헬라어 문장 내 검색 Language

κέκλυτέ μευ, πάντεσ τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι, ὡσ ἔμ’ ἀτιμάζειν ἄρχει νεφεληγερέτα Ζεὺσ πρῶτοσ, ἐπεί μ’ ἄλοχον ποιήσατο κέδν’ εἰδυῖαν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 17:1)
οὐδὲ γὰρ τοὺσ Ἠλείουσ αὐτοὺσ ἔγωγε νομίζω καταλύειν τὸ τῶν Ὀλυμπίων οὐδὲ ἀτιμάζειν, ὅτι οὐ πάντασ ῥᾳδίωσ προσίενται τοὺσ τοιούτουσ ἀγωνιστὰσ, ἀλλὰ πρόκρισιν ἐστὶν οὐ ταυτὸν, ἀλλά μοι καὶ μειζόνωσ αὔξειν δοκοῦσι καὶ κοσμεῖν τὸν θεσμὸν τῷ τοσοῦτον ἅπασι παριστάναι τὸν φόβον καὶ τῷ τὰ πάντα ἀξιοῦν εἶναι τὰ παρὰ σφίσι κηρυκεύεσθαι τὰ μὲν ἀποδύντα τὴν ἀρχὴν ὀφθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 198:7)
εἰ τοίνυν ἃ κελεύουσιν οὗτοι, ταῦτα δεῖ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι, καὶ ὧν μνησθέντεσ οὐκ ἔγνωσαν οὐδ’ ἡμᾶσ μεμνῆσθαι προσήκει, ἵνα μὴ νόμουσ τιμῶντεσ νόμουσ ἀτιμάζειν δόξωμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 13:7)
νῦν δ’ ἐοίκασ οἷσ τοὺσ μὲν ἄλλουσ πάντασ τῶν δοθέντων ἀποστερεῖσ, τοὺσ δ’ ἀφ’ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ ταύτασ ἔχειν ἐᾷσ, τοὺσ μὲν τιμῆσ ἀξιοῦν, πάντασ δ’ ἀτιμάζειν τοὺσ ἄλλουσ, οὐδέτερον τούτων εἰκότωσ ποιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 77:2)
ὥστε πολὺ μᾶλλον εἰκὸσ ἦν αὐτὸν διὰ τὴν ζῶσαν γυναῖκα, ἧσ ἐρῶν ἐτύγχανε, τὸν τῆσ τεθνεώσησ υἱὸν ἀτιμάζειν, ἢ δι’ ἐμὲ καὶ τὴν τετελευτηκυῖαν τοὺσ ἐκ τῆσ ζώσησ καὶ πλησιαζούσησ αὐτῷ παῖδασ μὴ ποιεῖσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 33:2)
τὸ μὲν γὰρ ἀχαριστεῖν ἐστι τοῖσ εὐεργέταισ, τὸ δὲ ὑβρίζεινεἰσ αὐτούσ, καὶ τὸ μέν ἐστι μὴ τιμᾶν τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ, τὸ δὲ ἀτιμάζειν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 35:4)
εἰ δὲ τρόπον τινὰ πολίτασ εἶναι τῷ μὴ μόνον οἰκεῖν, ἀλλὰ καὶ γεγονέναι τοὺσ πλείουσ ἐνθάδε καὶ μηδεμίαν ἄλλην ἐπίστασθαι πόλιν, οὐδὲ ἀτιμάζειν δήπου προσήκει οὐδὲ ἀπορρηγνύειν αὑτῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 27:5)
τὸ γὰρ οὕτωσ ἀπελάσαι τὸν πατέρα τῆσ ἐρωμένησ καὶ μὴ φείσασθαι δἰ αὐτὴν καὶ οὐχ ὅπωσ παραμυθήσασθαι τὸν πρεσβύτην εἰπόντα ὡσ οὐδὲν αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ δεινὸν εἰή, τοὐναντίον δὲ μὴ μόνον ἐκείνῳ ἀπειλεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν Χρυσηίδα ἀτιμάζειν λέγοντα, τὴν δ̓ ἐγὼ οὐ λύσω πρίν μιν καὶ γῆρασ ἔπεισιν ἡμετέρῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐν Ἄργεϊ, τηλόθι πάτρησ, ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχοσ ἀντιόωσαν, πόσησ τινὸσ ὑπερηφανίασ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 25:2)
ἀτιμάζειν ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, ὅ γε ὡσ ἀληθῶσ φιλόσοφοσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 88:1)
ἡμεῖσ δὴ μηδὲν ὀνόματι διαφερώμεθ’ αὑτοῖσ, ἀλλ’ ὁ νυνδὴ λόγοσ ἡμῖν ὁμολογηθεὶσ μενέτω, ὡσ οἵ γε ὀρθῶσ πεπαιδευμένοι σχεδὸν ἀγαθοὶ γίγνονται, καὶ δεῖ δὴ τὴν παιδείαν μηδαμοῦ ἀτιμάζειν, ὡσ πρῶτον τῶν καλλίστων τοῖσ ἀρίστοισ ἀνδράσιν παραγιγνόμενον·
(플라톤, Laws, book 1 119:1)
καὶ τὸν μὲν μεταδιδόντα ὡσ ἀκρότατον χρὴ τιμᾶν, τὸν δ’ αὖ μὴ δυνάμενον, ἐθέλοντα δέ, ἐᾶν δεύτερον, τὸν δὲ φθονοῦντα καὶ ἑκόντα μηδενὶ κοινωνὸν διὰ φιλίασ γιγνόμενον ἀγαθῶν τινων αὐτὸν μὲν ψέγειν, τὸ δὲ κτῆμα μηδὲν μᾶλλον διὰ τὸν κεκτημένον ἀτιμάζειν, ἀλλὰ κτᾶσθαι κατὰ δύναμιν.
(플라톤, Laws, book 5 28:2)
τοὺσ δ’ εὐδοκιμοῦντασ τούτων τῶν νέων φυλάττειν τὴν ἄλλην πόλιν, ἀποβλέποντασ εἰσ αὐτοὺσ διαφερόντωσ τε τηροῦντασ, καὶ τιμᾶν μὲν κατορθοῦντασ, ἀτιμάζειν δὲ μᾶλλον τῶν ἄλλων, ἐὰν ἀποβαίνωσι χείρουσ τῶν πολλῶν.
(플라톤, Laws, book 12 74:1)
λυσιτελέστερα δὲ τῶν δικαίων τὰ ἄδικα ὡσ ἐπὶ τὸ πλῆθοσ λέγουσι, καὶ πονηροὺσ πλουσίουσ καὶ ἄλλασ δυνάμεισ ἔχοντασ εὐδαιμονίζειν καὶ τιμᾶν εὐχερῶσ ἐθέλουσιν δημοσίᾳ τε καὶ ἰδίᾳ, τοὺσ δὲ ἀτιμάζειν καὶ ὑπερορᾶν, οἳ ἄν πῃ ἀσθενεῖσ τε καὶ πένητεσ ὦσιν, ὁμολογοῦντεσ αὐτοὺσ ἀμείνουσ εἶναι τῶν ἑτέρων.
(플라톤, Republic, book 2 69:1)
γενόμενοσ δ’, ὥσπερ ὁ Πλάτων ἀξιοῖ τὴν φιλομαθῆ καί φιλόσοφον φύσιν, οἱο͂σ ἀσπάζεσθαι πᾶν μάθημα καί μηδὲν λόγου μηδὲ παιδείασ ἀτιμάζειν εἶδοσ, ἐρρύη πωσ προθυμότερον ἐπὶ ποιητικήν.
(플루타르코스, Cicero, chapter 2 3:1)
τοὐναντίον γὰρ ἦν ἀσόφου καὶ τετυφωμένησ ψυχῆσ τὴν μὲν αὐτόχρουν χλαμύδα θαυμάζειν, τὸν δὲ περιπόρφυρον χιτῶνα δυσχεραίνειν, ἢ πάλιν ἐκεῖνα μὲν ἀτιμάζειν, τούτοισ δ’ ἐκπεπλῆχθαι, δίκην νηπίου παιδὸσ φυλάττοντα τὴν περιβολήν, ἣν ἡ πάτριοσ αὐτῷ συνήθεια καθάπερ τίτθη περιέθηκε.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION