헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

διόπερ οὐδὲ τὸ τῆσ Ιἀστὶ γένοσ ἁρμονίασ οὔτ’ ἀνθηρὸν οὔτε ἱλαρόν ἐστιν, ἀλλὰ αὐστηρὸν καὶ σκληρόν, ὄγκον δ’ ἔχον οὐκ ἀγεννῆ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 202)
τὸν μὲν οὖν νομοθέτην ἐάσωμεν τὰ νῦν εἰσ εὐθύνασ ἄγειν, ἄνδρα αὐστηρὸν καὶ τοὺσ ἄλλουσ αὐτὸν εὐθύνοντα·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 61:1)
τὸν δὲ Πολιέα καὶ νόμιμον ἥ τε σεμνότησ καὶ τὸ αὐστηρόν·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 99:4)
καίτοι πολλὰ τῶν νῦν ἔτι μενόντων ὅπωσ δήποτε ἐμφαίνει τὸ σῶφρον καὶ τὸ αὐστηρὸν τῆσ τότε ἀγωγῆσ, ὧν ἐστι τὸ περὶ τὴν ἐσθῆτα τῶν γυναικῶν, τὸ τοῦτον τὸν τρόπον κατεστάλθαι καὶ βαδίζειν ὥστε μηδένα μηδὲ ἓν αὐτῶν μέροσ ἰδεῖν μήτε τοῦ προσώπου μήτε τοῦ λοιποῦ σώματοσ, μηδὲ αὐτὰσ ὁρᾶν ἔξω τῆσ ὁδοῦ μηδέν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 62:4)
καὶ ἄλλον δὲ εἶναι αὐστηρόν, παραπλησίωσ λεγόμενον τῷ αὐστηρῷ οἴνῳ, ᾧ πρὸσ μὲν φαρμακοποιίαν χρῶνται, πρὸσ δὲ πρόποσιν οὐ πάνυ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 117:7)
τῆσ δὲ βουλῆσ συναχθείσησ, ἵνα περὶ τούτων βουλεύσειεν, ὅ τι χρὴ πράττειν, ὁ μὲν Ἄππιοσ δημοκόπον ἐκάλει τὸν συνάρχοντα καὶ τῆσ ἀπονοίασ τῶν ἀπόρων ἡγεμόνα, ὁ δὲ Σερουίλιοσ ἐκεῖνον αὐστηρὸν καὶ αὐθάδη καὶ τῶν παρόντων τῇ πόλει κακῶν αἴτιον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 27 1:2)
ταῦθ’ ὅτι μέν ἐστιν ἰσχυρὰ καὶ στιβαρὰ καὶ ἀξιωματικὰ καὶ πολὺ τὸ αὐστηρὸν ἔχει τραχύνει τε ἀλύπωσ καὶ πικραίνει μετρίωσ τὰσ ἀκοὰσ ἀναβέβληταί τε τοῖσ χρόνοισ καὶ διαβέβηκεν ἐπὶ πολὺ ταῖσ ἁρμονίαισ καὶ οὐ τὸ θεατρικὸν δὴ τοῦτο καὶ γλαφυρὸν ἐπιδείκνυται κάλλοσ ἀλλὰ τὸ ἀρχαϊκὸν ἐκεῖνο καὶ αὐστηρόν, ἅπαντεσ ἂν εὖ οἶδ’ ὅτι μαρτυρήσειαν οἱ μετρίαν ἔχοντεσ αἴσθησιν περὶ λόγουσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2225)
ἔν τε ταῖσ μεταβολαῖσ τοτὲ μὲν τὸ ἀρχαιοπρεπὲσ καὶ αὐστηρόν, τοτὲ δὲ τὸ μελιχρὸν καὶ φιλόκαινον ἐμφαινόμενον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 48 2:3)
τὸ μὲν γὰρ πικραίνειν τὴν διάλεκτον, ὅταν ἀπαιτῶσιν οἱ καιροί πολλάκισ δὲ ἀπαιτοῦσι καὶ μάλιστα ἐν τοῖσ παθητικοῖσ τῶν ἐπιχειρημάτων, ἐγκώμιόν ἐστι τοῦ ῥήτοροσ, εἴ γε δὴ τὸ ποιεῖν τὸν ἀκροατὴν αὐστηρὸν τῶν νόμων φύλακα καὶ πικρὸν ἐξεταστὴν τῶν ἀδικημάτων καὶ τιμωρὸν ἀπαραίτητον τῶν παρανομούντων παρὰ τῆσ ῥητορικῆσ δυνάμεωσ ἢ μόνον ἢ μάλιστα τῶν ἄλλων ἀπαιτοῦμεν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 55 1:2)
Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ ἀρχαῖον, ἀγωνιστὴσ δὲ λόγων οὔτε συμβουλευτικῶν οὔτε δικανικῶν ἐστι, Πολυκράτησ δὲ κενὸσ μὲν ἐν τοῖσ ἀληθινοῖσ, ψυχρὸσ δὲ καὶ φορτικὸσ ἐν τοῖσ ἐπιδεικτικοῖσ, ἄχαρισ δὲ ἐν τοῖσ χαριεντισμοῦ δεομένοισ ἐστί, Θρασύμαχοσ δὲ καθαρὸσ μὲν καὶ λεπτὸσ καὶ δεινὸσ εὑρεῖν τε καὶ εἰπεῖν στρογγύλωσ καὶ περιττῶσ, ὃ βούλεται, πᾶσ δέ ἐστιν ἐν τοῖσ τεχνογραφικοῖσ καὶ ἐπιδεικτικοῖσ, δικανικοὺσ δὲ οὐκ ἀπολέλοιπε λόγουσ, τὰ δὲ αὐτὰ καὶ περὶ Κριτίου καὶ περὶ Ζωΐλου τισ ἂν εἰπεῖν ἔχοι πλὴν ὅσον τοῖσ χαρακτῆρσι Ζῆσ ἑρμηνείασ διαλλάττουσιν ἀλλήλων·
(디오니시오스, chapter 202)
χρώματα δὲ αὐτῆσ τό τε στριφνὸν καὶ τὸ πυκνόν, καὶ τὸ πικρὸν καὶ τὸ αὐστηρόν, καὶ τὸ ἐμβριθὲσ καὶ τὸ δεινὸν καὶ φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα τὸ παθητικόν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 3:6)
χρώματα δὲ αὐτῆσ τό τε στριφνὸν καὶ τὸ πικρὸν καὶ τὸ πυκνὸν καὶ τὸ αὐστηρὸν καὶ τὸ ἐμβριθὲσ καὶ τὸ δεινὸν καὶ φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ αὐτοῦ ταῦτα τὸ παθητικόν.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 4:1)
καὶ γὰρ εἰ λευκὸν ὑπάρχον μελαίνοιτο καὶ εἰ μέλαν λευκαίνοιτο, κινεῖται κατὰ χρόαν, καὶ εἰ γλυκὺ τέωσ ὑπάρχον αὖθισ αὐστηρὸν ἢ ἔμπαλιν ἐξ αὐστηροῦ γλυκὺ γένοιτο, καὶ τοῦτ’ ἂν κινεῖσθαι λέγοιτο κατὰ τὸν χυμόν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 27)
Εἶτα γυμναζέσθω καὶ ἀφιδρούτω‧ γυμνασίου δὲ τρίψισ, πάλη ἀπὸ ὄρθρου‧ δρόμου δὲ ἀπεχέσθω, καὶ μέθησ, καὶ τῶν δριμέων ἔξω ὀριγάνου‧ ἐμεέτω δὲ δι’ ἑπτὰ ἡμερέων ἢ τρὶσ ἐν τῷ μηνί‧ οὕτω γὰρ ἂν ἔχοι ἄριστα τὸ σῶμα‧ οἶνον δὲ κιῤῬὸν αὐστηρὸν, ὑδαρέα, καὶ ὀλίγον τὸ ποτὸν πινέτω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 29.4)
ἐστιν βούλεσθαι, σκοπεῖσθαι, ἐπιμελεῖσθαι, βουλεύεσθαι, δοξάζειν ὀρθῶσ ἐψευσμένωσ, χαίρουσαν λυπουμένην, θαρροῦσαν φοβουμένην, μισοῦσαν στέργουσαν, καὶ πάσαισ ὅσαι τούτων συγγενεῖσ ἢ πρωτουργοὶ κινήσεισ τὰσ δευτερουργοὺσ αὖ παραλαμβάνουσαι κινήσεισ σωμάτων ἄγουσι πάντα εἰσ αὔξησιν καὶ φθίσιν καὶ διάκρισιν καὶ σύγκρισιν καὶ τούτοισ ἑπομένασ θερμότητασ ψύξεισ, βαρύτητασ κουφότητασ, σκληρὸν καὶ μαλακόν, λευκὸν καὶ μέλαν, αὐστηρὸν καὶ γλυκύ, καὶ πᾶσιν οἷσ ψυχὴ χρωμένη, νοῦν μὲν προσλαβοῦσα ἀεὶ θεὸν ὀρθῶσ θεοῖσ, ὀρθὰ καὶ εὐδαίμονα παιδαγωγεῖ πάντα, ἀνοίᾳ δὲ συγγενομένη πάντα αὖ τἀναντία τούτοισ ἀπεργάζεται.
(플라톤, Laws, book 10 76:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION