헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν μὲν τοίνυν τὴν διαθήκην ἀρνῆται, ἐκ τίνοσ τρόπου πρεσβεῖα λαβὼν τὴν συνοικίαν κατὰ τὴν διαθήκην ἔχει, τοῦτ’ ἐρωτᾶτ’ αὐτόν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 52:2)
οἶκον μὲν πρώτιστα γυναῖκά τε βοῦν τ’ ἀροτῆρα, κτητήν, οὐ γαμετήν, ἥτισ καὶ βουσὶν ἕποιτο, χρήματα δ’ ἐν οἴκῳ πάντ’ ἄρμενα ποιήσασθαι, μὴ σὺ μὲν αἰτῇσ ἄλλον, ὃ δ’ ἀρνῆται, σὺ δὲ τητᾷ, ἡ δ’ ὡρ́η παραμείβηται, μινύθῃ δὲ τὸ ἔργον.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 48:1)
ἐὰν δ’ ἀρνῆται , σόσ ἐστιν ὁ καιρὸσ εἰπεῖν καὶ πυθέσθαι, τί αἴσχιόν ἐστι;
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 16 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION