헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν δ’ ἀγασθῆναι τῆσ μὲν συνέσεωσ τὸ μηδαμῆ θρασὺ μηδὲ ἰταμὸν μηδὲ αὔθαδεσ, ἀλλ’ ἐν σχολαίῳ τῷ ἤθει τὸ ἀγχίνουν εἶναι, τῆσ δ’ αὖ σωφροσύνησ τὸ μηδαμῆ νωθρὸν μηδὲ ὕπτιον μηδὲ ναρκῶδεσ, ἀλλ’ ὥσπερ ὡρ́ασ ἠρινῆσ εὖ κεκραμένησ ἐξ ἴσου τὴν ὀξύτητα τῇ πραότητι καθεστάναι, καὶ μήτε τὴν σωφροσύνην μήτε τὴν χάριν εἰσ ἄλληλα βλάπτεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 2:8)
διὸ χρησιμωτάτη ἡ διπλῆ λέξισ τοῖσ διθυραμβοποιοῖσ οὗτοι γὰρ ψοφώδεισ, αἱ δὲ γλῶτται τοῖσ ἐποποιοῖσ σεμνὸν γὰρ καὶ αὔθαδεσ, ἡ δὲ μεταφορὰ τοῖσ ἰαμβείοισ τούτοισ γὰρ νῦν χρῶνται, ὥσπερ εἴρηται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 3 3:11)
ἥ τε γὰρ τοῦ Αἰσχύλου μεγαλοφροσύνη καὶ τὸ ἀρχαῖον, ἔτι δὲ τὸ αὔθαδεσ τῆσ διανοίασ καὶ φράσεωσ, πρέποντα ἐφαίνετο τραγῳδίᾳ καὶ τοῖσ παλαιοῖσ ἤθεσι τῶν ἡρώων, οὐδὲν ἐπιβεβουλευμένον οὐδὲ στωμύλον οὐδὲ ταπεινόν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 6:3)
ὅ τε Σοφοκλῆσ μέσοσ ἐοίκεν ἀμφοῖν εἶναι, οὔτε τὸ αὔθαδεσ καὶ ἁπλοῦν τὸ τοῦ Αἰσχύλου ἔχων οὔτε τὸ ἀκριβὲσ καὶ δριμὺ καὶ πολιτικὸν τὸ τοῦ Εὐριπίδου, σεμνὴν δέ τινα καὶ μεγαλοπρεπῆ ποίησιν τραγικώτατα καὶ εὐεπέστατα ἔχουσαν, ὥστε πλείστην εἶναι ἡδονὴν μετὰ ὕψουσ καὶ σεμνότητοσ, τῇ τε διασκευῇ τῶν πραγμάτων ἀρίστῃ καὶ πιθανωτάτῃ κέχρηται, ποιήσασ τὸν Ὀδυσσέα μετὰ Νεοπτολέμου παραγιγνόμενον, ἐπειδὴ εἵμαρτο ἁλῶναι τὴν Τροίαν ὑπό τε τοῦ Νεοπτολέμου καὶ τοῦ Φιλοκτήτου χρωμένου τοῖσ Ἡρακλείοισ τόξοισ, καὶ αὐτὸν μὲν ἀποκρυπτόμενον, τὸν δὲ Νεοπτόλεμον πέμποντα πρὸσ τὸν Φιλοκτήτην, ὑποτιθέμενον αὐτῷ ἃ δεῖ ποιεῖν, καὶ τὸν χορὸν οὐχ ὥσπερ ὁ Αἰσχύλοσ καὶ Εὐριπίδησ ἐκ τῶν ἐπιχωρίων πεποίηκεν, ἀλλὰ τῶν ἐν τῇ νηὶ συμπλεόντων τῷ Ὀδυσσεῖ καὶ τῷ Νεοπτολέμῳ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 25:1)
Ἀμόλιοσ δὲ τοῖσ χωρίταισ κατὰ πλῆθοσ ἐληλυθόσι χαρίζεσθαι βουλόμενοσ καὶ τῷ Νεμέτορι ̔παρὼν γὰρ ἐτύγχανε συναγανακτῶν τοῖσ πελάταισ’ εἰρήνην τε ἀνὰ τὴν χώραν σπεύδων εἶναι καὶ ἅμα καὶ τὸ αὔθαδεσ τοῦ μειρακίου, ὡσ ἀκατάπληκτον ἦν ἐν τοῖσ λόγοισ, δι’ ὑποψίασ λαμβάνων καταψηφίζεται τὴν δίκην·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 81 3:2)
ὅταν δὲ τὸ ἀνόητον ἀντὶ τοῦ κολάζεσθαι ἐφ’ οἷσ ἂν πλημμελήσῃ καὶ τὸ τιμᾶσθαι δι’ αὐτὰ προσλάβῃ, πῶσ δοκεῖτε αὔθαδεσ ἔσται καὶ ὑπερήφανον;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 61 6:1)
ἐὰν δὲ καταθέμενοι τὰ ὅπλα κατέλθωσιν εἰσ τὴν πόλιν καὶ παράσχωσιν ὑμῖν βουλεύσασθαι περὶ σφῶν αὐτῶν, καθ’ ἡσυχίαν ἐξετάσαντασ τότε χρῆσθαι μετριότητι πρὸσ αὐτοὺσ εἰδότασ, ὅτι πᾶν τὸ ἀνόητον, ἄλλωσ τε κἂν ὄχλοσ ᾖ, πρὸσ μὲν τοὺσ ταπεινοὺσ αὔθαδεσ γίνεσθαι φιλεῖ, πρὸσ δὲ τοὺσ αὐθάδεισ ταπεινοῦσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 64 5:1)
ἐπειδή, ὦ δημόται, τῶν ἐν τῇ βουλῇ λεχθέντων ὑπὸ Μαρκίου λόγων, καὶ τῶν διὰ τούτουσ ἀκολουθησάντων ἔργων βιαίων τε καὶ ὑπερηφάνων ἀπολύουσιν αὐτὸν οἱ πατρίκιοι καὶ οὐδ’ ἡμῖν ἐπιτρέπουσι κατηγορεῖν, ἀκούσατε, οἱο͂ν ὑμῖν ἔργον ἕτερον ἔξω τῶν λόγων ὁ γενναῖοσ οὗτοσ ἀνὴρ τυγχάνει διαπεπραγμένοσ, ὡσ αὔθαδεσ καὶ τυραννικόν, καὶ οἱο͂ν ὑμῶν κατέλυσε νόμον αὐτὸσ ἰδιώτησ ὢν μάθετε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 63 2:1)
Οὐολοῦσκοι δὲ πολὺ τὸ αὔθαδεσ ἔχουσιν, ὃ συμβαίνει τοῖσ μεγάλα εὐτυχήσασιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 48 4:3)
εἰ μὲν οὖν συνιδὼν ὁ Μενήνιοσ, οἱο͂ν ἔδωκε πλεονέκτημα τοῖσ πολεμίοισ, μετέγνω τε τὴν ἁμαρτάδα καὶ εἰσ ἀσφαλέστερον ἀπήγαγε χωρίον τὴν στρατιάν, σοφὸσ ἂν ἦν, νῦν δὲ δι’ αἰσχύνησ λαμβάνων τὸ δοκεῖν ἡμαρτηκέναι καὶ τὸ αὔθαδεσ πρὸσ τοὺσ μεταδιδάσκοντασ φυλάττων, αἰσχύνησ ἄξιον πτῶμα ἔπεσεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 23 6:1)
ἀνδρῶν ἐγίνοντο φυγαὶ πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων ἕνεκα, μάλιστα δὲ ὅτι τοῖσ ἀκολάστοισ τῶν νέων πολὺ τὸ αὔθαδεσ προσεγίνετο μηδ’ ὄψει δυναμένοισ ἰδεῖν, οὓσ ἔμελλον ἀσελγέσ τι πράττοντεσ αἰσχύνεσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 2 7:1)
τάχα γὰρ ἂν εἰε͂́ν τινεσ αἱ ἐμὲ διαλανθάνουσαι τοιαῦται γραφαί, τὸ δὲ τῆσ ἀπάντων ἱστορίασ ὁρ́ον ἑαυτὸν ποιεῖν καὶ περὶ τοῦ μὴ γεγονέναι τι τῶν δυνατῶν γενέσθαι λέγειν αὔθαδεσ πάνυ καὶ οὐ πόρρω μανίασ.
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 4 1:3)
αὔθαδεσ ὁ θεόσ, πρὸσ δὲ τοὺσ θεοὺσ ἐγώ.
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 1:28)
" κἂν μὲν τούτοισ θεραπεύηται τὸ τῶν νέων αὔθαδεσ, ἀπαλλαττέσθωσαν τῶν ἐπὶ τοῖσ ἠγνοημένοισ ὀνειδῶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 334:1)
τὸ γὰρ αὔθαδεσ οὐκ ἂν [εἰή] παρ’ αὐτοῖσ, εἰ τοῦτο πεισθεῖεν, ὅτι μὴ μόνοισ μηδ’ ἐξ ἀνάγκησ ἡ διαδοχὴ τῆσ βασιλείασ ὀφείλεται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 92:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION