헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστ’ εἴ τισ ἀξιοῖ καὶ ἡμῖν ἄρρητα ταῦτ’ εἶναι, σχεδὸν τούτου χάριν εἴρηται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 81:4)
ἔστω ταῦτα πάντα ἄρρητα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 31:2)
εἶτα τῆσ ἀδελφῆσ, ἔτ’ ἔνδον οὔσησ τότε καὶ παιδὸσ οὔσησ κόρησ, ἐναντίον ἐφθέγγοντ’ αἰσχρὰ καὶ τοιαῦθ’ οἷ’ ἂν ἄνθρωποι τοιοῦτοι φθέγξαιντο οὐ γὰρ ἔγωγε προαχθείην ἂν εἰπεῖν πρὸσ ὑμᾶσ τῶν τότε ῥηθέντων οὐδέν, καὶ τὴν μητέρα κἀμὲ καὶ πάντασ ἡμᾶσ ῥητὰ καὶ ἄρρητα κάκ’ ἐξεῖπον·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 103:2)
πότερ’ οὖν οἰέσθε τούτων ἕκαστον μισεῖν καὶ πολεμεῖν αὐτῷ διὰ τὴν εἰσφορὰν ταύτην, ἢ τὸν μὲν αὐτῶν, ὅτι πάντων ἀκουόντων ὑμῶν ἐν τῷ δήμῳ δοῦλον ἔφη καὶ ἐκ δούλων εἶναι καὶ προσήκειν αὐτῷ τὸ ἕκτον μέροσ εἰσφέρειν μετὰ τῶν μετοίκων, τῷ δὲ παῖδασ ἐκ πόρνησ εἶναι, τοῦ δὲ τὸν πατέρ’ ἡταιρηκέναι, τοῦ δὲ τὴν μητέρα πεπορνεῦσθαι, τὸν δ’ ἀπογράφειν ὅσ’ ὑφείλετ’ ἐξ ἀρχῆσ, τὸν δὲ τὸ δεῖνα, τὸν δ’ ὁμοῦ ῥητὰ καὶ ἄρρητα κακά, ἑξῆσ ἅπαντασ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 76:1)
καὶ αὕτη ἡ γυνὴ ὑμῖν ἔθυε τὰ ἄρρητα ἱερὰ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, καὶ εἶδεν ἃ οὐ προσῆκεν αὐτὴν ὁρᾶν ξένην οὖσαν, καὶ τοιαύτη οὖσα εἰσῆλθεν οἷ οὐδεὶσ ἄλλοσ Ἀθηναίων τοσούτων ὄντων εἰσέρχεται ἀλλ’ ἢ ἡ τοῦ βασιλέωσ γυνή, ἐξώρκωσέν τε τὰσ γεραρὰσ τὰσ ὑπηρετούσασ τοῖσ ἱεροῖσ, ἐξεδόθη δὲ τῷ Διονύσῳ γυνή, ἔπραξε δὲ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ τὰ πάτρια τὰ πρὸσ τοὺσ θεούσ, πολλὰ καὶ ἅγια καὶ ἀπόρρητα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 111:1)
ἐπειδὴ δὲ Θησεὺσ συνῴκισεν αὐτοὺσ καὶ δημοκρατίαν ἐποίησεν καὶ ἡ πόλισ πολυάνθρωποσ ἐγένετο, τὸν μὲν βασιλέα οὐδὲν ἧττον ὁ δῆμοσ ᾑρεῖτο ἐκ προκρίτων κατ’ ἀνδραγαθίαν χειροτονῶν, τὴν δὲ γυναῖκα αὐτοῦ νόμον ἔθεντο ἀστὴν εἶναι καὶ μὴ ἐπιμεμειγμένην ἑτέρῳ ἀνδρὶ ἀλλὰ παρθένον γαμεῖν, ἵνα κατὰ τὰ πάτρια θύηται τὰ ἄρρητα ἱερὰ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, καὶ τὰ νομιζόμενα γίγνηται τοῖσ θεοῖσ εὐσεβῶσ καὶ μηδὲν καταλύηται μηδὲ καινοτομῆται.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 114:1)
γενομένων δὲ λόγων, καὶ χαλεπῶσ φερούσησ τῆσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλῆσ καὶ ζημιούσησ τὸν Θεογένην ὅτι τοιαύτην ἔλαβεν γυναῖκα καὶ ταύτην εἰάσε ποιῆσαι τὰ ἱερὰ τὰ ἄρρητα ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, ἐδεῖτο ὁ Θεογένησ ἱκετεύων καὶ ἀντιβολῶν, λέγων ὅτι οὐκ ᾔδει Νεαίρασ αὐτὴν οὖσαν θυγατέρα, ἀλλ’ ἐξαπατηθείη ὑπὸ Στεφάνου, ὡσ αὐτοῦ θυγατέρα οὖσαν αὐτὴν λαμβάνων γνησίαν κατὰ τὸν νόμον, καὶ διὰ τὴν ἀπειρίαν τῶν πραγμάτων καὶ τὴν ἀκακίαν τὴν ἑαυτοῦ τοῦτον πάρεδρον ποιήσαιτο, ἵνα διοικήσῃ τὴν ἀρχήν, ὡσ εὔνουν ὄντα, καὶ διὰ τοῦτο κηδεύσειεν αὐτῷ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 123:1)
ὅτι ξένη οὖσα ἀστῷ συνοικεῖ παρὰ τὸν νόμον, καὶ ὅτι τὴν θυγατέρα μεμοιχευμένην ἐξέδωκεν Θεογένει τῷ βασιλεύσαντι, καὶ αὕτη ἔθυσε τὰ ἱερὰ τὰ ἄρρητα ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ καὶ τῷ Διονύσῳ γυνὴ ἐδόθη, καὶ τἄλλα διηγούμενοι τὴν κατηγορίαν αὐτῆσ, ὡσ καὶ μνημονικῶσ καὶ ἐπιμελῶσ περὶ ἑκάστου κατηγορήθη.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 160:6)
περὶ δὲ τῶν λοιπῶν τῶν ἐν ταῖσ πόλεσι πράξεων χρὴ θαρροῦντασ διαπερᾶναι, τῶν μὲν μιμνησκομένουσ, τὰ δὲ καὶ ἐῶντασ ἄρρητά τε καὶ ἀμνημόνευτα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 159:3)
πολλὰ δὲ καὶ ἄρρητα κατ’ αὐτῆσ ὡσ ἑταίρασ βλασφημήσασ διὰ τῶν γραμμάτων καὶ θεοὺσ ἐπιμαρτυράμενοσ, ἠπείλει καταπολεμήσασ αὐτὴν σταυρῷ προσηλώσειν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 18 1:2)
ἤδη δ’ αὐτῷ κατ’ οἰκίαν ὄντι προσαγγέλλουσι τῶν ἑταίρων τινέσ, ὅτι περὶ τὸ πτῶμα τῆσ κόρησ Ἰκίλιόσ τε ὁ κηδεστὴσ καὶ Νομιτώριοσ ὁ θεῖοσ σὺν τοῖσ ἄλλοισ ἑταίροισ τε καὶ συγγενέσιν ἑστῶτεσ ῥητὰ καὶ ἄρρητα κατ’ αὐτοῦ λέγουσι καὶ καλοῦσι τὸν δῆμον ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 38 3:1)
ἔπεμπον δὲ ἐπειρησομένουσ εἰ καταχρήσωνται τὴν ὑποζάκορον τῶν θεῶν τὴν ἐξηγησαμένην τοῖσι ἐχθροῖσι τῆσ πατρίδοσ ἅλωσιν καὶ τὰ ἐσ ἔρσενα γόνον ἄρρητα ἱρὰ ἐκφήνασαν Μιλτιάδῃ.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 135 3:2)
ἃ δ’ ἂν ἐν θεραπείῃ ἢ ἴδω ἢ ἀκούσω, ἢ καὶ ἄνευ θεραπείησ κατὰ βίον ἀνθρώπων, ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλεῖσθαι ἔξω, σιγήσομαι, ἄρρητα ἡγεύμενοσ εἶναι τὰ τοιαῦτα.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ORKOS, ORKOS7)
ἃ δὲ τῶν νυκτῶν ἐποίει καὶ ἔπασχεν, ὀκνῶ λέγειν πλὴν ἀλλὰ ἐθεασάμην γε πολλὰ καὶ ἄρρητα καὶ πᾶσαν ὕβριν ὑπερπεπαικότα.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 27:17)
‐ ὅτι ἡρπάγη εἰσ τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι.
(PROS KORINQIOUS B, chapter 7 121:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION