헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τίσ γὰρ ἂν ἢ πρότερον ἐχθρῷ περὶ τοιῶνδε διεπίστευσεν, ἢ νῦν, εἰ καὶ τέωσ ἐπεπλάνητο, ἀπίστῳ καὶ κατηγόρῳ περὶ ἐκεῖνα γεγενημένῳ, κινδυνεύων ἔτι καὶ κρινόμενοσ καὶ ἀρνούμενοσ, αὖθισ ἂν τὰ δεύτερα ταῦτ’ ἐθάρρησεν εἰπεῖν, καὶ μάλιστ’ ἐν τῷ δικαστηρίῳ, πολλῶν μὲν ἀκοῦσαι δυναμένων, τοῦ δὲ κατηγόρου καὶ τόδε μέλλοντοσ εὐθὺσ ὁμοίωσ ἐρεῖν;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 6:3)
ὃσ εὐθέωσ μετὰ τὴν μάχην πρεσβευτὴσ ἐπορεύου πρὸσ Φίλιππον, ὃσ ἦν τῶν ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ συμφορῶν αἴτιοσ τῇ πατρίδι, καὶ ταῦτ’ ἀρνούμενοσ πάντα τὸν ἔμπροσθε χρόνον ταύτην τὴν χρείαν, ὡσ πάντεσ ἴσασιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 400:3)
καίτοι φανερῶσ τὴν Ἀρκαδίαν αὐτοῖσ ἀρνούμενοσ οὐδὲ τὴν Τεγέαν ἐδίδου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. 27:5)
Σιχὼν δ’ ἀρνούμενοσ ὁπλίζει τὸν οἰκεῖον στρατὸν καὶ τοὺσ Ἑβραίουσ διαβαίνειν τὸν Ἀρνῶνα κωλύειν ἑτοιμότατοσ ἦν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 110:2)
Μάλιχοσ δὲ καθ’ ὑπόνοιαν τῆσ φαρμακείασ ὀργιζόμενον τὸ πλῆθοσ ἀρνούμενοσ ἔπειθεν καὶ δυνατώτερον ἑαυτὸν κατεσκεύαζεν ὁπλίτασ συγκροτῶν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 325:1)
πρὸσ δὲ τὸν εὐσεβῆ καὶ φιλόθεον ὡσ ἄθεοσ καὶ ἀνόσιοσ ὁ φίλοσ διαβάλλεται καὶ ὡσ τὸ θεῖον παρωθούμενοσ καὶ τὴν πρόνοιαν ἀρνούμενοσ·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:5)
Τίσ ἐστιν ὁ ψεύστησ εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενοσ ὅτι Ιἠσοῦσ οὐκ ἔστιν ὁ χριστόσ;
(IWANOU A, chapter 1 37:1)
οὗτόσ ἐστιν ὁ ἀντίχριστοσ, ὁ ἀρνούμενοσ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν.
(IWANOU A, chapter 1 37:2)
πᾶσ ὁ ἀρνούμενοσ τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει·
(IWANOU A, chapter 1 38:1)
"ὁ γὰρ μήτε τιθεὶσ μήτ’ ἀρνούμενοσ ἀλλ’ ἡσυχάζων καὶ τῷ τιθέντι τὴν δόξαν ἧττον μάχεται τοῦ ἀρνουμένου καὶ τῷ ἀρνουμένῳ τοῦ τιθέντοσ εἰ δὲ περὶ τούτων δυνατόν ἐστιν ἐπέχειν, οὐδὲ περὶ τῶν ἄλλων ἀδύνατον, κατὰ γ’ ὑμᾶσ, αἴσθησιν αἰσθήσεωσ καὶ φαντασίαν φαντασίασ οὐδ’ ὁτιοῦν διαφέρειν ἡγουμένουσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 28 1:17)
ἐδόκει δὲ καὶ Φουλβίασ ἀποιχομένησ χηρεύειν Ἀντώνιοσ, ἔχειν μὲν οὐκ ἀρνούμενοσ Κλεοπάτραν, γάμῳ δὲ οὐχ ὁμολογῶν, ἀλλ’ ἔτι τῷ λόγῳ περί γε τούτου πρὸσ τὸν ἔρωτα τῆσ Αἰγυπτίασ μαχόμενοσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 31 2:2)
αὐτὸσ δὲ ἀρνούμενοσ ἐν τοῖσ ὑπομνήμασιν οἷσ ἀπολέλοιπεν Ἐργῖνον αἰτιᾶται, μεθ’ οὗ τὰ περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον ἔπραξεν.
(플루타르코스, Aratus, chapter 33 2:2)
αἴτιοσ δ’ ἦν αὐτόσ οὐκ ἀρνούμενοσ μεταμέλεσθαι, φλαυρίζων δὲ τοῦ Πομπηίου τὴν παρασκευήν καὶ πρὸσ τὰ βουλεύματα δυσκολαίνων ὑπούλωσ, καὶ τοῦ παρασκώπτειν τι καὶ λέγειν χαρίεν εἰσ τοὺσ συμμάχουσ οὐκ ἀπεχόμενοσ, ἀλλ’ αὐτόσ μὲν ἀγέλαστοσ ἀεὶ περιιὼν ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκυθρωπόσ, ἑτέροισ δὲ παρέχων γέλωτα μηδὲν δεομένοισ.
(플루타르코스, Cicero, chapter 38 2:2)
"Ἀπόλλων μὲν γὰρ οἱο͂ν ἀρνούμενοσ τὰ πολλὰ καὶ τὸ πλῆθοσ ἀποφάσκων ἐστίν, Ιἤιοσ δ’ ὡσ εἷσ καὶ μόνοσ·
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 207)
τὰσ δὲ γυναῖκασ ὁρῶν ὁ Κάλλιπποσ ἐξεταζούσασ ἀκριβῶσ τὸ πρᾶγμα, καὶ φοβηθείσ, ἦλθε πρὸσ αὐτὰσ ἀρνούμενοσ καὶ δακρύων καὶ πίστιν ἣν βούλονται διδόναι βουλόμενοσ.
(플루타르코스, Dion, chapter 56 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION