헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸ διαβάλλειν δὲ πρόσωπα ἔνδοξα ὡσ ἀτόπωσ ἔχοντα σφοδρότητα ποιεῖ, οἱο͂ν ὑμεῖσ δὲ ὁ δῆμοσ ἐκνενευρισμένοι χρήματα καὶ συμμάχουσ ἐν ὑπηρέτου καὶ προσθήκησ μέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 3:1)
καὶ ὅταν δὲ ἀτόπωσ τισ εἰκάζῃ, σφοδρὸν ποιεῖ τὸν λόγον, οἱο͂ν ὥσπερ σκορπίοσ ἠρκὼσ τὸ κέντρον, ᾄττων δεῦρο κἀκεῖσε, σκοπῶν τίνι κακόν τι προστριψάμενοσ εἰσ συμφορὰν καταστήσῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 4:1)
εἰ μὲν οὖν οὕτωσ ἀτόπωσ ἔχετε ὥστ’ εὔχεσθαι μὲν ταῦτα, παρόντα δ’ ὁρῶντεσ προδοῦναι καὶ καταλιπεῖν, οὐκ Ἀθηναίων ἔργον, ἀλλ’ οὐκ οἶδ’ ὅτων εἴπω πεπόνθατε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 1:6)
ποίαισ οὖν ἐπιθυμίαισ ὁ ῥήτωρ μέλλει δουλεύσειν, ἢ τὰ τίσι δοκοῦντα ἐρεῖν, ἢ τίνων στοχάσεσθαι, οἵ γ’ οὕτωσ ἀτόπωσ ἔχουσιν, ὥστ’ οὐδ’ αὐτοὶ γνῶναι δύνανται τί βούλονται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 45:7)
ἀτόπωσ δὲ καὶ Ἐμπεδοκλῆσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 136:1)
ἀπορήσειε δ’ ἄν τισ, εἰ ἱκανῶσ διώρισται περὶ τοῦ ἀδικεῖσθαι καὶ ἀδικεῖν, πρῶτον μὲν εἰ ἔστιν ὥσπερ Εὐριπίδησ εἴρηκε, λέγων ἀτόπωσ μητέρα κατέκταν τὴν ἐμήν, βραχὺσ λόγοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 118:1)
ἐπειδὴ δ’ οὕτωσ ἀτόπωσ ἔνιοι διάκεινται, ὥστε πόλεισ καταλαμβάνοντοσ ἐκείνου καὶ πολλὰ τῶν ὑμετέρων ἔχοντοσ καὶ πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικοῦντοσ ἀνέχεσθαί τινων ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ λεγόντων πολλάκισ ὡσ ἡμῶν τινέσ εἰσιν οἱ ποιοῦντεσ τὸν πόλεμον, ἀνάγκη φυλάττεσθαι καὶ διορθοῦσθαι περὶ τούτου·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 8:2)
τουτὶ μὲν οὖν παντελῶσ εὐήθεσ, εἴ τισ οἰέται μηδέποτε δεῖν κωλῦσαι τὸ συνήθωσ μέν, ἀτόπωσ δὲ γιγνόμενον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 189:4)
λέγεται γοῦν οὐκ ἀτόπωσ καὶ παρὰ τοῖσ παλαιοῖσ ̔δούλου τόδ̓ εἶπασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΔΙΟΔΩΡΟΝ. 3:3)
ἀτόπωσ ἰών τε καὶ ἀπιὼν καὶ παριστάμενοσ, ἔνθα μηδὲν αὐτῷ πρᾶγμά ἐστιν, ἀλλ̓ ὡσ ἂν τύχῃ τε καὶ ὁρμήσῃ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 2:1)
πολλοὺσ ἤδη τῶν ἀναφερομένων εἰσ αὐτὸν λόγων καὶ πεπιστευμένων ὑπὸ τοῦ πλήθουσ, ὡσ εἰσὶν ἐν τοῖσ πάνυ γνησίοισ Λυσίου, καὶ τά γε ἄλλα οὐκ ἀτόπωσ ἔχοντασ, ὅτι τὴν χάριν οὐ προσβάλλουσι τὴν Λυσιακὴν οὐδὲ τὴν εὐστομίαν ἔχουσιν ἐκείνησ τῆσ λέξεωσ, ὑποπτεύσασ τε καὶ βασανίσασ εὑρ͂ον οὐκ ὄντασ Λυσίου.
(디오니시오스, chapter 121)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τὴν ἀπολογίαν τοῦ ἀνδρὸσ καὶ αὐτὴν εἰσ Λυσίαν ἀναφερομένην φερομένην οὔτε τοῖσ πράγμασιν ἀτόπωσ ἔχουσαν οὔτε τοῖσ ὀνόμασιν ἀσθενῶσ δι’ ὑποψίασ ἔλαβον οὐκ ἐπανθούσησ τῇ λέξει τῆσ Λυσιακῆσ χάριτοσ·
(디오니시오스, chapter 12 2:2)
τούτοισ ἐπιτίθησιν ἐνθύμημα νενοημένον μὲν οὐκ ἀτόπωσ, ἡρμηνευμένον δὲ οὐκ εὐπαρακολουθήτωσ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 37 2:4)
ἐπειδὴ πρὸσ ἄλλο μὲν ὁρῶμεν κύνα πεφυκότα, πρὸσ ἄλλο[ν] δ’ ἵππον, πρὸσ ἄλλο δ’ εἰ οὕτωσ τύχοι ἀηδόνα, καθόλου μὲν οὐκ ἀτόπωσ ἀποφήναιτ’ ἄν τισ ἕκαστον τηνικαῦτα καλὸν εἶναι, ὁπότε κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν κράτιστ’ ἔχοι·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 3:1)
ἡδέωσ δ’ ἂν παρὰ σοῦ πυθοίμην, ὅθεν οὕτωσ ἀτόπωσ ἔχεισ καὶ τί τούτων αἴτιον, Τί γὰρ ἄλλο γε, ὦ ἑταῖρε, ἢ εὐτυχία;
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION