶν προγόνων γένεσισ, οὐκ ἔπηλυσ οὖσα οὐδὲ τοὺσ ἐκγόνουσ τούτουσ ἀποφηναμένη μετοικοῦντασ ἐν τῇ χώρᾳ, ἄλλοθεν σφῶν ἡκόντων, ἀλλ’ αὐτόχθονασ καὶ τῷ ὄντι πατρίδα οἰκοῦντασ καὶ ζῶντασ καὶ τρεφομένουσ οὐχ ὑπὸ μητρυιᾶσ, ὡσ οἱ ἄλλοι, ἀλλ’ ὑπὸ μητρὸσ τῆσ χώρασ, ἐν ᾗ ᾤκουν, καὶ νῦν κεῖσθαι τελευτήσαντασ ἐν οἰκείοισ τόποισ τῆσ τεκούσησ τε καὶ θρεψάσησ καὶ ὑποδεξαμένησ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 27 1:1)
τίσ δ’ ἂν ἀξιώσειε τῶν εὖ διαλέγεσθαι σπουδαζόντων εἰπεῖν, ὅτι ἡ γένεσισ ἡ τῶν προγόνων τοὺσ ὕστερον γενησομένουσ ἀπεφήνατο αὐτόχθονασ καὶ μὴ μετοίκουσ εἶναι τῆσ χώρασ, ἐν ᾗ ἐγένοντο;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 27 1:5)
τῆσ δ’ εὐγενείασ πρῶτον ὑπῆρξαν τοῖσδε οἱ πρόγονοι, οὐχὶ ἐπήλυδεσ ὄντεσ οὐδὲ τοὺσ ἐκγόνουσ τούτουσ ἀποφήναντεσ μετοικοῦντασ ἐν τῇ χώρᾳ, ἄλλοθεν σφῶν ἡκόντων, ἀλλ’ αὐτόχθονασ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 27 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION