헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔχων δὲ πολλὰ καὶ τῶν ὕστερον εἰπεῖν καὶ μάχασ ἀτόπουσ καὶ τολμήματα θαυμαστὰ καὶ καρτερίασ ὑπερφυεῖσ, οὐκέθ’ ὁρῶ τὸν καιρὸν ἀρκοῦντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 88:8)
τίσ γὰρ ἂν ἢ τὰσ συμφορὰσ εἴποι πρὸσ ἀξίαν τὰσ καινὰσ ταύτασ καὶ ἀτόπουσ καὶ πέρα πάσησ κακῶν φορᾶσ γεγονυίασ, ἢ τὴν ἀκμὴν αὐτὴν τοῦ περιστάντοσ ὑμᾶσ πράγματοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:9)
οἱο͂ν εἰ Διαγόρου κατηγοροίη καὶ Ἀναξαγόρου καί τινασ ἄλλουσ ἐκλέξασ ὕστερον ἢ καὶ τὸ πρότερον γενομένοισ ἀτόπουσ ἀνθρώπουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 59:11)
οὕτω δ’ ἀτόπουσ τινὰσ ἐν τῇ πόλει καὶ δυσχερεῖσ ἀνθρώπουσ εἶναι ὥστ’ οὐκ αἰσχύνεσθαι λοιδορουμένουσ αὐτῷ καὶ βάρβαρον αὐτὸν ἀποκαλοῦντασ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 397:2)
λέγει μὲν οὗτοσ οὐδέποτε ταὐτά, ἀλλ’ ὅ τι ἂν τύχῃ ἀεί, καὶ περιιὼν προφάσεισ ἀτόπουσ τινὰσ καὶ ὑπονοίασ καὶ αἰτίασ ψευδεῖσ ἐπιφέρει, καὶ περὶ τὸ πρᾶγμα ὅλον ἄδικόσ ἐστιν ἄνθρωποσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 44:2)
ὅσοι δὲ ἄνευ δαιμονίου κατοχῆσ καὶ ἐπιπνοίασ λόγουσ τινὰσ ὡσ ἀληθεῖσ παρ’ αὑτῶν ἐκόμισαν εἰσ τὸν βίον ἀτόπουσ καὶ πονηρούσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 69:2)
ὁπότε ἄνθρωποί τινεσ σοφώτεροι γενόμενοι τῆσ ἁπάσησ σοφίασ, οὐ κηρὸν ἐγχέαντεσ τοῖσ ὠσίν, ὥσπερ οἶμαί φασι τοὺσ Ἰθακησίουσ ναύτασ ὑπὲρ τοῦ μὴ κατακοῦσαι τῆσ τῶν Σειρήνων ᾠδῆσ, ἀλλὰ μολύβδου τινὸσ μαλθακὴν ὁμοῦ καὶ ἄτρωτον ὑπὸ φωνῆσ φύσιν, ἔτι δὲ οἶμαι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν σκότοσ πολὺ προβαλόμενοι καὶ ἀχλύν, ὑφ’ ἧσ Ὅμηρόσ φησι κωλύεσθαι τὸν καταληφθέντα διαγιγνώσκειν θεόν, ὑπερφρονοῦσι τὰ θεῖα, καὶ μίαν ἱδρυσάμενοι δαίμονα πονηρὰν καὶ ἄλυπον, τρυφήν τινα ἢ ῥᾳθυμίαν πολλὴν καὶ ἀνειμένην ὕβριν, ἡδονὴν ἐπονομάζοντεσ, γυναικείαν τῷ ὄντι θεόν, προτιμῶσι καὶ θεραπεύουσι κυμβάλοισ τισὶν ἢ ψόφοισ καὶ αὐλοῖσ ὑπὸ σκότοσ αὐλουμένοισ, ἧσ εὐωχίασ οὐδεὶσ ἐκείνοισ φθόνοσ, εἰ μέχρι τοῦ ᾅδειν αὐτοῖσ τὸ σοφὸν ἦν, ἀλλὰ μὴ τοὺσ θεοὺσ ἡμῶν ἀφῃροῦντο καὶ ἀπῴκιζον, ἐξελαύνοντεσ ἐκ τῆσ αὑτῶν πόλεώσ τε καὶ ἀρχῆσ, ἐκ τοῦδε τοῦ κόσμου παντόσ, εἴσ τινασ χώρασ ἀτόπουσ, καθάπερ ἀνθρώπουσ δυστυχεῖσ εἴσ τινασ νήσουσ ἐρήμουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 46:1)
τὸ δὲ ἐν ᾧ τοῦτο γιγνόμενόν ἐστιν οὐχ ὑπονοοῦντεσ, ἀλλ’ εἰδότεσ, ἐπ’ αὐτὸ καταφεύγομεν, ἀνθρώπινον σῶμα ὡσ ἀγγεῖον φρονήσεωσ καὶ λόγου θεῷ προσάπτοντεσ, ἐνδείᾳ καὶ ἀπορίᾳ παραδείγματοσ τῷ φανερῷ τε καὶ εἰκαστῷ τὸ ἀνείκαστον καὶ ἀφανὲσ ἐνδείκνυσθαι ζητοῦντεσ, συμβόλου δυνάμει χρώμενοι, κρεῖττονἤ φασι τῶν βαρβάρων τινὰσ ζῴοισ τὸ θεῖον ἀφομοιοῦν κατὰ σμικρὰσ καὶ ἀτόπουσ ἀφορμάσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 76:3)
ἔχοντεσ καταγωγὰσ ἐν οἰκίαισ τε καὶ παρὰ ξένοισ, καὶ ὁπότε διὰ τῶν στενωπῶν πορεύοιντο κατὰ συστροφὰσ καὶ ἑταιρίασ ἀθρόοι διεξῄεσαν, ὥστε καὶ λόγον ἤδη γίνεσθαι περὶ αὐτῶν ἀνὰ τὴν πόλιν καὶ ὑποψίασ ἀτόπουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 3 2:1)
καὶ μάλα τινὰσ ἀτόπουσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 205:3)
ἄτοπον, ἔφη, λέγεισ εἰκόνα καὶ δεσμώτασ ἀτόπουσ.
(플라톤, Republic, book 7 10:1)
ταῦτα ἀκούσαντα Δαρεῖον ἡ ταραχὴ καὶ τὸ πάθοσ ἐξέφερε πρὸσ ὑποψίασ ἀτόπουσ·
(플루타르코스, Alexander, chapter 30 4:1)
ἡ μὲν γάρ τῶν πυρεττόντων ἐὰν μὴ κατὰ φύσιν ἔχη, σημεῖόν ἐστι πονηρὸν οὐκ αἴτιον ἡ δὲ τῶν θυμουμένων τραχεῖα καὶ ῥυπαρὰ γενομένη καὶ ῥυεῖσα πρὸσ λόγουσ ἀτόπουσ ἔχθρασ ἀνηκέστου δημιουργὸν ὕβριν ἐκφέρει καὶ δυσμενείασ ὑπούλου κατήγορον.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 72)
ἡ δὲ τῶν θυμουμένων τραχεῖα καὶ ῥυπαρὰ γενομένη καὶ ῥυεῖσα πρὸσ λόγουσ ἀτόπουσ ἔχθρασ ἀνηκέστου δημιουργὸν ὕβριν ἐκφέρει καὶ δυσμενείασ ὑπούλου κατήγορον.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 7 2:2)
ἄξιόν ἐστιν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐπαινοῦντασ ἢ θαυμάζοντασ ἀτόπουσ καὶ ψυχροὺσ νομίζουσιν;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 6 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION