헬라어 문장 내 검색 Language

συνεβεβήκει δὲ τότε κατὰ μῆνιν Ἀπόλλωνοσ καὶ Ποσειδῶνοσ ἀτυχεῖν τὴν πόλιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 9:15)
Εἰ δὲ καὶ ὣσ ἀδικεῖν ὑμῖν δοκοῦμεν, οὐκ ἀτυχεῖν, ὁμολογοῦμεν, καὶ δι’ αὐτὸ καὶ παρακαλοῦμεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:1)
ἡγοῦμαι δ’ ἔγωγε καὶ τὸ τηλικαῦτα ἀτυχεῖν οὐ τοῖσ μικροτάτοισ τῶν ἀνθρώπων ἀποκεῖσθαι οὐδὲ τοῖσ οὐκ ἔχουσιν ὅθεν πέσωσιν, ἀλλὰ τοῖσ δυναμένοισ δέξασθαι τοῦτο τὸ μέτρον τῆσ συμφορᾶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 10:10)
δοκεῖ γὰρ ἐνδέχεσθαι καὶ καθεύδειν ἔχοντα τὴν ἀρετὴν ἢ ἀπρακτεῖν διὰ βίου, καὶ πρὸσ τούτοισ κακοπαθεῖν καὶ ἀτυχεῖν τὰ μέγιστα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 30:3)
καὶ ὅλωσ ὅσα τῶν συμβαινόντων ποιεῖ διαφέρειν τὰ ἤθη τῶν ἀνθρώπων, οἱο͂ν πλουτεῖν δοκῶν ἑαυτῷ ἢ πένεσθαι διοίσει τι, καὶ εὐτυχεῖν ἢ ἀτυχεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 11:3)
καὶ ἔτι "συμβαίνει πολλάκισ ἐν ταύταισ καὶ τοὺσ φρονίμουσ ἀτυχεῖν καὶ τοὺσ ἄφρονασ κατορθοῦν" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 7:6)
οὐδεὶσ παράσιτοσ εὔχετ’ ἀτυχεῖν τοὺσ φίλουσ, τοὐναντίον δὲ πάντασ εὐτυχεῖν ἀεί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 33 1:1)
ἐκεῖνα μὲν γὰρ οἱ μεταλλεύοντεσ καὶ πρὸσ ταῖσ ἐργασίαισ μεγάλασ προϊέμενοι δαπάνασ ἃ μὲν ἤλπισαν ἐνίοτε λαβεῖν οὐκ ἔλαβον, ἃ δ’ εἶχον ἀπέβαλον, ὥστε δοκεῖν αὐτοὺσ ὥσπερ αἰνίγματοσ τρόπον ἀτυχεῖν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 37 1:2)
ὁ μὲν γὰρ ἐλπίδα παραιτήσεωσ ὑπογράφει θεῶν διὰ τιμῆσ, ἡ δὲ ἀπαραίτητον ἔχει τὴν ἀνάγκην̓, τὴν δὲ τύχην οὔτε θεόν, ὡσ οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, ὑπολαμβάνοντοσ οὑ̓θὲν γὰρ ἀτάκτωσ θεῷ πράττεταἰ οὔτε ἀβέβαιον αἰτίαν ̔<οὐκ> οἰέται μὲν γὰρ ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἐκ ταύτησ πρὸσ τὸ μακαρίωσ ζῆν ἀνθρώποισ δίδοσθαι, ἀρχὰσ μέντοι μεγάλων ἀγαθῶν ἢ κακῶν ὑπὸ ταύτησ χορηγεῖσθαἰ, κρεῖττον εἶναι νομίζοντοσ εὐλογίστωσ ἀτυχεῖν ἢ ἀλογίστωσ εὐτυχεῖν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 134:1)
" ἰδὼν τοξότην ἀφυῆ παρὰ τὸν σκοπὸν ἐκάθισεν, εἰπών, "ἵνα μὴ πληγῶ" τοὺσ ἐρῶντασ ἔφη πρὸσ ἡδονὴν ἀτυχεῖν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 48:5)
ὅπου δὲ τὸ πρῶτον καὶ μόνον αἴτιόν ἐστι τοῦ κατορθοῦν ἢ ἁμαρτάνειν, τοῦ εὐροεῖν ἢ δυσροεῖν, τοῦ ἀτυχεῖν ἢ εὐτυχεῖν, ἐνθάδε μόνον εἰκαῖοι καὶ προπετεῖσ.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν ἀνθρώποισ καὶ τίνα τὰ μικρὰ καὶ μεγάλα ἐν ἀνθρώποισ. 30:1)
τί γὰρ κωλύει φράζοντα ὡσ Δημοσθένησ ἀτυχεῖν;
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τῆσ τοῦ λέγειν δυνάμεωσ. 44:2)
οὐχ ἱκανὸν ἐκεῖ σε ἀτυχεῖν, ὅπου αὐτὸσ εἶ, ἀλλὰ καὶ πέραν θαλάσσησ καὶ διὰ γραμμάτων;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 25:7)
τίσ γὰρ ἄλλη μείζων ταύτησ ζημία τῷ ἀπαιδεύτῳ καὶ ἀπειθοῦντι τοῖσ θείοισ διατάγμασιν ἢ τὸ λυπεῖσθαι, τὸ πενθεῖν, τὸ φθονεῖν, ἁπλῶσ τὸ ἀτυχεῖν καὶ δυστυχεῖν;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 32:3)
ἄν τε γὰρ ὀρέγῃ τῶν οὐκ ἐφ’ ἡμῖν τινοσ, ἀτυχεῖν ἀνάγκη τῶν τε ἐφ’ ἡμῖν, ὅσων ὀρέγεσθαι καλὸν ἄν, οὐδὲν οὐδέπω σοι πάρεστι.
(에픽테토스, Works, chapter 2 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION