헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ οὐκ ἐτόλμησεν αὐτῶν οὐδέτεροσ πρὸσ ἄρνησιν ἀναιδῆ τραπέσθαι, ἀλλὰ κατεψηφικότεσ ἑαυτῶν ἔκλαιον ἀμφότεροι, ὀλίγον δ’ ἐπισχὼν χρόνον ἀνίσταται καὶ σιωπὴν προκηρύξασ ἐκδεχομένων ἁπάντων, τί τέλοσ ἐξοίσει, θάνατον ἔφη καταδικάζειν τῶν τέκνων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 8 4:1)
καὶ μετὰ τοῦτ’ ἀπολογεῖσθαι συγχωρήσαντεσ, ἐάν τινεσ ἀμφισβητῶσι πρὸσ τὴν μήνυσιν, ἐπειδὴ πρὸσ ἄρνησιν οὐδεὶσ ἐπεχείρησε τραπέσθαι, μεταστάντεσ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ εἰσ τὸ βουλευτήριον γνώμασ ὑπὲρ αὐτῶν διηρώτησαν τοὺσ συνέδρουσ, καὶ γραψάμενοι τὰ δόξαντα αὐτοῖσ ἧκον αὖθισ ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν καὶ τὸ προβούλευμα ἀνέγνωσαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 57 5:1)
λυπράν γε τὴν ἄρνησιν·
(에우리피데스, episode, iambic20)
" ὁ δ’ ἀρχιερεὺσ οὐκ ἐπ’ ἄρνησιν ἐτράπη τῶν γεγονότων, ἀλλὰ μετὰ παρρησίασ ταῦτα παρασχεῖν ὡμολόγει οὐχὶ Δαυίδῃ χαριζόμενοσ, ἀλλ’ αὐτῷ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 329:1)
πάντα γὰρ ὅσιον εἶναι μητρὶ παρέχειν, καί τι προσμεμψαμένου τὴν ἀρχήν, ὅτι μὴ μετ’ ἐλπίδοσ ἤδη βεβαίασ τοῦ τυχεῖν ὧν ἀξιοῖ ποιεῖται τοὺσ λόγουσ ἀλλ’ ἄρνησιν ὑφορωμένη, δοῦναι τὴν παρθένον αὐτὸν Ἀβισάκην Ἀδωνίᾳ τἀδελφῷ πρὸσ γάμον παρεκάλει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 11:1)
τοιαῦτα λεγούσησ καὶ πολλάκισ μὲν ἐπιδραττομένησ τῶν τριχῶν, πολλάκισ δὲ τυπτούσησ τὰ στέρνα, ἡ μὲν ὄψισ εἶχέ τι πρὸσ τὴν ἄρνησιν πιθανόν, ἡ δὲ κακοήθεια τοῦ τρόπου τὴν ἐν τοῖσ γινομένοισ ὑπόκρισιν ἀπεσήμαινεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 256:1)
τὴν δ’ ὑπερβολὴν τῶν κακῶν Ἀλέξανδροσ ἐκ φιλονεικίασ ἐπιρρῶσαι θέλων εἰσ μὲν ἄρνησιν οὐκ ἐτράπετο, μετῄει δὲ τὴν προπέτειαν τοῦ πατρὸσ ἁμαρτίᾳ μείζονι, τάχα δὲ καὶ διὰ τούτου βουλόμενοσ δυσωπῆσαι τὸ πρὸσ τὰσ διαβολὰσ ἕτοιμον, οὐχ ἥκιστα δὲ εἰ καὶ ἔτυχεν πιστευθεὶσ κακοῦν αὐτόν τε καὶ πᾶσαν τὴν βασιλείαν προῃρημένοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 302:1)
ἐν γὰρ λήξεσιν δικῶν τοὺσ μετὰ νοῦ τιθεμένουσ νόμουσ ἐξαιρεῖν χρὴ τοὺσ ὁρ́κουσ τῶν ἀντιδικούντων ἑκατέρων, καὶ τὸν λαγχάνοντά τῴ τινα δίκην τὰ μὲν ἐγκλήματα γράφειν, ὁρ́κον δὲ μὴ ἐπομνύναι, καὶ τὸν φεύγοντα κατὰ ταὐτὰ τὴν ἄρνησιν γράψαντα παραδοῦναι τοῖσ ἄρχουσιν ἀνώμοτον.
(플라톤, Laws, book 12 50:2)
τὴν μὲν ἄρνησιν οὐδαμῶσ ἐμαυτῷ προσήκουσαν εἶναι νομίζω, τὸ δ’ ἔργον εὔχομαι καὶ τῆσ σῆσ ἄξιον σπουδῆσ καὶ τῆσ ἐμῆσ προθυμίασ γενέσθαι·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 1 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION