헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Κάσσιοσ κατεπλάγη μὲν τοῦ ἔργου τὴν ἐπίνοιάν τε καὶ κλοπήν, ἀντεπινοῶν δὲ ἀποτεμέσθαι τὰ φρούρια τὸν Ἀντώνιον, διετείχιζε καὶ αὐτὸσ ἐπικάρσιον τὸ ἕλοσ ἅπαν, ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου μέχρι τῆσ θαλάσσησ, κόπτων ὁμοίωσ καὶ γεφυρῶν καὶ τὸν χάρακα τοῖσ στεριφώμασιν ἐπιτιθεὶσ καὶ τὴν ὑπὸ Ἀντωνίου γεγενημένην δίοδον ἀπολαμβάνων, ἵνα μήτε ἐκδραμεῖν ἐσ αὐτὸν οἱ ἔνδον ἔτι δυνηθεῖεν μήτε ἐκεῖνοσ αὐτοῖσ ἐπιβοηθεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 14 3:6)
Μηνόδωροσ μὲν οὖν, ἀρχόμενον τὸ δεινὸν ἐλπίσασ πλεονάσειν, ἐσ τὸ πελαγιώτερον ἀνήχθη καὶ ἐπ’ ἀγκυρῶν διεσάλευεν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 2:1)
ἀλλὰ τοῖσι σπλάγχνοισι ἐμφωλεῦσαν ὅκωσ ἀί̈δηλον πῦρ, ἤδη τύφεται, καὶ τῶν εἴσω κρατῆσαν αὖθίσ κοτε ἐπιπολαίωσ ἐξάπτεται, τὰ πολλὰ μὲν ὅκωσ ἀπὸ σκοπιῆσ τοῦ προσώπου ἀρχόμενον τηλεφαν ὲσ πῦρ κακόν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.364)
ἀπὸ γάρ τοι Κοδράτου, δῆλον δ’ ἐστὶν, οἶμαι, καὶ φθεγξαμένου πᾶσιν ὁμοίωσ τοὔνομα, ἔξεστιν ἀριθμῷ κατιόντι τὸ γένοσ εἰσ τοῦτον ὁρᾶν ἅπαν καθαρόν τε καὶ γνήσιον τῆσδε τῆσ γῆσ βλάστημα, ποιητὴσ ἂν εἴποι, καὶ μάλ’ ἐπανθοῦν ἑαυτῷ καὶ μᾶλλον ἀνθῆσον, ὥσπερ ἀρχόμενον ἀεὶ καὶ μηδέποτε λῆγον, ἔστ’ ἂν ἡ τρέφουσα γῆ τουτονὶ τὸν καρπὸν ἀθάνατοσ μένῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:5)
διελόντεσ γὰρ δύο μέρη πάντασ τοὺσ ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ, τοῦτο δ’ εἰπὼν ἅπασαν εἴρηκα τὴν οἰκουμένην, τὸ μὲν χαριέστερόν τε καὶ γενναιότερον καὶ δυνατώτερον πανταχοῦ πολιτικὸν ἢ καὶ ὁμόφυλον πᾶν ἀπεδώκατε, τὸ δὲ λοιπὸν ὑπήκοόν τε καὶ ἀρχόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 17:8)
οὕτω τοίνυν ὁ ποιητὴσ πεπεικὼσ αὑτὸν ἐποίει περὶ τούτων, ὥστε ὥσπερ δεδοικὼσ μή τισ αὐτὸν περὶ Δημοδόκου μόνου λέγειν ταῦτα δόξειεν, ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν ἀοιδῶν ἐποίησεν ἀρχόμενον τὸν Ὀδυσσέα καὶ λέγονθ’ οὕτω πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆσ ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦσ, οὕνεκ’ ἄρα σφᾶσ οἴμασ Μοῦσ’ ἐδίδαξε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 22:11)
πατρὸσ δὲ καὶ υἱοῦ ἡ αὐτὴ ἥπερ θεοῦ πρὸσ ἄνθρωπον καὶ τοῦ εὖ ποιήσαντοσ πρὸσ τὸν παθόντα καὶ ὅλωσ τοῦ φύσει ἄρχοντοσ πρὸσ τὸν φύσει ἀρχόμενον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 177:2)
τὸ δὲ δίκαιον τὸ περὶ αὐτὰσ ἐκ τῶν ἀμφισβητησάντων δῆλον, ἐν μὲν τῇ καθ’ ὑπεροχὴν ἀξιοῦται τὸ ἀνάλογον, ἀλλ’ οὐχ ὡσαύτωσ, ἀλλ’ ὁ μὲν ὑπερέχων ἀνεστραμμένωσ τὸ ἀνάλογον, ὡσ αὐτὸσ πρὸσ τὸν ἐλάττω, οὕτω τὸ παρὰ τοῦ ἐλάττονοσ γινόμενον πρὸσ τὸ παρ’ αὐτοῦ, διακείμενοσ ὥσπερ ἄρχων πρὸσ ἀρχόμενον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 183:1)
τοῦτο δ’ ἐστὶν ἡ τιμή, ὅπερ καὶ τῷ ἄρχοντι φύσει καὶ θεῷ πρὸσ τὸ ἀρχόμενον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 185:4)
ἔστι δὲ ἐνταῦθα καὶ ἄρχον καὶ ἀρχόμενον οὔτε τὸ φυσικὸν οὔτε τὸ βασιλικόν, ἀλλὰ τὸ ἐν τῷ μέρει, οὐδὲ τούτου ἕνεκα ὅπωσ εὖ ποιῇ ὁ θεόσ, ἀλλ’ ἵνα ἴσον ᾖ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τῆσ λειτουργίασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 188:1)
τὸ δὲ ἀκίνητον τό τε ὅλωσ ἀδύνατον κινηθῆναι καὶ τὸ μόλισ ἐν χρόνῳ πολλῷ ἢ βραδέωσ ἀρχόμενον, καὶ τὸ πεφυκὸσ μὲν κινεῖσθαι καὶ δυνάμενον <μὴ κινούμενον> δὲ ὅτε πέφυκε καὶ οὗ καὶ ὥσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 199:1)
ἕτερον δ’ ἐστὶ φιλίασ εἶδοσ τὸ καθ’ ὑπεροχήν, οἱο͂ν πατρὶ πρὸσ υἱὸν καὶ ὅλωσ πρεσβυτέρῳ πρὸσ νεώτερον, ἀνδρί τε πρὸσ γυναῖκα καὶ παντὶ ἄρχοντι πρὸσ ἀρχόμενον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 67:1)
ἀνάγκη δὴ πρῶτον συνδυάζεσθαι τοὺσ ἄνευ ἀλλήλων μὴ δυναμένουσ εἶναι, οἱο͂ν θῆλυ μὲν καὶ ἄρρεν τῆσ γενέσεωσ ἕνεκεν καὶ τοῦτο οὐκ ἐκ προαιρέσεωσ, ἀλλ’ ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ καὶ φυτοῖσ φυσικὸν τὸ ἐφίεσθαι, οἱο͂ν αὐτό, τοιοῦτον καταλιπεῖν ἕτερον, ἄρχον δὲ καὶ ἀρχόμενον φύσει, διὰ τὴν σωτηρίαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 9:1)
τὸ μὲν γὰρ δυνάμενον τῇ διανοίᾳ προορᾶν ἄρχον φύσει καὶ δεσπόζον φύσει, τὸ δὲ δυνάμενον τῷ σώματι ταῦτα πονεῖν ἀρχόμενον καὶ φύσει δοῦλον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 10:1)
ὅσα γὰρ ἐκ πλειόνων συνέστηκε καὶ γίνεται ἕν τι κοινόν, εἴτε ἐκ συνεχῶν εἴτε ἐκ διῃρημένων, ἐν ἅπασιν ἐμφαίνεται τὸ ἄρχον καὶ τὸ ἀρχόμενον, καὶ τοῦτο ἐκ τῆσ ἁπάσησ φύσεωσ ἐνυπάρχει τοῖσ ἐμψύχοισ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 49:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION