헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πῶσ δ’ οὐ σφίσιν αὐτοῖσ περιπίπτουσιν, ὅταν ταῦτ’ ἀξιῶσιν, εἴπερ ἐπὶ μὲν τῶν φαυλοτάτων ἀρνοῦνται τὴν φύσιν, ἐπὶ δὲ τῶν εὖ ἐχόντων ἄνω καὶ κάτω ταυτησὶ λόγον ποιοῦνται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 22:3)
ἴστε γὰρ δήπου τοῦθ’, ὅτι ἀφ’ οὗ γεγόνασιν ἄνθρωποι καὶ κρίσεισ γίγνονται, οὐδεὶσ πώποθ’ ὁμολογῶν ἀδικεῖν ἑάλω, ἀλλ’ ἀναισχυντοῦσιν, ἀρνοῦνται, ψεύδονται, προφάσεισ πλάττονται, πάντα ποιοῦσιν ὑπὲρ τοῦ μὴ δοῦναι δίκην.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 283:4)
εἰ μὲν ἀρνοῦνται μηδὲν ὧν οἱ νόμοι κεκωλύκασιν εἰσ τὰ τῶν δημάρχων πλημμελῆσαι σώματα, παραγενομένουσ εἰσ τὴν ἐκκλησίαν ἀπομόσαι, εἰ δ’ οὐχ ὑπομένουσι τὸν ὁρ́κον, ἥκειν ἐπὶ τοὺσ δημότασ λόγον ὑφέξοντασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 34 3:2)
ἐν μὲν ταῖσ συμφοραῖσ ὄντασ τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἀρνοῦνται συγγενεῖσ ὁμολογοῦντεσ τότε τὴν ἀλήθειαν, ὅταν δέ τι λαμπρὸν περὶ αὐτοὺσ ἴδωσιν ἐκ τύχησ, ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν τῇ κοινωνίᾳ προσήκειν αὐτοῖσ λέγοντεσ καὶ ἐκ τῶν Ιὠσήπου γενεαλογοῦντεσ αὑτοὺσ ἐκγόνων Ἐφραίμου καὶ Μανασσοῦσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 402:2)
ἔπειτα δ’ ἐκεῖνοι μὲν ἀρνοῦνται τὰ μεμηνυμένα, οὗτοσ δὲ ὁμολογεῖ ποιῆσαι.
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 19:1)
θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖσ δὲ ἔργοισ ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ὄντεσ καὶ ἀπειθεῖσ καὶ πρὸσ πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι.
(PROS TITON 20:1)
οὐ γὰρ ἐμποιοῦσι πίστιν ἰσχυρὰν περὶ τοῦ πράγματοσ οὐδ’ ἀρνοῦνται πολλάκισ εἰσ τὸ παρὰ δοξον ἐπιχειρεῖν ὑπὲρ τῶν ἀπίστων·
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 5 2:1)
καὶ φθονεῖν δ’ ἀρνοῦνται κἂν ἐλέγχωνται, μυρίασ σκήψεισ προΐσχονται, ὀργίζεσθαι λέγοντεσ ἢ φοβεῖσθαι τὸν ἄνθρωπον ἢ μισεῖν ἢ ὁ τι ἂν τύχωσιν ἄλλο τῷ φθόνῳ τοῦ πάθουσ ὄνομα περιβάλλοντεσ καὶ καλύπτοντεσ, ὡσ μόνον τοῦτο τῶν ψυχῆσ νοσημάτων ἀπόρρητον.
(플루타르코스, De invidia et odio, section 5 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION