헬라어 문장 내 검색 Language

Δίαν δὲ λιποῦσαι χθόνα σύγχορτον Συρίᾳ φεύγομεν, οὔτιν’ ἐφ’ αἵματι δημηλασίαν ψήφῳ πόλεωσ γνωσθεῖσαν, ἀλλ’ αὐτογενεῖ φυξανορίᾳ γάμον Αἰγύπτου παίδων ἀσεβῆ ’ξονοταζόμεναι.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode, lyric 1:2)
ἄλλο δὲ μηδ’ ὁτιοῦν προσπαραγράφειν τούτοισ, οἱᾶ ἐνιαχοῦ τὰ φοβερά τε καὶ ἀσεβῆ γράμματα, ἃ ἐγὼ θαυμάζω πῶσ ποτε καὶ ἠνέσχοντο οἱ πρῶτοι ταῦτα ἰδόντεσ, καὶ οὐ μετ’ ὀργῆσ ἦλθον ἐπὶ τοὺσ τούτων δημιουργούσ τε καὶ αὐτόχειρασ, ἢ ἔτι καὶ νυνὶ ἀνέχονται ἐν μέσοισ τοῖσ ἱεροῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 12:3)
παθητικὴ δέ, ἐὰν μὲν ᾖ ὕβρισ, ὀργιζομένου λέξισ, ἐὰν δὲ ἀσεβῆ καὶ αἰσχρά, δυσχεραίνοντοσ καὶ εὐλαβουμένου καὶ λέγειν, ἐὰν δὲ ἐπαινετά, ἀγαμένωσ, ἐὰν δὲ ἐλεεινά, ταπεινῶσ, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων δὲ ὁμοίωσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 3:1)
καὶ μήν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κατὰ παντὸσ τοῦ χρόνου σκέψασθ’ ὡσ καλὰ καὶ ζηλώτ’ ἐπιγράμματα τῆσ πόλεωσ ἀνελὼν ὡσ ἀσεβῆ καὶ δείν’ ἀντεπιγέγραφεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 89:1)
καὶ μήν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κατὰ παντὸσ τοῦ χρόνου σκέψασθ’ ὡσ καλὰ καὶ ζηλώτ’ ἐπιγράμματα τῆσ πόλεωσ ἀνελὼν ὡσ ἀσεβῆ καὶ δείν’ ἀντεπέγραψεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 251:1)
ἐν οἷσ ἅπασι δῆλόσ ἐστιν εὔνουσ μὲν ὢν ἐκείνοισ καὶ βουλόμενοσ αὐτοὺσ θαυμάζειν, οὐκ ἔχων δὲ ὅ,τι εἴπῃ ἀληθέσ, διὰ τὴν ἀπορίαν εἰσ ἀδύνατα ἐμπίπτων καὶ ἀσεβῆ πράγματα, ὃ πάσχουσιν ὡσ τὸ πολὺ πάντεσ ὅσοι τῇ ἀληθείᾳ μάχονται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 109:2)
Ἀλλ’ ἀπεφήνατο ὁ ἔχων τὴν ἐξουσίαν " 3κρίνω σε ἀσεβῆ καὶ ἀνόσιον εἶναι.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 49:2)
Ιὠσαφάτῃ δὲ τῷ βασιλεῖ παραγενομένῳ εἰσ Ιἑροσόλυμα ἀπὸ τῆσ συμμαχίασ τῆσ πρὸσ Ἄχαβον τὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλέα, ἣν Ἄδερι τῷ Σύρων πολεμοῦντι βασιλεῖ παρασχὼν ἦν ὡσ προειρήκαμεν, Ιηοὖσ ὁ προφήτησ συντυχὼν ᾐτιᾶτο τῆσ πρὸσ Ἄχαβον συμμαχίασ ἄνθρωπον ἀσεβῆ καὶ πονηρόν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 3:1)
εἶναι γὰρ ἀσεβῆ καὶ τὸν θεὸν ἧτταν αὐτῷ προλέγειν χρησαμένῳ τούτοισ συμμάχοισ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 234:2)
παραγενόμενον δ’ αὐτὸν ὁ Ναβουχοδονόσαροσ ἀσεβῆ καὶ παράσπονδον ἀποκαλεῖν ἤρξατο καὶ ἀμνήμονα τῶν πρόσω λόγων, οὓσ ἐποιήσατο σώζειν αὐτῷ τὴν χώραν ὑποσχόμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 173:2)
πέμψασ οὖν τὸν Μενέλαον ὁ βασιλεὺσ εἰσ Βέροιαν τῆσ Συρίασ διέφθειρεν ἀρχιερατεύσαντα μὲν ἔτη δέκα, πονηρὸν δὲ γενόμενον καὶ ἀσεβῆ καὶ ἵνα αὐτὸσ ἄρχῃ τὸ ἔθνοσ ἀναγκάσαντα τοὺσ ἰδίουσ παραβῆναι νόμουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 454:1)
κἀκεῖνοσ εἶπεν, ὅτι δοκεῖ μὲν ἀσεβῆ εἶναι τὰ ἐκείνοισ περὶ σὲ ἐγνωσμένα, χρῆναι μέντοι αὐτοὺσ καθείρξαντα δεσμώτασ φυλάττειν, καὶ εἰ μὲν ἑτέρωσ σοι δοκοίη κολάζειν αὐτούσ, μὴ φαίνοιο ὀργῇ τὸ πλεῖον ἢ γνώμῃ κεχρῆσθαι, εἰ δὲ τἀναντία ἀπολύειν, μὴ ἀνεπανόρθωτον εἰή σοι τὸ ἀτύχημα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 438:1)
καὶ Βακχίδησ ὁ πεμφθεὶσ ὑπὸ Ἀντιόχου φρούραρχοσ, τῇ φυσικῇ προσλαβὼν ὠμότητι τὰ ἀσεβῆ παραγγέλματα παρανομίασ οὐδεμίαν κατέλιπεν ὑπερβολὴν καὶ κατ’ ἄνδρα τοὺσ ἀξιολόγουσ αἰκιζόμενοσ καὶ κοινῇ καθ’ ἡμέραν ἐνδεικνύμενοσ ὄψιν ἁλώσεωσ τῇ πόλει, μέχρι ταῖσ ὑπερβολαῖσ τῶν ἀδικημάτων τοὺσ πάσχοντασ εἰσ ἀμύνησ τόλμαν ἠρέθισε.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 51:2)
οὐκέτι τὸν τοιοῦτον οὔτε στέγῃ τισ ἐδέχετο οὔτε πυρὸσ ἢ ὕδατοσ ἐκοινώνει, ἀλλ’ ἔδει γῆν πρὸ γῆσ ἐλαύνεσθαι ὡσ ἀσεβῆ καὶ ἄθεον καὶ Ἐπικούρειον, ἥπερ ἦν ἡ μεγίστη λοιδορία.
(루키아노스, Alexander, (no name) 46:2)
πρὶν δέ γε ἀντεξετάσαι τὴν ἀπολογίαν τῇ κατηγορίᾳ, παντελῶσ ἀσεβῆ καὶ ἀνόσιον ἡγήσαντο ἔσεσθαι τὴν κρίσιν.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 8:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION