헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δέον γὰρ αὐτὸν λήγειν κατὰ μικρὸν πρὸσ τὴν τοῦ ἡλίου κίνησιν, ἀρξάμενοσ αὐξάνεσθαι αὔξει κατὰ μικρὸν αὐτὴν τὴν ἐπίδοσιν καὶ τὴν αὐτὴν ἀρχὴν καὶ τὴν αὐτὴν ἀκμὴν ὁ μὲν τοῦ καύματοσ, ὁ δὲ τῆσ ἐπιρροῆσ παρέχεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 18:6)
ὁρῶν γὰρ ἐγὼ Θηβαίουσ, σχεδὸν δὲ καὶ ὑμᾶσ ὑπὸ τῶν τὰ Φιλίππου φρονούντων καὶ διεφθαρμένων παρ’ ἑκατέροισ, ὃ μὲν ἦν ἀμφοτέροισ φοβερὸν καὶ φυλακῆσ πολλῆσ δεόμενον, τὸ τὸν Φίλιππον ἐᾶν αὐξάνεσθαι, παρορῶντασ καὶ οὐδὲ καθ’ ἓν φυλαττομένουσ, εἰσ ἔχθραν δὲ καὶ τὸ προσκρούειν ἀλλήλοισ ἑτοίμωσ ἔχοντασ, ὅπωσ τοῦτο μὴ γένοιτο παρατηρῶν διετέλουν, οὐκ ἀπὸ τῆσ ἐμαυτοῦ γνώμησ μόνον ταῦτα συμφέρειν ὑπολαμβάνων, ἀλλ’ εἰδὼσ Ἀριστοφῶντα καὶ πάλιν Εὔβουλον πάντα τὸν χρόνον βουλομένουσ πρᾶξαι ταύτην τὴν φιλίαν, καὶ περὶ τῶν ἄλλων πολλάκισ ἀντιλέγοντασ ἑαυτοῖσ τοῦθ’ ὁμογνωμονοῦντασ ἀεί.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 241:1)
ἐπειδὴ τὸ μὲν αἰσθάνεσθαί τε καὶ κινεῖσθαι κατὰ προαίρεσιν ἴδια τῶν ζῳών ἐστί, τὸ δ’ αὐξάνεσθαί τε καὶ τρέφεσθαι κοινὰ καὶ τοῖσ φυτοῖσ, εἰή ἂν τὰ μὲν πρότερα τῆσ ψυχῆσ, τὰ δὲ δεύτερα τῆσ φύσεωσ ἔργα.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 11)
ἀλλ’ ἡμεῖσ γε μεγίστην λέξεωσ ἀρετὴν σαφήνειαν εἶναι πεπεισμένοι καὶ ταύτην εἰδότεσ ὑπ’ οὐδενὸσ οὕτωσ ὡσ ὑπὸ τῶν ἀσυνήθων ὀνομάτων διαφθειρομένην, ὡσ τοῖσ πολλοῖσ ἔθοσ, οὕτωσ ὀνομάζοντεσ ὑπὸ μὲν ψυχῆσ θ’ ἅμα καὶ φύσεωσ τὰ ζῷα διοικεῖσθαί φαμεν, ὑπὸ δὲ φύσεωσ μόνησ τὰ φυτὰ καὶ τό γ’ αὐξάνεσθαί τε καὶ τρέφεσθαι φύσεωσ ἔργα φαμέν, οὐ ψυχῆσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 13)
αὐξάνεσθαι τοίνυν αὐτὰ χρή.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 349)
ἀλλ’ οὐδὲ τοῦτ’ Ἐρασίστρατοσ οἶδεν ὁ τὴν τέχνην τῆσ φύσεωσ ὑμνῶν, ἀλλ’ οὕτωσ αὐξάνεσθαι τὰ ζῷα νομίζει καθάπερ τινὰ κρησέραν ἢ σειρὰν ἢ σάκκον ἢ τάλαρον, ὧν ἑκάστῳ κατὰ τὸ πέρασ ἐπιπλεκομένων ὁμοίων ἑτέρων τοῖσ ἐξ ἀρχῆσ αὐτὰ συντιθεῖσιν ἡ πρόσθεσισ γίγνεται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 354)
σὺ δ’ ἴσωσ οἰεί τὴν οἰκίαν οἰκοδομουμένην αὐξάνεσθαι καὶ τὸν τάλαρον πλεκόμενον καὶ θοἰμάτιον ὑφαινόμενον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 363)
εἴ σφι θέλοι, ὡσ καὶ πρότερον εἶπον, ἡ χώρη ἡ ἔνερθε Μέμφιοσ αὕτη γὰρ ἐστὶ ἡ αὐξανομένη κατὰ λόγον τοῦ παροιχομένου χρόνου ἐσ ὕψοσ αὐξάνεσθαι, ἄλλο τι ἢ οἱ ταύτῃ οἰκέοντεσ Αἰγυπτίων πεινήσουσι;
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 14 2:3)
δεύτερον δέ γε, ᾧ μήτε προστιθοῖτο μήτε ἀφαιροῖτο, τοῦτο μήτε αὐξάνεσθαί ποτε μήτε φθίνειν, ἀεὶ δὲ ἴσον εἶναι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 81:4)
μείζονοσ μὲν πράγματοσ καὶ ἐλάττονοσ μεταξὺ αὔξησισ καὶ φθίσισ, καὶ καλοῦμεν οὕτω τὸ μὲν αὐξάνεσθαι, τὸ δὲ φθίνειν;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 201:1)
καὶ ὅταν μεῖζον καὶ ἔλαττον καὶ ἴσον, αὐξάνεσθαί τε καὶ φθίνειν καὶ ἰσοῦσθαι;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 346:8)
ἐξ αὐτῶν ἄνδρασ αὐξάνεσθαι ἀδύνατον ὄν;
(플라톤, Republic, book 4 102:1)
ἐπεὶ δ’ ἀφῆκεν αὑτὸν εἰσ τὴν πολιτείαν ἔτι μειράκιον ὤν, τοὺσ μὲν ἄλλουσ εὐθὺσ ἐταπείνωσε δημαγωγούσ, ἀγῶνα δ’ εἶχε πρόσ τε Φαίακα τὸν Ἐρασιστράτου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου, τὸν μὲν ἤδη καθ’ ἡλικίαν προήκοντα καὶ στρατηγὸν ἄριστον εἶναι δοκοῦντα, Φαίακα δ’ ἀρχόμενον, ὥσπερ αὐτόσ, αὐξάνεσθαι τότε καὶ γνωρίμων ὄντα πατέρων, ἐλαττούμενον δὲ τοῖσ τε ἄλλοισ καὶ περὶ τὸν λόγον.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 13 1:1)
γενομένησ δ’ εἰρήνησ ὁρῶν τοὺσ Ἀθηναίουσ ἡσυχίαν ἄγειν μὴ δυναμένουσ, ἀλλὰ κινεῖσθαι καὶ αὐξάνεσθαι ταῖσ στρατείαισ βουλομένουσ, ἵνα μὴ τοῖσ Ἕλλησι διοχλῶσι μηδὲ περὶ τὰσ νήσουσ ἢ Πελοπόννησον ἀναστρεφόμενοι ναυσὶ πολλαῖσ αἰτίασ ἐμφυλίων πολέμων καὶ συμμαχικῶν ἐγκλημάτων ἀρχὰσ ἐπισπάσωνται κατὰ τῆσ πόλεωσ, ἐπλήρου διακοσίασ τριήρεισ ὡσ ἐπ’ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον αὖθισ ἐκστρατευσόμενοσ, ἅμα μὲν ἐμμελετᾶν τοῖσ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ ἀγῶσι βουλόμενοσ τοὺσ Ἀθηναίουσ, ἅμα δ’ ὠφελεῖσθαι δικαίωσ τὰσ ἀπὸ τῶν φύσει πολεμίων εὐπορίασ εἰσ τὴν Ἑλλάδα κομίζοντασ.
(플루타르코스, Κίμων, chapter 18 1:2)
"αὐτίκα δεήσει σε καὶ περὶ τοῦ σελίνου καὶ περὶ τοῦ κυμίνου διδόναι λόγον, ὧν τὸ μὲν ἐν τῷ βλαστάνειν καταπατοῦντεσ καὶ συντρίβοντεσ οἰόνται τιον αὐξάνεσθαι, τὸ δ’ ἂν καταρώμενοι σπείρωσι καὶ λοιδοροῦντεσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσ ὁ παρὰ τῷ Πλάτωνι κερασβόλοσ, καὶ διὰ τί τῶν σπερμάτων ἀτεράμονα γίγνεται τὰ προσπίπτοντα τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν. 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION