헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ δαῖμον, ὥσ με πόλλ’ ἐσέρχεται κακὰ ἄλγη, μάλιστα δ’ ἥδε συμφορὰ δάκνει, ἀτιμίαν γε παιδὸσ ἀμφὶ σώματι ἐσθημάτων κλύουσαν, ἥ νιν ἀμπέχει.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics 4:2)
καὶ ἡ βουλὴ τοῖσ δημάρχοισ ἐπείθετο λῦσαι τὸν νόμον τόνδε καὶ μετὰ ἔτοσ ἓν αὖθισ ἀναγράψαι, οἱο͂́ν τι καὶ Λακεδαιμόνιοι, λύοντεσ ἐν χρείᾳ τὴν ἀτιμίαν τῶν ἁλόντων περὶ Πύλον, ἔφασαν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 1:7)
ἐὰν γὰρ εἰσ τὸ κοινὸν ἐπαινούμενοι δέξησθε καὶ μηδεὶσ ὑμῶν τὰσ ἑτέρων εὐφημίασ ὡσ ἀτιμίαν ἑαυτοῦ λογίσηται, ἀλλὰ τοῖσ ἀλλήλων ὡσ ἰδίοισ ἕκαστοι συνησθῆτε, πρῶτον μὲν ἀφ’ ἑστίασ ἀρξάμενοι τὴν ὁμόνοιαν ἐνδείξεσθε, ἔπειτα καὶ αὐτοὶ κατὰ μικρὸν ἐθισθήσεσθε καὶ λέγειν ἀλλήλουσ εὖ καὶ φρονεῖν, ἃ κοινῇ πᾶσιν ὑμῖν συμφέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 2:2)
καὶ εἰ μὲν ἐπ’ εἰκόνων ἢ μνημάτων αὐτοῖσ ἐπόντα ἐπιγράμματα ἐξεκόλαπτεν ἢ μετεποίει βλάσφημ’ ἀντ’ εὐφημιῶν, ὅτι τούτουσ ὁ δῆμοσ κολακείασ ἕνεκα καὶ κακίασ ἐκβάλλει, πολλὴν ἄν τισ ἔφη τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀτιμίαν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:14)
περὶ δὲ τιμὴν καὶ ἀτιμίαν μεσότησ μὲν μεγαλοψυχία, ὑπερβολὴ δὲ χαυνότησ τισ λεγομένη, ἔλλειψισ δὲ μικροψυχία·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 79:2)
καὶ γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντεσ καὶ ζημίαν, ἢ ὑπὲρ αὑτῶν ἢ τῶν φίλων, στασιάζουσιν ἐν ταῖσ πόλεσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 30:3)
τὴν μὲν γὰρ εἰσ τὰ χρήματα ὀλιγωρίαν οἱ φιλοχρήματοι φέρουσι βαρέωσ, τὴν δ’ εἰσ ἀτιμίαν οἵ τε φιλότιμοι καὶ οἱ ἐπιεικεῖσ τῶν ἀνθρώπων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 314:2)
πάσχοντεσ δὲ ἢ πεπονθότεσ ἢ πεισόμενοι τὰ τοιαῦτα αἰσχύνονται ὅσα εἰσ ἀτιμίαν φέρει καὶ ὀνείδη·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 13:1)
μεγαλοψυχία δ’ ἐστὶν ἀρετὴ ψυχῆσ, καθ’ ἣν δύναται φέρειν εὐτυχίαν καὶ ἀτυχίαν καὶ τιμὴν καὶ ἀτιμίαν.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 10:2)
μικροψυχία δ’ ἐστὶ κακία ψυχῆσ, καθ’ ἣν ἀδύνατοί εἰσι φέρειν εὐτυχίαν καὶ ἀτυχίαν καὶ τιμὴν καὶ ἀτιμίαν.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 13:3)
μεγαλοψυχίασ δ’ ἐστὶ τὸ καλῶσ ἐνεγκεῖν καὶ εὐτυχίαν καὶ ἀτυχίαν καὶ τιμὴν καὶ ἀτιμίαν, καὶ τὸ θαυμάζειν μήτε τρυφὴν μήτε θεραπείαν μήτε ἐξουσίαν μήτε τὰσ νίκασ τὰσ ἐναγωνίουσ, ἔχειν δέ τι βάθοσ τῆσ ψυχῆσ καὶ μέγεθοσ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 25:1)
μικροψυχίασ δ’ ἐστὶ τὸ μήτε τιμὴν μήτε ἀτιμίαν μήτε εὐτυχίαν μήτε ἀτυχίαν δύνασθαι φέρειν, ἀλλὰ τιμώμενον μὲν χαυνοῦσθαι, μικρὰ δὲ εὐτυχήσαντα ὑπεξαίρεσθαι, ἀτιμίαν δὲ μηδὲ τὴν ἐλαχίστην ἐνεγκεῖν δύνασθαι, ἀπότευγμα δ’ ἄτην καὶ ἀτυχίαν κρίνειν μεγάλην, ὀδύρεσθαι δ’ ἐπὶ πᾶσι καὶ δυσφορεῖν.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 42:2)
ἔτι δὲ τοιοῦτόσ ἐστιν ὁ μικρόψυχοσ οἱο͂σ πάντα τὰ ὀλιγωρήματα καλεῖν ὕβριν καὶ ἀτιμίαν, καὶ τὰ δι’ ἄγνοιαν ἢ λήθην γιγνόμενα.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 42:3)
καὶ οὖν ἐνθυμήθητι, ἐκεῖσε ἐπανελθὼν ἆρά γε καὶ τοὺσ Ἕλληνασ τοὺσ ἐλευθερωτάτουσ προσαναγκάσεισ ἐσ τὴν προσκύνησιν, ἢ Ἑλλήνων μὲν ἀφέξῃ, Μακεδόσι δὲ προσθήσεισ τήνδε τὴν ἀτιμίαν, ἢ διακεκριμένα ἔσται σοι αὐτῷ τὰ τῶν τιμῶν ἐσ ἅπαν, ὡσ πρὸσ Ἑλλήνων μὲν καὶ Μακεδόνων ἀνθρωπίνωσ τε καὶ Ἑλληνικῶσ τιμᾶσθαι, πρὸσ δὲ τῶν βαρβάρων μόνων βαρβαρικῶσ;
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 8:1)
καὶ τυχὸν οὐκ ἐσ ἀτιμίαν τὴν Ἀντιπάτρου ἡ μετάπεμψισ αὐτοῦ ἔφερεν, ἀλλ̓ ὡσ μή τι ἐκ τῆσ διαφορᾶσ αὐτοῖσ γένοιτο ἄχαρι ἐσ ἀλλήλουσ καὶ οὐδὲ αὐτῷ ἰάσιμον.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 12 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION