헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπελθόντα δὲ ἐνόμιζον ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου νῦν προαχθῆναι ἀρνούμενόν τε καὶ τὰ γεγονότα διηγούμενον ψεύδεσθαι διδαχθέντα ἔλεγον καὶ ἐλοιδόρουν ὡσ τὰ κοινὰ προδιδόντα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 4:8)
εἰ τοίνυν τισ ὀφείλειν τιν’ ᾐτιᾶτο χρήματα, ὁ δ’ ἠρνεῖτο, εἰ μὲν ἐφαίνονθ’ αἵ τε συνθῆκαι καθ’ ἃσ ἐδανείσατο κείμεναι καὶ οἱ τεθέντεσ ὁρ́οι ἑστηκότεσ, τὸν ἀρνούμενον ἡγεῖσθ’ ἂν ἀναιδῆ δηλονότι, εἰ δ’ ἀνῃρημένα ταῦτα, τὸν ἐγκαλοῦντα·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 85:3)
ἆρά μοι κράτιστον, ἐθελοκακήσαντα καὶ τὰ νῶτα ἐπιστρέψαντα καὶ ἀδικεῖν οὐκ ἀρνούμενον ἐπὶ τὴν κοινὴν ἐκείνην ἀπολογίαν καταφυγεῖν, ‐ λέγω δὲ τὴν Τύχην καὶ Μοῖραν καὶ Εἱμαρμένην ‐ καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμην ἔχειν μοι τοὺσ ἐπιτιμῶντασ εἰδότασ ὡσ οὐδενὸσ ἡμεῖσ κύριοι, ἀλλ̓ ὑπό τινοσ κρείττονοσ, μᾶλλον δὲ μιᾶσ τῶν προειρημένων ἀγόμεθα οὐχ ἑκόντεσ, ἀλλ̓ ἀναίτιοι παντάπασιν ἄντεσ ὧν λέγομεν ἢ ποιοῦμεν;
(루키아노스, Apologia 19:3)
Οὐκοῦν καὶ ἕτερον φωρᾶσαι δυνήσῃ τοῦτο δρῶντα καὶ ἐλέγξαι τὸν ἀρνούμενον;
(루키아노스, ψευδοσοφιστὴσ ἢ σολοικιστήσ. 1:7)
κἀκεῖνοσ εὐθὺσ ἀνήρπαστο, καὶ βάσανοι καὶ πῦρ καὶ μάστιγεσ ἐπ’ αὐτόν, ἀρνούμενον πρὸσ τὴν ἀνάγκην ἃ χωρὶσ ἀνάγκησ ἐμήνυσε.
(플루타르코스, De garrulitate, section 7 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION