헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ μήτε ἐκ τῶν καθόλου οἱο͂́ν τ’ εἶναι μηδεμίαν οὐσίαν διὰ τὸ τοιόνδε ἀλλὰ μὴ τόδε τι σημαίνειν, μήτ’ ἐξ οὐσιῶν ἐνδέχεται ἐντελεχείᾳ εἶναι μηδεμίαν οὐσίαν σύνθετον, ἀσύνθετον ἂν εἰή οὐσία πᾶσα, ὥστ’ οὐδὲ λόγοσ ἂν εἰή οὐδεμιᾶσ οὐσίασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 220:2)
ῥῆμα δέ ἐστι μέροσ λόγου σημαῖνον ἀσύνθετον κατηγόρημα, ὡσ ὁ Διογένησ, ἤ, ὥσ τινεσ, στοιχεῖον λόγου ἄπτωτον, σημαῖνόν τι συντακτὸν περί τινοσ ἢ τινῶν, οἱο͂ν Γράφω, Λέγω·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 58:3)
ἔστι γοῦν καὶ ἡ ἰδία σὰρξ τοῦ ἥπατοσ ἐκ τούτου τοῦ γένουσ καὶ ἡ τοῦ σπληνὸσ καὶ ἡ τῶν νεφρῶν καὶ ἡ τοῦ πνεύμονοσ καὶ ἡ τῆσ καρδίασ οὕτω δὲ καὶ τοῦ ἐγκεφάλου τὸ ἴδιον σῶμα καὶ τῆσ γαστρὸσ καὶ τοῦ στομάχου καὶ τῶν ἐντέρων καὶ τῶν ὑστερῶν αἰσθητὸν στοιχεῖόν ἐστιν ὁμοιομερέσ τε καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀσύνθετον·
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 613)
καὶ μὴν εἰ δώσει τιν’ ἐν τοῖσ στοιχείοισ ἀλλοίωσίν τε καὶ μεταβολὴν καὶ ἕνωσιν καὶ συνέχειαν, ἓν ἀσύνθετον αὐτῷ τὸ ἁπλοῦν ἀγγεῖον ἐκεῖνο, καθάπερ καὶ αὐτὸσ ὀνομάζει, γενήσεται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 653)
μέμνησαι οὖν, ὦ φίλε, ὅτι ὀλίγον ἐν τῷ πρόσθεν ἀπεδεχόμεθα ἡγούμενοι εὖ λέγεσθαι ὅτι τῶν πρώτων οὐκ εἰή λόγοσ ἐξ ὧν τἆλλα σύγκειται, διότι αὐτὸ καθ’ αὑτὸ ἕκαστον εἰή ἀσύνθετον, καὶ οὐδὲ τὸ "εἶναι" περὶ αὐτοῦ ὀρθῶσ ἔχοι προσφέροντα εἰπεῖν, οὐδὲ "τοῦτο," ὡσ ἕτερα καὶ ἀλλότρια λεγόμενα, καὶ αὕτη δὴ ἡ αἰτία ἄλογόν τε καὶ ἄγνωστον αὐτὸ ποιοῖ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 383:3)
ἓν δὲ αὐτὸ προσαγορεύομεν πᾶν τὸ πρωτογενὲσ ἀνθρώποισ κτῆμα καὶ ἀσύνθετον καὶ βασιλικῆσ ἐπιστήμησ οὐδαμῶσ ἔργον ὄν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 191:2)
εἰ δέ τι τυγχάνει ὂν ἀσύνθετον, τούτῳ μόνῳ προσήκει μὴ πάσχειν ταῦτα, εἴπερ τῳ ἄλλῳ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 383:2)
στοιχείου γε μὴν καὶ ἀρχῆσ ἔννοια κοινὴ πᾶσιν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἀνθρώποισ ἐμπέφυκεν, ὡσ ἁπλοῦν καὶ ἄκρατον εἶναι καὶ ἀσύνθετον·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 481)
ἁπλοῦν οὐδ’ ἀσύνθετον ἀλλ’ ἐξ ἑτέρου καὶ δι’ ἑτέρον ἀποφαίνουσιν ἡ δ’ ὕλη καθ’ αὑτὴν ἄλογοσ οὖσα καὶ ἄποιοσ τὸ ἁπλοῦν ἔχει καὶ τὸ ἀρχοειδὲσ ὁ θεὸσ δέ, εἴπερ οὐκ ἔστιν ἀσώματοσ οὐδ’ ἀύλοσ, ὡσ ἀρχῆσ μετέσχηκε τῆσ ὕλησ.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 48 2:1)
ἔμψυχον οὐχ ἁπλοῦν οὐδ’ ἀσύνθετον οὐδὲ μονοειδέσ ἐστιν, ἀλλ’ ἐκ τῆσ ταὐτοῦ καὶ τῆσ τοῦ ἑτέρου μεμιγμένον δυνάμεωσ πῆ μὲν ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ κοσμεῖται καὶ περιπολεῖ μιᾷ τάξει κράτοσ ἐχούσῃ χρώμενον, πῆ δ’ εἴσ τε κινήσεισ καὶ κύκλουσ σχιζόμενον ὑπεναντίουσ καὶ πλανητοὺσ ἀρχὴν διαφορᾶσ καὶ μεταβολῆσ καὶ ἀνομοιότητοσ ἐνδίδωσι ταῖσ περὶ γῆν φθοραῖσ καὶ γενέσεσιν ἥ τ̓ ἀνθρώπου ψυχὴ μέροσ τι ἢ μίμημα τῆσ τοῦ παντὸσ οὖσα καὶ συνηρμοσμένη κατὰ λόγουσ καὶ ἀριθμοὺσ ἐοικότασ ἐκείνοισ οὐχ ἁπλῆ τίσ ἐστιν οὐδ’ ὁμοιοπαθήσ, ἀλλ’ ἕτερον μὲν ἔχει τὸ νοερὸν καὶ λογιστικόν, ᾧ κρατεῖν τοῦ ἀνθρώπου κατὰ φύσιν καὶ ἄρχειν προσῆκὸν ἐστιν, ἕτερον δὲ τὸ παθητικὸν καὶ ἄλογον καὶ πολυπλανὲσ καὶ ἄτακτον ἐξεταστοῦ δεόμενον.
(플루타르코스, De virtute morali, section 3 4:1)
ἐκμελὲσ δέ, ὅτι, καὶ εἴ τισ ἐν τῇ τοῦ τονιαίου δυνάμει τιθείη τὸ τοῦ συντονωτέρου σπονδειασμοῦ ἴδιον, συμβαίνοι ἂν δύο ἑξῆσ τίθεσθαι δίτονα, τὸ μὲν ἀσύνθετον τὸ δὲ σύνθετον·
(위 플루타르코스, De musica, section 11 6:1)
ῥᾴδιον δ’ ἐστὶ συνιδεῖν, ἐάν τισ ἀρχαϊκῶσ τινοσ αὐλοῦντοσ ἀκούσῃ ἀσύνθετον γὰρ βούλεται εἶναι καὶ τὸ ἐν ταῖσ μέσαισ ἡμιτόνιον.
(위 플루타르코스, De musica, section 11 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION