헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἔνεστιν ἄρχεσθαι καλῶσ, ὅταν κακῶσ οἱ ἄρχοντεσ ἄρχωσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 8:6)
ἐπεί γε μὴν ἐκεῖνοσ ἐτελεύτησεν, εὐθὺσ μὲν ἐσχίσθησαν εἰσ μυρία οἱ Μακεδόνεσ, ἔργῳ δείξαντεσ ὑπὲρ αὑτοὺσ εἶναι τὴν ἀρχὴν, κατέχειν τε οὐδὲ τὴν αὑτῶν ἔτι ἠδύναντο, ἀλλ’ εἰσ τοῦτο τύχησ ἀφίκοντο ὥστε ἠναγκάσθησαν τὴν σφετέραν αὐτῶν ἐκλιπεῖν, ἵνα τῆσ ἀλλοτρίασ ἄρχωσιν, ὥσπερ ἐξῳκισμένοι μᾶλλον ἢ κρατεῖν δυνάμενοι, καὶ ἦν ὥσπερ αἴνιγμα, Μακεδόνεσ οὐκ ἐν Μακεδονίᾳ, ἀλλ’ οὗ δύναιντο βασιλεύοντεσ ἕκαστοι, ὥσπερ φρουροὶ μᾶλλον τῶν πόλεων καὶ τῶν χωρίων ὄντεσ ἢ ἄρχοντεσ, ἀνάστατοί τινεσ βασιλεῖσ, οὐχ ὑπὸ τοῦ μεγάλου βασιλέωσ, ἀλλ’ ὑφ’ ἑαυτῶν αὐτοὶ γεγενημένοι, εἰ δὲ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, ἐοικότεσ σατράπαισ ἐρήμοισ βασιλέωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 9:7)
ἐγὼ νομίζω τοὺσ μὲν ἵν’ ἄρχωσιν αὐτοὶ καὶ δυναστεύωσι πολεμοῦντασ πλεονεξίασ ἐπιθυμίᾳ τοῦτο ποιεῖν καὶ φθόνῳ νὴ Δία τῷ πρὸσ τοὺσ ὑπάρχοντασ προστάτασ, τοὺσ δ’ ἀκολουθοῦντασ καὶ μετέχοντασ κοινωνεῖν μὲν οὐ δικαίου πράγματοσ, δικαίῳ δ’ ἑτέρῳ περιστέλλειν τὴν μέμψιν, τῷ πιστοὺσ εἶναι τοῖσ ἡγουμένοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 7:4)
εἶτ’ ἐγὼ Φλιασίουσ ἢ τοὺσ δεῖνασ τῶν ἐπὶ τοῦ πολέμου κακῶν αἰτιῶμαι, καὶ τούτοισ ἀνατιθῶ τὰσ πράξεισ, ἀλλ’ οὐ τοῖσ ἐφ’ ἡμᾶσ τούτοισ χρησαμένοισ, ἵν’ αὐτοὶ τῆσ Ἑλλάδοσ ἄρχωσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 7:10)
νῦν δ’ οὕτωσ ἀλογίστωσ διακείμεθα ὥστε ὑφ’ ὧν μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν χρηστὸν πείσεσθαι προσδοκῶμεν, ὑπὲρ τούτων ἐρίζομεν καὶ μαχόμεθα, ὧν δ’ ἐξῆν ἡμῖν ἐπιεικείᾳ χρωμένοισ ἀπολαύειν παρ’ οὐδὲν ποιούμεθα, καὶ ταῦθ’, ὥσ γ’ ἐγὼ μέμνημαι, καὶ τοῦ κρατίστου τῶν βασιλέων καὶ πάντασ παιδείᾳ παρελθόντοσ αὐτοῦ διαρρήδην περὶ τούτων ἐπιστείλαντοσ τὸ κατ’ ἀρχὰσ εὐθὺσ καὶ ὑποσχομένου τούτουσ βελτίστουσ καὶ ἀρίστουσ κρινεῖν, οἵτινεσ ἂν τῆσ ὁμονοίασ ἄρχωσιν ἑκόντεσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:6)
ἡ δὲ βουλὴ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου φύλαξ ἦν τῶν νόμων καὶ διετήρει τὰσ ἀρχάσ, ὅπωσ κατὰ τοὺσ νόμουσ ἄρχωσιν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 4 4:1)
ἐθίζεσθαι δ’ εὔλογον κερδαίνειν τοὺσ ὠνουμένουσ, ὅταν δαπανήσαντεσ ἄρχωσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 293:1)
ὅταν δὲ μὴ πάντεσ τοῦ βουλεύεσθαι μετέχωσιν ἀλλ’ πρόκριτοι, κατὰ νόμον δ’ ἄρχωσιν ὥσπερ καὶ πρότερον, ὀλιγαρχικόν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 226:1)
ἢ γὰρ οἱ μέγιστοι ἐν ἑκατέρᾳ ἐπιτίθενται τυραννίδι, ἔνθα μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἔνθα δ’ οἱ δυνάσται, ἢ οἱ τὰσ μεγίστασ ἔχοντεσ ἀρχάσ, ὅταν πολὺν χρόνον ἄρχωσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 157:1)
οἱ δὲ παρ’ ἡμῖν ῥήτορεσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρῶτον μὲν ὅσοι μῆνεσ μικροῦ δέουσι νομοθετεῖν τὰ αὑτοῖσ συμφέροντα, ἔπειτ’ αὐτοὶ μὲν τοὺσ ἰδιώτασ εἰσ τὸ δεσμωτήριον ἄγουσιν ὅταν ἄρχωσιν, ἐφ’ ἑαυτοῖσ δ’ οὐκ οἰόνται δεῖν ταὐτὸ δίκαιον τοῦτ’ εἶναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 204:1)
τούτουσ δέ γε, ἐάντε ἑκόντων ἄντ’ ἀκόντων ἄρχωσιν, ἐάντε κατὰ γράμματα ἐάντε ἄνευ γραμμάτων, καὶ ἐὰν πλουτοῦντεσ ἢ πενόμενοι, νομιστέον, ὥσπερ νῦν ἡγούμεθα, κατὰ τέχνην ἡντινοῦν ἀρχὴν ἄρχοντασ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 217:4)
ἐνιαυτὸν ὃν ἂν ἄρχωσιν, μηδ’ αὖ κυβερνήτασ μηδὲ δικαστὰσ ἐνεργοὺσ ὄντασ οἴνου γεύεσθαι τὸ παράπαν, μηδ’ ὅστισ βουλευσόμενοσ εἰσ βουλὴν ἀξίαν τινὰ λόγου συνέρχεται, μηδέ γε μεθ’ ἡμέραν μηδένα τὸ παράπαν εἰ μὴ σωμασκίασ ἢ νόσων ἕνεκα, μηδ’ αὖ νύκτωρ ὅταν ἐπινοῇ τισ παῖδασ ποιεῖσθαι ἀνὴρ ἢ καὶ γυνή.
(플라톤, Laws, book 2 132:1)
ἣν δείσαντέσ μοι φαίνονται ἄρχειν, ὅταν ἄρχωσιν, οἱ ἐπιεικεῖσ, καὶ τότε ἔρχονται ἐπὶ τὸ ἄρχειν οὐχ ὡσ ἐπ’ ἀγαθόν τι ἰόντεσ οὐδ’ ὡσ εὐπαθήσοντεσ ἐν αὐτῷ, ἀλλ’ ὡσ ἐπ’ ἀναγκαῖον καὶ οὐκ ἔχοντεσ ἑαυτῶν βελτίοσιν ἐπιτρέψαι οὐδὲ ὁμοίοισ.
(플라톤, Republic, book 1 432:1)
ἢν δ’ ἄρα, ἔφη, ὑμῶν βουλομένων ταῦτα μὴ πείθωνταί τινεσ, ἐπὶ τούτουσ ἡμᾶσ ἄγετε, ὅπωσ ὑμεῖσ ἐκείνων, μὴ ἐκεῖνοι ὑμῶν ἄρχωσιν.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Δ, chapter 4 14:1)
καὶ τούτων τῶν ἀρχόντων ἐπιμελεῖσθε οὐχ ὅπωσ νομίμωσ ἄρχωσιν, ἀλλ’ ὅπωσ δύνωνται βίᾳ κατέχειν τὰσ πόλεισ.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν, chapter 3 11:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION