헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀποκρίνομαι, ὅτι ἁπάντων τῶν τεττάρων καιρῶν κατηγορῶ σου ὅσουσ διαιρῇ, κἂν ὅ τε θεοὶ θέλωσι καὶ οἱ δικασταὶ ἐξ ἴσου ἡμῶν ἀκούωσι κἀγὼ δύνωμαι ἀπομνημονεῦσαι ἅ σοι σύνοιδα, πάνυ προσδοκῶ ἐπιδείξειν τοῖσ δικασταῖσ τῆσ μὲν σωτηρίασ τῇ πόλει τοὺσ θεοὺσ αἰτίουσ γεγενημένουσ καὶ τοὺσ φιλανθρώπωσ καὶ μετρίωσ τοῖσ τῆσ πόλεωσ πράγμασι χρησαμένουσ, τῶν δὲ ἀτυχημάτων ἁπάντων Δημοσθένην.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 56 1:3)
ὁ δὲ θεὸσ ἀνεῖλε τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺσ αἰτίουσ εἶναι·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 2:13)
Εἰ δὲ καὶ ἀνημέρων ἐτετυχήκειμεν ἐχθρῶν, κόροσ ἐστὶν ἀτυχημάτων ὅσα πεπόνθαμεν, οἳ τὴν ἡγεμονίαν τῆσ τε γῆσ καὶ θαλάσσησ ἀφῃρήμεθα, καὶ τὰσ ναῦσ ὑμῖν παρεδώκαμεν, καὶ ἄλλασ οὐκ ἐπικτώμεθα, καὶ θήρασ καὶ κτήσεωσ ἐλεφάντων ἀπέστημεν, καὶ ὅμηρα τὰ κράτιστα καὶ πάλαι καὶ νῦν παρεδώκαμεν, καὶ φόρουσ τελοῦμεν εὐτάκτωσ οἱ παρ’ ἑτέρων ἀεὶ λαμβάνοντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 6:1)
ὑπὸ δὴ τῶνδε πάντων ἐκταρασσόμενόσ τε, καὶ θεοῦ βλάπτοντοσ ἤδη τοὺσ λογισμούσ, ὅπερ ἅπασι προσιόντων ἀτυχημάτων ἐπιγίγνεται, Χερρόνησον ἐξέλιπεν ἀλογίστωσ, πρὶν καὶ ἐσ ὄψιν ἐλθεῖν τοῖσ πολεμίοισ, οὔτε μετενεγκὼν ὅσοσ ἦν ἐν αὐτῇ σῖτοσ σεσωρευμένοσ πολὺσ ἢ ὅπλα ἢ χρήματα ἢ μηχαναί, οὔτε ἐμπρήσασ, ἀλλ’ ὑγιεῖσ ἀφορμὰσ τοσάσδε τοῖσ πολεμίοισ καταλιπών.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 1:5)
μόνοι μὲν γὰρ ἁπάντων ἀνθρώπων ὑπέμειναν τὴν ἑαυτῶν ἐκλιπεῖν ὑπὲρ τοῦ μὴ τὴν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀνάστατον γενομένην ἐπιδεῖν, μόνοι δὲ οὐχ ὑπὸ πολεμίων τοῦτο παθόντεσ, ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἐξῳκίσθησαν ὑπὲρ νίκησ, οὐ κατὰ συμφορὰν ὑφ’ ἑτέρων, ἀλλ’ ἃ τοῖσ ἄλλοισ πέρασ εἶναι δοκεῖ τῶν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἀτυχημάτων, ταῦτ’ εἰσ ἀρετὴν ἔτρεψαν καὶ παρείλοντο Ξέρξην τὰσ ἐλπίδασ τὸ καθ’ αὑτοὺσ, ἐνδειξάμενοι τοῦθ’, ὅτι κἂν μυριάκισ κατάσχῃ τὴν χώραν, κἂν τὰσ ἑστίασ διερευνήσηται, κἂν ἐκ βάθρων ἅπαντα ἀνασπάσῃ, οὐδὲν μᾶλλον τὸ τῶν Ἀθηναίων ἀξίωμα καθαιρήσει οὐδὲ ἀφαιρήσεται σφᾶσ τό γ’ Ἀθηναίουσ εἶναι, ἀλλ’ ἀπέραντα πονεῖ καὶ τοῖσ ἐν Αἵδου καταδίκοισ προσόμοια.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 43:4)
θαυμάζω δ’ εἴ τισ τὸ μὲν τῆσ νίκησ καὶ τῶν κατορθωμάτων κοινωνεῖν τὴν πόλιν αἰσχρὸν ἡγεῖται, τὸ δὲ τὴν τῶν ἀτυχημάτων καὶ τῆσ ἥττησ τάξιν λαβεῖν ἔντιμον νομίζει, καὶ σὺν ἄλλοισ μὲν κρατῶν αἰσχύνεται, κληρονομῶν δὲ τῆσ ἑτέρων συμφορᾶσ καλοῦ καὶ λαμπροῦ σχήματοσ ἡγεῖται μερίτησ ἔσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:9)
ἐστὲ δὲ οὐκ ἀτυχημάτων ἐνδεεῖσ, ὥστε προστιθέναι τούτοισ, ἀλλ’ ἀφαιροῦντεσ μᾶλλον τῶν συμβεβηκότων καὶ τῆσ ἐγχωρούσησ ἀεὶ ποριζόμενοι ῥᾳστώνησ ἀφορμὰσ εὖ φρονοῖτ’ ἂν καὶ ποιοῖτε ἃ δεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 4:3)
ἔτι δὲ τὰ μὲν φαῦλα τῶν ἀτυχημάτων οὐδὲν δεῖται μεγάλησ τῆσ πρὸσ αὐτὰ παρασκευῆσ, τὰ δὲ μείζονα ἀνάγκη μεγάλωσ καὶ φέρειν, οὐχ ἁπλῶσ λέγω μεγάλωσ, ἀλλὰ φρονήματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 9:9)
καὶ μὴν εἴ γε τοῖσ σώμασιν αὗται βαρύταται τῶν νόσων καὶ πλείστησ δέονται τῆσ ἐπιμελείασ αἵτινεσ ἂν τῶν ἐντὸσ ἅψωνται, πῶσ οὐ καὶ πόλει ταῦτ’ εἶναι τῶν ἀτυχημάτων ἔσχατα χρὴ δοκεῖν ὑφ’ ὧν εἴσω φθείρεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 6:5)
καὶ μὴν εἰ ἃ τοῖσ πατράσι δίδοται γέρα, τούτων ἔπειθ’ οἱ παῖδεσ ἀξιοῦσι μετέχειν διὰ τὴν φύσιν, τί μὴ καὶ τῶν ἀτυχημάτων αὐτοῖσ ἀξιοῦσι μετέχειν ἀπὸ τῆσ αὐτῆσ ταύτησ αἰτίασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 21:10)
οὔτε γὰρ ἐκ τῆσ εὐδαιμονίασ κινηθήσεται ῥᾳδίωσ, οὐδ’ ὑπὸ τῶν τυχόντων ἀτυχημάτων ἀλλ’ ὑπὸ μεγάλων καὶ πολλῶν, ἔκ τε τῶν τοιούτων οὐκ ἂν γένοιτο πάλιν εὐδαίμων ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, ἀλλ’ εἴπερ, ἐν πολλῷ τινὶ καὶ τελείῳ, μεγάλων καὶ καλῶν ἐν αὐτῷ γενόμενοσ ἐπήβολοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 117:4)
"ἐν δὲ τῇ Γιγαντομαχίᾳ οὕτω σφόδρα τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐκήλησεν, ὡσ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ πλεῖστα αὐτοὺσ γελάσαι, καίτοι ἀγγελθέντων αὐτοῖσ ἐν τῷ θεάτρῳ τῶν γενομένων περὶ Σικελίαν ἀτυχημάτων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 3:12)
πολὺ γὰρ μᾶλλον ἡρ́μοττεν τὰ δοθέντ’ ἐῶντασ τῶν ἀτυχημάτων ἀφαιρεῖν ἢ τούτων μενόντων τὰσ δωρειὰσ ἀφαιρεῖσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 87:1)
Αἰσχίνησ τοίνυν τοσοῦτον ὑπερβέβληκεν ἅπαντασ ἀνθρώπουσ ὠμότητι καὶ συκοφαντίᾳ, ὥστε καὶ ὧν αὐτὸσ ὡσ ἀτυχημάτων ἐμέμνητο, καὶ ταῦτ’ ἐμοῦ κατηγορεῖ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 392:2)
ἀλλ’ ἐπὶ τοῦ Δεκελεικοῦ πολέμου τῶν γὰρ ἀρχαίων ἕν, ὃ πάντεσ ἐμοῦ μᾶλλον ἐπίστασθε, ὑπομνήσω πολλῶν καὶ δεινῶν ἀτυχημάτων συμβάντων τῇ πόλει οὐ πρότερον τῷ πολέμῳ παρέστησαν πρὶν τὸ ναυτικὸν αὐτῶν ἀπώλετο.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 19:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION