헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ τὸ κινούμενον ἀνάγκη ὑπό τινοσ κινεῖσθαι, καὶ τὸ πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον εἶναι καθ’ αὑτό, καὶ τὴν ἀί̈διον κίνησιν ὑπὸ ἀϊδίου κινεῖσθαι καὶ τὴν μίαν ὑφ’ ἑνόσ, ὁρῶμεν δὲ παρὰ τὴν τοῦ παντὸσ τὴν ἁπλῆν φοράν, ἣν κινεῖν φαμὲν τὴν πρώτην οὐσίαν καὶ ἀκίνητον, ἄλλασ φορὰσ οὔσασ τὰσ τῶν πλανήτων ἀϊδίουσ ἀί̈διον γὰρ καὶ ἄστατον τὸ κύκλῳ σῶμα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 89:1)
ἑτέρου δὲ πάλιν αὖ, δῆμοσ ἄστατον κακόν, καὶ θαλάσσῃ πάνθ’ ὅμοιον ὑπ’ ἀνέμου ῥιπίζεται.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 31:2)
"Ἐπεὶ τίνα νομίζεισ εἶναι κρείττονα τοῦ καὶ περὶ θεῶν ὅσια δοξάζοντοσ καὶ περὶ θανάτου διὰ παντὸσ ἀφόβωσ ἔχοντοσ καὶ τὸ τῆσ φύσεωσ ἐπιλελογισμένου τέλοσ, καὶ τὸ μὲν τῶν ἀγαθῶν πέρασ ὡσ ἔστιν εὐσυμπλήρωτόν τε καὶ εὐπόριστον διαλαμβάνοντοσ, τὸ δὲ τῶν κακῶν ὡσ ἢ χρόνουσ ἢ πόνουσ ἔχει βραχεῖσ, τὴν δὲ ὑπό τινων δεσπότιν εἰσαγομένην πάντων διαγελῶντοσ <εἱμαρμένην καὶ μᾶλλον ἃ μὲν κατ’ ἀνάγκην γίγνεσθαι λέγοντοσ>, ἃ δὲ ἀπὸ τύχησ, ἃ δὲ παρ’ ἡμᾶσ διὰ τὸ τὴν μὲν ἀνάγκην ἀνυπεύθυνον εἶναι, τὴν δὲ τύχην ἄστατον ὁρᾶν, τὸ δὲ παρ’ ἡμᾶσ ἀδέσποτον, ᾧ καὶ τὸ μεμπτὸν καὶ τὸ ἐναντίον παρακολουθεῖν πέφυκεν ἑ̓πεὶ κρεῖττον ἦν τῷ περὶ θεῶν μύθῳ κατακολουθεῖν ἢ τῇ τῶν φυσικῶν εἱμαρμένῃ δουλεύειν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 133:1)
βλέψον οὖν εἰσ τὸ τῆσ τύχησ ἄστατον καὶ κοινὴν εἶναι νόμισον καὶ ὑπὲρ σαυτοῦ πρόνοιαν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 69:1)
"ἐπεὶ δ’ αὐτὰσ τὸ ἄστατον καὶ τὸ εὐπαθὲσ ἐξίστησι καὶ ἀφέλκει τῆσ σελήνησ πρὸσ ἄλλην γένεσιν, οὐκ ἐᾷ ἀλλ’ ἀνακαλεῖται καὶ καταθέλγει.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3024)
ἐξ ὧν ἄστατον ὑπάρχειν συμβαίνει καὶ τὸν κατ’ ἰδίαν καὶ τὸν κατὰ μέροσ ἑκάστῳ τόπον τῆσ στρατοπεδείασ.
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 42 4:1)
δυεῖν δὲ τρόπων ὄντων, καθ’ οὓσ φθείρεσθαι πέφυκε πᾶν γένοσ πολιτείασ, τοῦ μὲν ἔξωθεν, τοῦ δ’ ἐν αὐτοῖσ φυομένου, τὸν μὲν ἐκτὸσ ἄστατον ἔχειν συμβαίνει τὴν θεωρίαν, τὸν δ’ ἐξ αὐτῶν τεταγμένην.
(폴리비오스, Histories, book 6, viii. conclusio disputationis de romanorum re publica 2:1)
Ἀριστοτέλησ αἰτίαν κατὰ συμβεβηκὸσ ἐν τοῖσ καθ’ ὁρμὴν ἕνεκά τινοσ γινομένοισ, ἄδηλον καὶ ἄστατον.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, Περὶ τύχης 2:2)
Ἐπίκουροσ ἄστατον αἰτίαν προσώποισ χρόνοισ τόποισ.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, Περὶ τύχης 3:2)
οἱ δὲ συνανακείμενοι συγγενεῖσ τὴν ἄστατον διάνοιαν αὐτοῦ θαυμάζοντεσ, προεφέροντο τάδε.
(70인역 성경, Liber Maccabees III 5:39)
καὶ διότι παρὰ τοῖσ Αἰγυπτίοισ ἄστατόν ἐστι τὸ τῆσ σχοίνου μέτρον, αὐτὸσ ὁ Ἀρτεμίδωροσ ἐν τοῖσ ἑξῆσ δηλοῖ.
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 47:4)
μήτηρ, εἰ καὶ παιδὸσ ἀληθέα οἶδε τοκῆα, ἐκδέχεται τρομέουσα, τί μήσεται ἄστατον ὕδωρ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 125 2:1)
ἀλλ’ ὁρόων φεύγουσαν ἀμήχανοσ ἄστατον Ἠχὼ, πηκτίδοσ ἠρνήθη φθόγγον ἀνωφελέα.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2252)

SEARCH

MENU NAVIGATION