헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡμεῖσ γὰρ αὐτοὶ σχεδὸν ἅπαντεσ οἱ μὲν ἤρξαμεν ὑπὸ τῷ Καίσαρι, οἱ δὲ ἔτι ἄρχομεν αἱρετοὶ πρὸσ ἐκείνου γενόμενοι, οἱ δὲ ἐσ τὸ μέλλον ἄρχειν κεχειροτονήμεθα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 3:7)
αἰσθήσιοσ γάρ ἐστι νάρκη, καὶ γνώμησ νάρκωσισ ἠδὲ τοῦ νοῦ ὑπὸ ψύξιοσ· μανίη δὲ θερμόν τι καὶ ξηρὸν τῇ αἰτίῃ, καὶ ταραχῶδ εσ τῇσι πρήξεσι· ἡ μὲν γὰρ λήρησισ ἀρχομέν η ἀπὸ γήραοσ οὔτε διαλείπει, καὶ ξυναποθνήσκει· μανίη δὲ καὶ διαλείπει καὶ μελεδῶνι ἐσ τέλοσ ἀποπαύεται· διάλειψισ δὲ ἀτελὴσ, ἢν τῷ τῆσ μανίησ λόγῳ γίγνηται, οὐκ εἰκότωσ ἀκεομέν ου τοῦ κακοῦ ἰητρείῃ, ἢ τῆσ ὡρ́ησ εὐκρασίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.56)
δεινότατα γάρ τοι πεισόμεσθ’, ἐμοὶ δοκεῖ, εἰ τῶν μὲν ἄλλων ἄρχομεν, ὑμεῖσ δ’ οἱ θεοὶ ἀκολαστανεῖτε, κοὐδέπω γνώσεσθ’ ὅτι ἀκροατέον ὑμῖν ἐν μέρει τῶν κρειττόνων.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 2:3)
ἔπειτα εὐσχήμονα πρόθεσιν ὑποθέμενοσ ἡ μέντοι ξύνοδοσ καὶ περὶ σωτηρίασ ἤδη πάρεστι, καὶ ὁ λόγοσ, ᾧ προκαλεῖσθε τρόπῳ, εἰ δοκεῖ, γιγνέσθω πρῶτον μὲν εἴρηκεν ἐνθύμημα οὔτε τῆσ Ἀθηναίων πόλεωσ ἄξιον οὔτ’ ἐπὶ τοιούτοισ πράγμασιν ἁρμόττον λέγεσθαι ἡμεῖσ τοίνυν οὔτε αὐτοὶ μετ’ ὀνομάτων καλῶν, ὡσ ἢ δικαίωσ τὸν Μῆδον καταλύσαντεσ ἄρχομεν, ἢ ἀδικούμενοι νῦν ἐπεξερχόμεθα, λόγων μῆκοσ ἄπιστον παρέξομεν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 38 1:2)
τῶνδε γὰρ ἄρχομεν.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests5)
σέο δ’ ἐνεστεῶτοσ βασιλέοσ, ἐόντοσ πολιήτεω, καὶ ἄρχομεν τὸ μέροσ καὶ τιμὰσ πρὸσ σέο μεγάλασ ἔχομεν.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 120 6:3)
παυσάμενοσ δὲ βασίλευε τῶν σεωυτοῦ, καὶ ἡμέασ ἀνέχευ ὁρέων ἄρχοντασ τῶν περ ἄρχομεν.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 206 2:4)
νῦν ὦν ἐπειδὴ οὐκ ὑμεῖσ ἤρξατε τούτου τοῦ λόγου, ἀλλ’ ἡμεῖσ ἄρχομεν.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 48 4:3)
κότε γὰρ δὴ καὶ παρέξει κάλλιον ἢ ὅτε γε ἀνθρώπων τε πολλῶν ἄρχομεν πάσησ τε τῆσ Ἀσίησ;
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 122 3:4)
αὕτη μὲν γὰρ γεωργική, ᾗ τούτων ἄρχομεν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Θεάγης 19:6)
ἐπιστήμη ἡμᾶσ γνοίη οὐδέ τι ἄλλο τῶν παρ’ ἡμῖν, ἀλλὰ ὁμοίωσ ἡμεῖσ τε ἐκείνων οὐκ ἄρχομεν τῇ παρ’ ἡμῖν ἀρχῇ οὐδὲ γιγνώσκομεν τοῦ θείου οὐδὲν τῇ ἡμετέρᾳ ἐπιστήμῃ, ἐκεῖνοί τε αὖ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον οὔτε δεσπόται ἡμῶν εἰσὶν οὔτε γιγνώσκουσι τὰ ἀνθρώπεια πράγματα θεοὶ ὄντεσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 172:1)
οὐχ ἑώσ ἔτι τῶν ἰδίων ξιφῶν ἄρχομεν καὶ τὴν Λακωνικὴν ἀφορῶμεν, ἐνταῦθα τῆσ τύχησ ἀπαλλάξαντεσ ἑαυτοὺσ ἀπολογησόμεθα τοῖσ ἐν Σελασίᾳ κειμένοισ ὑπὲρ τῆσ Σπάρτησ, ἀλλ’ ἐν Αἰγύπτῳ καθεδούμεθα πυνθανόμενοι τίνα τῆσ Λακεδαίμονοσ σατράπην Ἀντίγονοσ ἀπολέλοιπε;
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 31 1:9)
πότερον ὅτι ἄρχομεν;
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 5 97:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION