헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀσμένῳ δέ σοι ἡ ποικιλείμων νὺξ ἀποκρύψει φάοσ, πάχνην θ’ ἑῴαν ἥλιοσ σκεδᾷ πάλιν·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 2:2)
ἆρ’ οὐχ ἅπασ μὲν θρῆνοσ τούτοισ ἐξαλήλιπται καὶ μνήμη πᾶσα τῶν τε ἰδίων ἑκάστῳ καὶ τῶν κοινῶν δυσχερῶν, ἀντεισῆκται δὲ εὐφροσύνη μετ’ εὐφημίασ καὶ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία νῦν, εἴπερ ποτὲ, ἐπὶ ταῖσ μελλούσαισ ἐλπίσι, καὶ χάριτεσ πρέπουσαι τοῖσ θεοῖσ, τοῖσ βασιλεῦσι, τῷ δεξαμένῳ τὰ τῶν κορυφαίων πολιτεύματα χορῷ ἀσμένῳ καὶ μνησθέντι τῆσ Σμύρνησ ἃ προσῆκεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 4:6)
πολὺ δέ τι τούτων φρικωδέστερον εἶχε τὰ χρόνῳ ὕστερον φανθέντα, ἐν οἷσ αἵ τε δὴ κλίμακεσ ἦσαν αἱ τὸ ὑπὲρ γῆσ τε καὶ ὑπὸ γῆσ ἀφορίζουσαι, καὶ τὸ ἑκατέρωθι κράτοσ τοῦ θεοῦ, καὶ ἕτερα ἔκπληξιν θαυμαστὴν φέροντα, καὶ οὐδὲ ῥητὰ ἴσωσ εἰσ ἅπαντασ, ὥστε ἀσμένῳ μοι φανῆναι σύμβολα τοῦ Ἀσκληπιοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 12:2)
ἤδη δὲ βαθείασ ἑσπέρασ ἦλθον εἰσ Λάρισσαν, καί μοι ἀσμένῳ γίγνεται ὡσ τά τε ὀχήματα οὐ κατείληπτο καὶ τὰ τῆσ καταγωγῆσ οὐδὲν ἀμείνω τῶν πρόσθεν ἦν, ἀλλ’ ἀνάγκη παρῆν ἔχεσθαι τῆσ ὁδοῦ καὶ διακαρτερεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 1:10)
τῷ δὲ ἀσμένῳ γίνεται ἄνδρασ ἀγαθοὺσ διασῶσαι·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 27 3:1)
τῷ δήμῳ δὲ κατ’ ἀρχὰσ μὲν ἦν ἀσμένῳ τοὺσ κληρούχουσ διαλαγχάνειν ὡσ λιμοῦ τ’ ἀπαλλαχθησομένῳ καὶ χώραν οἰκήσοντι εὐδαίμονα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 13 5:2)
Ἐπεὶ δὲ ἀσμένῳ καὶ τῷ Σαβίνῳ τὰ πάντα ἦν, ἅτε καὶ αὐτῷ γνώμησ μὲν οὐχ ὑστεροῦντι τῆσ ἴσησ, ἀπορίᾳ δὲ πρὸσ ὅντινα εἰπὼν ἀσφαλὴσ εἰή τὰ πρὸσ ἐκείνουσ σιγῇ παραδιδόντοσ, ἐπεί τε ἀνδρὸσ ηὐπόρητο οὐ μόνον στέγειν ὧν πύθοιτο προσθησομένου, ἀλλὰ καὶ γνώμην φανεροῦντοσ τὴν αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον ἦρτο, καὶ μηδὲν εἰσ ἀναβολὰσ ἐδεῖτο τοῦ Χαιρέου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 57:1)
ἐμοὶ δέ κεν ἀσμένῳ εἰή.
(호메로스, 일리아스, Book 14 11:5)
ἀντὶ τοῦ νῦ τῷ σίγμα χρησάμενον, ἀσμένῳ δὲ τῷ Ἀλεξάνδρῳ τὸ σφάλμα τῆσ φωνῆσ γενέσθαι καὶ διαδοθῆναι λόγον ὡσ παῖδα Διὸσ αὐτὸν τοῦ θεοῦ προσειπόντοσ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 27 5:2)
ἦν δ’ ἀσμένῳ ταῦτα τῷ Λουκούλλῳ·
(플루타르코스, Lucullus, chapter 30 1:2)
τοῦτο δὲ λόγον μέν τινα παρέσχε καὶ ὑποψίαν, ὡσ ἀσμένῳ γέγονεν αὐτῷ τὸ τοῦ συνάρχοντοσ ἀπαλλαγῆναι, τῶν δὲ πραγμάτων οὐδὲν διετάραξεν, οὐδὲ διεστασίασε τοὺσ Σαβίνουσ, ἀλλ’ οἱ μὲν εὐνοίᾳ τῇ πρὸσ αὐτόν, οἱ δὲ φόβῳ τῆσ δυνάμεωσ, οἱ δ’ ὡσ θεῶν χρώμενον εἰσ πᾶν εὐνοίᾳν, θαυμάζοντεσ διετέλουν.
(플루타르코스, chapter 23 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION