헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δ’ ἀρνουμένου καὶ ἀπιστοῦντοσ ἐπέστειλεν ἰδεῖν τὴν παραστιχίδα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. s'. HRAKLEIDHS 8:2)
τοῦ δὲ [πατρὸσ] ἀρνουμένου διὰ τὸ πάσασ εἰσ Ιἄκωβον τὰσ εὐχὰσ ἀνηλωκέναι πένθοσ ἦγεν ἐπὶ τῇ διαμαρτίᾳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 360:1)
Πιλάτου δὲ ἀρνουμένου περὶ τὴν οἰκίαν πρηνεῖσ καταπεσόντεσ ἐπὶ πέντε ἡμέρασ καὶ νύκτασ ἴσασ ἀκίνητοι διεκαρτέρουν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 223:2)
ἐν γὰρ τοσούτῳ πλήθει θαυμαστὸν μὲν οὐδὲν εἶναί τινασ θρασυτέρουσ καὶ δι’ ἡλικίαν ἄφρονασ, ἀμήχανον δὲ τῶν ἡμαρτηκότων τὴν διάκρισιν ἑκάστου μετανοοῦντοσ καὶ δι’ ἃ δέδρακεν ἀρνουμένου.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 398:1)
ἠπόρουν δὲ οἱ πλησίον οὗτινοσ εἰή τὰ νομίσματα, τοῦ μὲν παιδὸσ ἀρνουμένου μὴ ἀποβεβληκέναι, τοῦ δὲ Κλεοδήμου, καθ’ ὃν ὁ ψόφοσ ἐγένετο, μὴ προσποιουμένου τὴν ἀπόρριψιν.
(루키아노스, Symposium, (no name) 15:6)
"ἐπεὶ τῷ γε βουλομένῳ μὴ ἀγρίωσ οὕτω μηδ’ ἠλιθίωσ ἀλλὰ πραότερον συκοφαντεῖν, τὸ μετὰ ταῦτ’ ἐπὶ τοὐναντίον ἂν αἰτιάσασθαι παράσχοι, τοῦ Ἐμπεδοκλέουσ λέγοντοσ οὐκ ἂν ἀνὴρ τοιαῦτα σοφὸσ φρεσὶ μαντεύσαιτο, ὡσ ὄφρα μέν τε βιῶσι, τὸ δὴ βίοτον καλέουσι τόφρα μὲν οὖν εἰσιν καί σφιν πάρα δεινὰ καὶ ἐσθλά, πρὶν δὲ πάγεν τε βροτοὶ καὶ ἐπεὶ λύθεν, οὐδὲν ἄρ’ εἰσί ταῦτα γὰρ οὐκ ἀρνουμένου μὴ εἶναι τοὺσ γεγονότασ καὶ ζῶντάσ ἐστιν, εἶναι δὲ μᾶλλον οἰομένου καὶ τοὺσ μηδέπω γεγονότασ καὶ τοὺσ ἢδη τεθνηκότασ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 125)
"ὁ γὰρ μήτε τιθεὶσ μήτ’ ἀρνούμενοσ ἀλλ’ ἡσυχάζων καὶ τῷ τιθέντι τὴν δόξαν ἧττον μάχεται τοῦ ἀρνουμένου καὶ τῷ ἀρνουμένῳ τοῦ τιθέντοσ εἰ δὲ περὶ τούτων δυνατόν ἐστιν ἐπέχειν, οὐδὲ περὶ τῶν ἄλλων ἀδύνατον, κατὰ γ’ ὑμᾶσ, αἴσθησιν αἰσθήσεωσ καὶ φαντασίαν φαντασίασ οὐδ’ ὁτιοῦν διαφέρειν ἡγουμένουσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 28 1:17)
Ἐπικράτουσ γοῦν ποτε τοῦ σακεσφόρου μήτε ἀρνουμένου δῶρα δέξασθαι παρὰ βασιλέωσ, ψήφισμά τε γράφειν φάσκοντοσ ἀντὶ τῶν ἐννέα ἀρχόντων χειροτονεῖσθαι κατ’ ἐνιαυτὸν ἐννέα πρέσβεισ πρὸσ βασιλέα τῶν δημοτικῶν καὶ πενήτων, ὅπωσ λαμβάνοντεσ εὐπορῶσιν, ἐγέλασεν ὁ δῆμοσ·
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 30 7:1)
τὴν μέντοι Μετέλλαν ἐν πᾶσι θεραπεύων διετέλεσεν, ὥστε καὶ τόν Ῥωμαίων δῆμον, ὅτε τοὺσ περὶ Μάριον φυγάδασ ἐπεθύμει καταγαγεῖν, ἀρνουμένου τοῦ Σύλλᾳ, δεόμενον ἐπιβοήσασθαι τὴν Μετέλλαν.
(플루타르코스, Sulla, chapter 6 12:1)
τοῦ δ’ ἀρνουμένου, φάσκοντοσ δὲ μειράκιόν τι Μεγαλοπολιτικὸν προεγχειρῆσαι παρὰ τὴν ἑαυτοῦ γνώμην, εἰπεῖν διότι τὸ μὲν μειράκιον ἡγεμόνοσ ἔργον ἀγαθοῦ ποιήσαι, συνθεασάμενον τὸν καιρόν, ἐκεῖνοσ δ’ ἡγεμὼν ὑπάρχων μειρακίου τοῦ τυχόντοσ.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 68 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION