헬라어 문장 내 검색 Language

ὅθεν καὶ ἀπορεῖται πότερόν ἐστι μαθητὸν ἢ ἐθιστὸν ἢ καὶ ἄλλωσ πωσ ἀσκητόν, ἢ κατά τινα θείαν μοῖραν ἢ καὶ διὰ τύχην παραγίνεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 91:3)
κεφαλῆφι δ’ ὕπερθεν πῖλον ἔχειν ἀσκητόν, ἵν’ οὐάτα μὴ καταδεύῃ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 61:6)
ἢ οὐ διδακτὸν ἀλλ’ ἀσκητόν;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 2:2)
ἢ οὔτε ἀσκητὸν οὔτε μαθητόν, ἀλλὰ φύσει παραγίγνεται τοῖσ ἀνθρώποισ ἢ ἄλλῳ τινὶ τρόπῳ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 2:3)
καὶ ἀγνοεῖτε οὐδὲν τῶν δεόντων πράττοντεσ, οἵτινεσ χρημάτων μὲν πέρι τὴν πᾶσαν σπουδὴν ἔχετε ὅπωσ ὑμῖν ἔσται, τῶν δ’ ὑέων οἷσ ταῦτα παραδώσετε ὅπωσ ἐπιστήσονται χρῆσθαι δικαίωσ τούτοισ, οὔτε διδασκάλουσ αὐτοῖσ εὑρίσκετε τῆσ δικαιοσύνησ, εἴπερ μαθητόν ‐ εἰ δὲ μελετητόν τε καὶ ἀσκητόν, οἵτινεσ ἐξασκήσουσιν καὶ ἐκμελετήσουσιν ἱκανῶσ ‐ οὐδέ γ’ ἔτι πρότερον ὑμᾶσ αὐτοὺσ οὕτωσ ἐθεραπεύσατε.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κλειτόφων 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION