헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀντωνίῳ δὲ τὸ στρατόπεδον ὅπωσ τε ἄτακτον ἦν καὶ ὅπωσ κατεφρόνει, δηλοῖ καὶ τὰ μεταστάντα αὐτοῦ δύο τέλη, ἃ ὑμεῖσ μὲν ἐψηφίσασθε Ἀντωνίῳ στρατεύειν, αὐτομολήσαντα δὲ παρὰ τοὺσ στρατιωτικοὺσ νόμουσ, οὐ πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἐσ Καίσαρα, ὁ Κικέρων ὅμωσ ἐπῄνεσε καὶ ἐκ τῶν κοινῶν ἐχθὲσ ἐμισθοδότησε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 8:7)
πρῶτον μὲν δὴ καὶ μέγιστον τῶν ἐν στρατηγίᾳ ἔργων παραλαβόντα πλῆθοσ ἀνθρώπων ἀθρόον καὶ ἄτακτον ἐσ τάξιν καὶ κόσμον καταστῆσαι·
(아리아노스, chapter 5 3:1)
τούτων δ’ ἡ μὲν φύσισ ἐστὶν ἄτακτον καὶ κατ’ ἄνδρ’ ἴδιον τοῦ ἔχοντοσ, οἱ δὲ νόμοι κοινὸν καὶ τεταγμένον καὶ ταὐτὸ πᾶσιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 19:2)
ἀστράψασ δὲ ὅλοσ οὐκ ἄτακτον οὐδὲ ῥυπαρὰν ἀστραπήν, οἱάν χειμέριοσ ἐλαυνομένων βιαιότερον πολλάκισ τῶν νεφῶν διῇξεν, ἀλλὰ καθαρὰν καὶ ἀμιγῆ παντὸσ σκοτεινοῦ, μετέβαλε ῥᾳδίωσ ἅμα τῇ νοήσει.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 97:1)
ἐφ’ ἧσ μὲν γὰρ ἡ τοῦ πνεύματοσ δηλοῦται συγκοπὴ καὶ τὸ τῆσ φωνῆσ ἄτακτον, ἐφ’ ὧν δ’ ἡ τῆσ διανοίασ ἔκστασισ καὶ τὸ τοῦ δείματοσ ἀπροσδόκητον·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1528)
καὶ πολλοὺσ μὲν τιτρώσκουσι τῶν Ῥωμαίων, ἑπτὰ δὲ ἀναιροῦσιν διὰ τὸ μήτε ἄτακτον αὐτῶν τὴν ὑποχώρησιν γενέσθαι καὶ τὰσ πληγὰσ ἐπιπολαίουσ πεφραγμένων πάντοθεν τῶν σωμάτων, τούσ τε Ιοὐδαίουσ πόρρωθεν βάλλειν πλέον ἢ συμπλέκεσθαι θαρρεῖν γυμνῆτασ ὁπλίταισ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 142:1)
τοὺσ μὲν γὰρ Ἰδουμαίουσ αὐτόθεν ᾔδεισαν πεισθησομένουσ, ἅτε θορυβῶδεσ καὶ ἄτακτον ἔθνοσ αἰεί τε μετέωρον πρὸσ τὰ κινήματα καὶ μεταβολαῖσ χαῖρον, πρὸσ ὀλίγην τε κολακείαν τῶν δεομένων τὰ ὅπλα κινοῦν καὶ καθάπερ εἰσ ἑορτὴν εἰσ τὰσ παρατάξεισ ἐπειγόμενον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 265:1)
καὶ μήν, ὦ ἑταῖρε, τοιοῦτοι πάντεσ εἰσὶν οἱ ἐπὶ γῆσ χορευταὶ κἀκ τοιαύτησ ἀναρμοστίασ ὁ τῶν ἀνθρώπων βίοσ συντέτακται, οὐ μόνον ἀπῳδὰ φθεγγομένων, ἀλλὰ καὶ ἀνομοίων τὰ σχήματα καὶ τἀναντία κινουμένων καὶ ταὐτὸν οὐδὲν ἐπινοούντων, ἄχρι ἂν αὐτῶν ἕκαστον ὁ χορηγὸσ ἀπελάσῃ τῆσ σκηνῆσ οὐκέτι δεῖσθαι λέγων τοὐντεῦθεν δὲ ὅμοιοι πάντεσ ἤδη σιωπῶντεσ, οὐκέτι τὴν συμμιγῆ καὶ ἄτακτον ἐκείνην ᾠδὴν ἀπᾴδοντεσ.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 17:4)
τοῦτο γοῦν τὸ ὑβριστότατον ποιεῖσ, καὶ μάλιστα πρὸσ οὓσ ἥκιστα ἐχρῆν, καὶ τοὺσ ὁμιλητάσ, οἷσ ἱκανὰ ἦν ἐκεῖνα μόνα τὰ κακὰ τοῦ σοῦ στόματοσ ἀπολαύειν, τὸ βάρβαρον τῶν ὀνομάτων, τὸ τραχὺ τῆσ φωνῆσ, τὸ ἄκριτον, τὸ ἄτακτον, τὸ πάντῃ ἄμουσον, καὶ τὰ τοιαῦτα·
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 20:3)
τίσ δ’ ἦν οὕτωσ ἢ μισόδημοσ τότ’ ἢ μισαθήναιοσ, ὅστισ ἐδυνήθη ἂν ἄτακτον αὑτὸν ὑπομεῖναι ἰδεῖν;
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 55:2)
λεκτέα μὲν ἀμφότερα τὰ τῶν αἰτιῶν γένη, χωρὶσ δὲ ὅσαι μετὰ νοῦ καλῶν καὶ ἀγαθῶν δημιουργοὶ καὶ ὅσαι μονωθεῖσαι φρονήσεωσ τὸ τυχὸν ἄτακτον ἑκάστοτε ἐξεργάζονται.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 185:2)
ἐὰν δ’ οὖν ὑπὸ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων τῶν πλείστων διαφθείρωνται, τὴν λεγομένην ἄτακτον Ἀφροδίτην ἐν αὐτοῖσ ὁρῶντέσ τε καὶ ἀκούοντεσ μέγιστον δυναμένην, καὶ οὕτω δὴ μὴ δυνατοὶ γίγνωνται κατακρατεῖν, δεύτερον νόμον ἐπ’ αὐτοῖσ μηχανᾶσθαι χρὴ τοὺσ νομοφύλακασ νομοθέτασ γενομένουσ.
(플라톤, Laws, book 8 78:2)
οὐδὲ γὰρ ἄτακτον δυνατόν ἐστ’ αὐτὸ ἐᾶν·
(플라톤, Laws, book 11 62:4)
"ὁ δ’ ἀναιρεῖ μὲν οὐδετέραν φύσιν, ἑκατέρᾳ δ’ ἀποδιδοὺσ τὸ προσῆκον εἰσ μὲν τὴν τοῦ ἑνὸσ καὶ ὄντοσ ἰδέαν τίθεται τὸ νοητόν, ὂν μὲν ὡσ ἀίδιον καὶ ἄφθαρτον ἓν δ’ ὁμοιότητι πρὸσ αὑτὸ καὶ τῷ μὴ δέχεσθαι διαφορὰν προσαγορεύσασ, εἰσ δὲ τὴν ἄτακτον καὶ φερομένην τὸ αἰσθητόν ὧν καὶ κριτήριον ἰδεῖν ἔστιν.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 1312)
οἶμαι δὲ καὶ τὴν φύσιν ὁρῶσαν τὸ τ’ ἄτακτον καὶ βραχυχρόνιον τοῦ βίου ἄδηλον ποιῆσαι τὴν τοῦ θανάτου προθεσμίαν τοῦτο γὰρ ἦν ἄμεινον.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 111)

SEARCH

MENU NAVIGATION