헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν μὲν ὦν ἐν ἔθει ἐώσι ἀρίστου, ἄρτου μόνου ὀρέγειν, ὁκόσον μηδὲν ἐμποδὼν τοῖσι γυμνασίοισι ἔμμεναι, προπεπέφθαι γὰρ χρή· κεφαλὴ καὶ χεῖρεσ, καὶ αἱ τῶνδε τρίψιεσ · ἐπὶ δὲ τοῖσι οἱο͂ν πρηέωσ ἐσ ἀνάκλησιν θέρμησ, καὶ εὐσαρκίησ, καὶ τόνου· ἔπειτα κεφαλὴν τρίβεσθαι ὄρθιον ἑωυτέου μέζονι ὑπέχοντα · ἀτὰρ καὶ τὰ γυμνάσια ἐσ τραχήλου πρήσιασ, καὶ ἐσ δίωσμον χειρῶν συντείνει, εὐπαιδεύτωσ· ὑπεραιωρεῦντα δὲ χρὴ τὴν κεφαλὴν, καὶ τὰσ ὄψιασ γυμνάζειν χειρονομίῃ , ἢ δίσκων βολῇ, ἢ φιλονεικεῦντα πυγμῇ· κακὸν δὲ σφαῖρα, μικρή τε καὶ μεγάλη· τῆσ γὰρ κεφαλῆσ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν αἱ δινήσιέσ τε καὶ ἐνστάσιεσ σκοτώματα ποιέουσν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.97)
πρὶν δ’ εἰσιέναι, λαλεῖν μοι περί τινων καὶ ἅμα ἐσθίειν φύλλα πράσων καὶ ὠὸν μετ’ ἄρτου, καὶ μέροσ τι τοῦ ὠοῦ ἐγκαταλιπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 10:19)
κάρυον καὶ ἰσχάδα καὶ φοίνικοσ βάλανον καὶ ἅμα ἄρτου τι πρὸσ αὐτοῖσ ἐσθίειν ἐδεῖτο ἐξ εὐνῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 7:4)
ἀκρατιοῦμαι μικρόν, εἶθ’ ἥξω πάλιν ἄρτου δὶσ ἢ τρὶσ ἀποδακών.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 19 2:1)
διὸ ἄρτου τε ἐπίνοια πέμματόσ τε εἰσ ἴσον διαμεμοιραμένου καὶ τοῖσ διαπίνουσιν ἄλεισα καὶ γὰρ ταῦτα εἰσ τὸ ἴσον χωρούντων ἐγίνετο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 21 2:1)
αὐτόν φησιν ὁ Ταραντῖνοσ Ἡγήσιπποσ ἐξ ἑφθοῦ κρέωσ καὶ κνηστοῦ ἄρτου καὶ Φρυγίου τυροῦ ἀνήθου τε καὶ ζωμοῦ πίονοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 12 1:3)
Εὔβουλοσ δ’ ἐν Ἀγκυλίωνι ὡσ περὶ ἄρτου αὐτοῦ ὄντοσ οὑτωσὶ λέγει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 556)
Ἀπολλόδωροσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ καὶ Θεόδωροσ δ’ ἐν Ἀττικαῖσ Γλώσσαισ τοῦ ἄρτου τὰ ἀποθραυόμενα ψωθία καλεῖσθαι, ἃ τινὰσ ὀνομάζειν ἀτταράγουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 55 1:7)
"ἄρτου δεῖ καὶ οὐ τοῦ Μεσσαπίων βασιλέωσ λέγω τοῦ ἐν Ιἀπυγίᾳ, περὶ οὗ καὶ σύγγραμμά ἐστι Πολέμωνι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 731)
οὐ τούτου οὖν τοῦ Ἄρτου ὁ νῦν καιρὸσ ἦν, ἀλλὰ τῶν εὑρημένων ὑπὸ τῆσ Σιτοῦσ καλουμένησ Δήμητροσ καὶ Ἱμαλίδοσ, οὕτωσ γὰρ ἡ θεὸσ παρὰ Συρακοσίοισ τιμᾶται, ὡσ ὁ αὐτὸσ Πολέμων ἱστορεῖ ἐν τῷ περὶ τοῦ Μορύχου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 739)
τούτου τοῦ ἄρτου μνημονεύει Σῆμοσ ἐν η’] Δηλιάδοσ λέγων ταῖσ θεσμοφόροισ γίνεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 74 3:5)
ὁ δ’ αὐτὸσ μνημονεύει καὶ Πλακίτα τινὸσ ἄρτου ἐν γυναικείοισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 75 1:7)
ἐν δὲ τῷ Μενελάῳ ἐπιγραφομένῳ ἀγελαίουσ τινὰσ ἄρτουσ καλεῖ, αὐτοπύρου δ’ ἄρτου μέμνηται Ἄλεξισ ἐν Κυπρίῳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 75 2:4)
ὀρίνδου δ’ ἄρτου μέμνηται Σοφοκλῆσ ἐν Τριπτολέμῳ ἤτοι τοῦ ἐξ ὀρύζησ γινομένου ἢ ἀπὸ τοῦ ἐν Αἰθιοπίᾳ γιγνομένου σπέρματοσ, ὅ ἐστιν ὅμοιον σησάμῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 75 3:3)
κολλάβου δ’ ἄρτου Ἀριστοφάνησ ἐν Ταγηνισταῖσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 75 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION