헬라어 문장 내 검색 Language

ἃ δ’ ἤκουσε παραχρῆμα ἠπίστατο, ἰδὼν δ’ εὐθὺσ ἂν ἔγνω ποῖόσ τισ ἀνὴρ καὶ πότερον ἀσπάζεσθαι χρὴ ἢ φυλάττεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 2:10)
μάλιστα μὲν γὰρ οὐ τὰ νεώτατα εἰκὸσ ἀσπάζεσθαι, ἀλλὰ τὰ σπουδαιότατα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 9:9)
οὔτοι φιλαθηναίου γέ ἐστι τὴν Ἀκαδημίαν μόνην ἀσπάζεσθαι τῆσ Ἀττικῆσ, τὴν δ’ ἄλλην ἅπασαν ὥσπερ ἐχθρὰν κρίνειν καὶ πολεμίαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 177:10)
οἱο͂ν, ὑποβεβλημένησ τινὸσ τὸν αὑτῆσ υἱόν, διὰ τὸ ἀσπάζεσθαι ἐδόκει συνεῖναι τῷ μειρακίῳ, λεχθέντοσ δὲ τοῦ αἰτίου ἐλύθη ἡ διαβολή·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 24:3)
καὶ μὲν δὴ καὶ ὑπὲρ Καλάνου τοῦ σοφιστοῦ τοῦ Ἰνδοῦ τοῖόσδε τισ ἀναγέγραπται λόγοσ, ὁπότε ἐπὶ τὴν πυρὰν ᾔει ἀποθανούμενοσ, τότε τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἑταίρουσ ἀσπάζεσθαι αὐτόν, Ἀλεξάνδρῳ δὲ οὐκ ἐθελῆσαι προσελθεῖν ἀσπασόμενον, ἀλλὰ φάναι γὰρ ὅτι ἐν Βαβυλῶνι αὐτῷ ἐντυχὼν ἀσπάσεται.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 18 6:1)
ὁ δὲ Μεγακλείδησ φησὶ τὸν Ὀδυσσέα καθομιλοῦντα τοὺσ καιροὺσ ὑπὲρ τοῦ δοκεῖν ὁμοήθη τοῖσ Φαίαξιν εἶναι τὸ ἁβροδίαιτον αὐτῶν ἀσπάζεσθαι, προπυθόμενον τοῦ Ἀλκίνου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 7 1:3)
"Ἀντισθένησ δ’ ὁ Σωκρατικὸσ ἐρασθέντα φησὶν αὐτὸν Ἀσπασίασ δὶσ τῆσ ἡμέρασ εἰσιόντα καὶ ἐξιόντα ἀπ’ αὐτῆσ ἀσπάζεσθαι τὴν ἄνθρωπον, καὶ φευγούσησ ποτὲ αὐτῆσ γραφὴν ἀσεβείασ λέγων ὑπὲρ αὐτῆσ πλείονα ἐδάκρυσεν ἢ ὅτε ὑπὲρ τοῦ βίου καὶ τῆσ οὐσίασ ἐκινδύνευεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 55 1:28)
καὶ γὰρ μέροσ σώματοσ, μέχρισ ἂν παρῇ, ἀσπάζεσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 27:5)
καὶ νόμον δὲ ἐπεποίητο, ὑπὲρ τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη μηδένα τῷ αὐτοῦ στόματι δεξιοῦσθαι μηδὲ φιλήματι ἀσπάζεσθαι, ἀλλὰ τοῖσ ἄλλοισ προτείνων τὴν χεῖρα κύσαι μόνουσ τοὺσ ὡραίουσ κατεφίλει, καὶ ἐκαλοῦντο οἱ ἐντὸσ τοῦ φιλήματοσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 41:4)
κτῆμα γάρ φησι μᾶλλον ἐσ ἀεὶ συγγράφειν ἤπερ ἐσ τὸ παρὸν ἀγώνισμα, καὶ μὴ τὸ μυθῶδεσ ἀσπάζεσθαι, ἀλλὰ τὴν ἀλήθειαν τῶν γεγενημένων ἀπολείπειν τοῖσ ὕστερον.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 422)
καὶ ἤρξαντο ἀσπάζεσθαι αὐτόν Χαῖρε βασιλεῦ τῶν Ιοὐδαίων·
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 15 20:1)
ἀναγκάζεται δέ γε σῶμα διὰ νόσον ἰατρικὴν ἀσπάζεσθαι καὶ φιλεῖν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 164:5)
πράττουσι μὲν δὴ οὐδ’ ἐξ ἑνὸσ ὀρθοῦ λόγου, τὴν ἐν τῷ παραχρῆμα διώκοντεσ ῥᾳστώνην καὶ τῷ τοὺσ μὲν προσομοίουσ αὐτοῖσ ἀσπάζεσθαι, τοὺσ δ’ ἀνομοίουσ μὴ στέργειν, πλεῖστον τῇ δυσχερείᾳ μέροσ ἀπονέμοντεσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 321:2)
οὐκοῦν φοβεῖσθαι χρὴ τοὺσ ψόγουσ καὶ ἀσπάζεσθαι τοὺσ ἐπαίνουσ τοὺσ τοῦ ἑνὸσ ἐκείνου ἀλλὰ μὴ τοὺσ τῶν πολλῶν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 27:2)
ὁ μὲν γὰρ ἐμὸσ δὴ λόγοσ οὔθ’ ἡδονάσ φησι δεῖν διώκειν τὸν ὀρθὸν βίον οὔτ’ αὖ τὸ παράπαν φεύγειν τὰσ λύπασ, ἀλλ’ αὐτὸ ἀσπάζεσθαι τὸ μέσον, ὃ νυνδὴ προσεῖπον ὡσ ἵλεων ὀνομάσασ, ἣν δὴ διάθεσιν καὶ θεοῦ κατά τινα μαντείασ φήμην εὐστόχωσ πάντεσ προσαγορεύομεν.
(플라톤, Laws, book 7 27:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION