헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἠδ’ ὡσ ἔμπεδον αἰὲν ἐν αἰθέρι τέκμαρ ἔχουσιν ἄστρα σεληναίη τε καὶ ἠελίοιο κέλευθοι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 9:29)
κελαινὴ δ’ οὐρανὸν ἀχλὺσ ἄμπεχεν, οὐδέ πῃ ἄστρα διαυγέα φαίνετ’ ἰδέσθαι ἐκ νεφέων, σκοτόεισ δὲ περὶ ζόφοσ ἠρήρειστο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 18:20)
ρὸσ μειλίσσετ’ ἀυτμή, καὶ ποταμοὺσ ἵστησιν ἄφαρ κελαδεινὰ ῥέοντασ, ἄστρα τε καὶ μήνησ ἱερῆσ ἐπέδησε κελεύθουσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:43)
οἱο͂ν δ’ ἀψύχοισιν ἐοικότεσ εἰδώλοισιν ἀνέρεσ εἱλίσσονται ἀνὰ πτόλιν, ἢ πολέμοιο ἢ λοιμοῖο τέλοσ ποτιδέγμενοι, ἠέ τιν’ ὄμβρον ἄσπετον, ὅσ τε βοῶν κατὰ μυρία ἔκλυσεν ἔργα, ἢ ὅταν αὐτόματα ξόανα ῥέῃ ἱδρώοντα αἵματι, καὶ μυκαὶ σηκοῖσ ἔνι φαντάζωνται, ὴὲ καὶ ἠέλιοσ μέσῳ ἤματι νύκτ’ ἐπάγῃσιν οὐρανόθεν, τὰ δὲ λαμπρὰ δι’ ἠέροσ ἄστρα φαείνοι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:33)
νύκτ’ ὀλοὴν οὐκ ἄστρα διίσχανεν, οὐκ ἀμαρυγαὶ μήνησ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 27:24)
ἐγένετο δὲ καὶ Κρόνου καὶ Φιλύρασ Χείρων διφυὴσ Κένταυροσ, Ηοὖσ δὲ καὶ Ἀστραίου ἄνεμοι καὶ ἄστρα, Πέρσου δὲ καὶ Ἀστερίασ Ἑκάτη, Πάλλαντοσ δὲ καὶ Στυγὸσ Νίκη Κράτοσ Ζῆλοσ Βία.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 2 4:1)
Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ἀγῶνα μέγαν ἠγωνίσατο περὶ Σεγοντίαν ἐκ μεσημβρίασ ἐπὶ ἄστρα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 13 4:8)
τοσαύτην δ’ ἔχει δύναμιν καὶ τιμὴν παρὰ θεοῖσ καὶ ἀνθρώποισ ὥστε ἐκ μὲν θεῶν οἴκων οὐδὲ ἐξέρχεται, οὐ πρότερόν γε ἢ ἄστρα τε ἐξ οὐρανοῦ καὶ αὐτὸσ οὐρανὸσ ἐξέλθοι ποτ’ ἂν τῆσ αὑτοῦ χώρασ, ἀνθρώπων δὲ οὓσ ἂν προλίπῃ ζῶντεσ οἰκτείρονται μᾶλλον ἢ τελευτήσαντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:2)
ἐπέρχεταί μοι τὸ τοῦ Πινδάρου προσθεῖναι, Ἄστρα τε καὶ ποταμοὶ καὶ κύματα πόντου τὴν ἀωρίαν τὴν σὴν ἀνακαλεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 4:8)
σπεῖσον μεθ’ ἡμῶν τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι, μὴ τὴν τελευταίαν τοῦ νῦν εἶναι, ἀλλ’ αἰσχυνθεὶσ τήν τε χρείαν τὴν κοινὴν καὶ τοὺσ πρέσβεισ ἡμᾶσ καὶ τῆσ πρεσβείασ τὴν ὡρ́αν, νύκτα ταύτην, ἢ καὶ ἄστρα ταυτὶ καὶ θεοὺσ καὶ ἡρ́ωασ τοὺσ κοινοὺσ τῶν Ἑλλήνων, ἐκδὺσ τὴν ὀργὴν ὥσπερ νόσον φάνηθι τοῖσ βαρβάροισ ἅμα τῷ ἡλίῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 13:20)
διὰ γὰρ τὸ θαυμάζειν οἱ ἄνθρωποι καὶ νῦν καὶ τὸ πρῶτον ἤρξαντο φιλοσοφεῖν, ἐξ ἀρχῆσ μὲν τὰ πρόχειρα τῶν ἀτόπων θαυμάσαντεσ, εἶτα κατὰ μικρὸν οὕτω προϊόντεσ καὶ περὶ τῶν μειζόνων διαπορήσαντεσ, οἱο͂ν περί τε τῶν τῆσ σελήνησ παθημάτων καὶ τῶν περὶ τὸν ἥλιον καὶ ἄστρα καὶ περὶ τῆσ τοῦ παντὸσ γενέσεωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 38:3)
δοκεῖ δ’ ἡ οὐσία ὑπάρχειν φανερώτατα μὲν τοῖσ σώμασιν διὸ τά τε ζῷα καὶ τὰ φυτὰ καὶ τὰ μόρια αὐτῶν οὐσίασ εἶναί φαμεν, καὶ τὰ φυσικὰ σώματα, οἱο͂ν πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν καὶ τῶν τοιούτων ἕκαστον, καὶ ὅσα ἢ μόρια τούτων ἢ ἐκ τούτων ἐστίν, ἢ μορίων ἢ πάντων, οἱο͂ν ὅ τε οὐρανὸσ καὶ τὰ μόρια αὐτοῦ, ἄστρα καὶ σελήνη καὶ ἥλιοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 12:1)
καίτοι κἂν εἰ μὴ ἑωράκειμεν τὰ ἄστρα, οὐδὲν ἂν ἧττον, οἶμαι, ἦσαν οὐσίαι ἀί̈διοι παρ’ ἃσ ἡμεῖσ ᾔδειμεν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 252:3)
οὐδ’ εἴ τι κινούμενον ἀί̈διον, οὐκ ἔστι κατὰ δύναμιν κινούμενον ἀλλ’ ἢ ποθὲν ποί τούτου δ’ ὕλην οὐδὲν κωλύει ὑπάρχειν, διὸ ἀεὶ ἐνεργεῖ ἥλιοσ καὶ ἄστρα καὶ ὅλοσ ὁ οὐρανόσ, καὶ οὐ φοβερὸν μή ποτε στῇ, ὃ φοβοῦνται οἱ περὶ φύσεωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 105:2)
ἀλλ’ ἄγεθ’ ὅπωσ καὶ τἀπὶ τούτοισ δράσομεν, ἑώσ ἔτ’ ἐστὶν ἄστρα κατὰ τὸν οὐρανόν·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 2:27)

SEARCH

MENU NAVIGATION