헬라어 문장 내 검색 Language

τούτου δ’ οὔτισ ἄρνησισ πέλει.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode13)
κἂν εἰ πάλιν αὐτὸσ ὁ θεὸσ αὐτοὺσ ἐπανήρετο, οὐκοῦν ὁμολογεῖτ’ Ἀθηναίοισ γε θαρρεῖν ὑπὲρ αὑτῶν μᾶλλον ἢ ὑμῖν αὐτοῖσ, ἄρνησισ οὐκ ἦν δήπουθεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 43:1)
γενομένου δὲ τοῦ ὀνείρατοσ τῇ μὲν ἡδίων γίγνομαι, ὅτι ἐπαγγελία τισ ἐφαίνετο ἐνεῖναι καὶ οὐκ ἄντικρυσ ἄρνησισ ἦν, τῇ δ’ ὥσπερ εἰσ ταυτὸν φέρειν ἐδόκει μοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:14)
ἐοίκεν ἡ ὑπόσχεσισ ἄρνησισ εἶναι, ἐπεῖναι γὰρ τὸ ἀδύνατον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 21:1)
Μαρτυρία ὅτι τοίνυν οὐδ’ ἄρνησίσ ἐστιν αὐτοῖσ τὸ μὴ ταῦθ’ ὑπὲρ Φιλίππου πράττειν, ἀκούσατέ μου.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 211:1)
νῦν οὖν εἰ μὲν τῇ πρὸσ Ἀντώνιον ὀργῇ κρίνεισ καὶ τὴν ἐμὴν προθυμίαν, οὐκ ἂν εἰή μοι τῶν πεπραγμένων ἄρνησισ οὐδ’ ἀπαξιώσω τὴν ἐμαυτοῦ πρὸσ ἐκεῖνον εὔνοιαν ἐκ τοῦ φανεροῦ λέγειν, εἰ δὲ τὸ πρόσωπον ἀνελών, τίσ εἰμι πρὸσ τοὺσ εὐεργέτασ καὶ ποῖοσ φίλοσ ἐξετάζοισ, ἐνέσται σοι πείρᾳ τῶν ἤδη γεγενημένων ἡμᾶσ εἰδέναι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 232:1)
ἵνα μηδ’ ἄρνησισ τοῦ τἀναντία λέγειν, ἐν τῷ τρίτῳ περὶ Δικαιοσύνησ ταῦτ’ εἴρηκε " διὸ καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ τε μεγέθουσ καὶ τοῦ κάλλουσ πλάσμασι δοκοῦμεν ὅμοια λέγειν καὶ οὐ κατὰ τὸν ἄνθρωπον καὶ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 17 4:1)
καθάπερ ξύλον τὸ ἦθοσ ἐκ καμπῆσ εἰσ τοὐναντίον ἀπειρίᾳ τοῦ κατορθοῦν διαστρέφοντεσ αἰσχίστη δὲ κολακείασ ἄρνησισ ἀνωφελῶσ λυπηρὸν εἶναι, καὶ κομιδῇ τινοσ ἀμούσου καὶ ἀτέχνου πρὸσ εὔνοιαν ὁμιλίασ ἀηδίᾳ καὶ χαλεπότητι φεύγειν τὸ ἀγεννὲσ ἐν φιλίᾳ καὶ ταπεινόν, ὥσπερ ἀπελεύθερον ἐν κωμῳδίᾳ τὴν κατηγορίαν ἰσηγορίασ ἀπόλαυσιν ἡγούμενον.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 25 13:1)
τῶνδ’ ἄρνησισ οὐκ ἔνεστί μοι·
(소포클레스, episode9)
ἄρνησισ οὐκ ἔνεστιν ὧν ἀνιστορεῖσ.
(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 1:37)

SEARCH

MENU NAVIGATION