헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπανέστη δὲ τῆσ Ἑλλάδοσ Οἴνωτροσ οὐκ ἀρκούμενοσ τῇ μοίρᾳ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 11 5:1)
καὶ μιᾷ πίστει τῇδε ἀρκούμενοσ οὐ βαρβάρουσ ἐπείσθην εἶναι τοὺσ οἰκιστὰσ τῆσ Ῥώμησ, ἀλλ’ ἐκ πολλῶν τόπων συνεληλυθότασ Ἕλληνασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 31:2)
τὰ γὰρ ἐπὶ σοὶ αὐτεξούσια καὶ φύσει ἐλεύθερα θέλων τηρῆσαι καὶ τούτοισ ἀρκούμενοσ τίνοσ ἔτι ἐπιστρέφῃ;
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀταραξίασ. 3:1)
" τήρει τὸ ἀγαθὸν τὸ σαυτοῦ ἐν παντί, τῶν δ’ ἄλλων κατὰ τὸ διδόμενον μέχρι τοῦ εὐλογιστεῖν ἐν αὐτοῖσ, τούτῳ μόνῳ ἀρκούμενοσ.
(에픽테토스, Works, book 4, Τίνα τίνων ἀντικαταλλακτέον. 11:1)
πῶσ ἔτι ὀρθὰ δόγματα ἔχω μὴ ἀρκούμενοσ τῷ εἶναι ὅσ εἰμι, ἀλλ’ ἐπτοημένοσ ὑπὲρ τοῦ δοκεῖν;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 24:2)
ἀλλ’ ἀπῆγεν καὶ συνίστα ἑνὶ ἀρκούμενοσ τῷ εἶναι φιλόσοφοσ, χαίρων δὲ καί, ὅτι μὴ δοκῶν οὐκ ἐδάκνετο·
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ταχέωσ ἐπὶ τὸ σχῆμα τῶν φιλοσόφων ἐπιπηδῶντασ. 23:3)
Ὥσπερ οἱ ἐπὶ τῶν λιμένων πυρσοὶ δι’ ὀλίγων φρυγάνων πολλὴν ἀνάψαντεσ φλόγα ταῖσ ἀλωμέναισ ἀνὰ τὸ πέλαγοσ ναυσὶν ἱκανὴν ἐργάζονται βοήθειαν, οὕτω καὶ ἀνὴρ λαμπρὸσ ἐν πόλει χειμαζομένῃ αὐτὸσ ὀλίγοισ ἀρκούμενοσ μεγάλα τοὺσ πολίτασ εὐεργετεῖ.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 57:1)
καθόλου μὲν γὰρ τὸ συνειδὸσ ἐπιστάμενον τὸ αὐτοῦ προσῆκεν ἕκαστον εὖ πράττειν, καὶ μάρτυρι ἀρκούμενοσ αὐτῷ πάντα ποιείτω ἃ παρ’ ἄλλων ἔπαινον αὐτῷ παρέξει, μάλιστα δὲ τὸν θεόν, ὃν οὐδεὶσ πονηρὸσ ὢν λανθάνει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 370:1)
Τοῦ δὲ πολέμου συνεστηκότοσ τοῖσ Ἑβραίοισ καὶ τοῖσ Παλαιστίνοισ Σαοῦλοσ ἀπέλυσε τὸν Δαβίδην πρὸσ τὸν πατέρα Ιἐσσαῖον ἀρκούμενοσ αὐτοῦ τοῖσ τρισὶν υἱοῖσ, οὓσ ἐπὶ συμμαχίαν καὶ τοὺσ κινδύνουσ ἔπεμψεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 224:1)
"σοὶ γάρ, εἶπεν, οἶκον μὲν αἰώνιον, ὦ δέσποτα, καὶ ἄξιον αὑτῷ εἰργάσω γεγονότα τὸν οὐρανὸν οἴδαμεν καὶ ἀέρα καὶ γῆν καὶ θάλασσαν, δι’ ὧν ἁπάντων οὐδὲ τούτοισ ἀρκούμενοσ κεχώρηκασ, τοῦτον δέ σοι κατεσκεύακα τὸν ναὸν ἐπώνυμον, ὡσ ἂν ἀπ’ αὐτοῦ σοι τὰσ εὐχὰσ θύοντεσ καὶ καλλιεροῦντεσ ἀναπέμπωμεν εἰσ τὸν ἀέρα καὶ πεπεισμένοι διατελοίημεν, ὅτι πάρει καὶ μακρὰν οὐκ ἀφέστηκασ [οὐδὲ σαυτῶ]·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 136:2)
διὰ τοῦτο, ἐὰν ἔλθω, ὑπομνήσω αὐτοῦ τὰ ἔργα ἃ ποιεῖ, λόγοισ πονηροῖσ φλυαρῶν ἡμᾶσ, καὶ μὴ ἀρκούμενοσ ἐπὶ τούτοισ οὔτε αὐτὸσ ἐπιδέχεται τοὺσ ἀδελφοὺσ καὶ τοὺσ βουλομένουσ κωλύει καὶ ἐκ τῆσ ἐκκλησίασ ἐκβάλλει.
(IWANOU G, chapter 1 13:1)
μέθησ μὲν γὰρ οὐδὲ ῥᾳθυμῶν ἥπτετο, πόνουσ δὲ μεγάλουσ καί μακρὰσ ὁδοιπορίασ καί συνεχεῖσ ἀγρυπνίασ ὀλίγοισ εἴθιστο καί φαύλοισ ἀρκούμενοσ σιτίοισ διαφέρειν, πλάνοισ δὲ χρώμενοσ ἀεὶ καί κυνηγεσίοισ ὁπότε σχολάζοι, πάσησ διεκδύσεωσ φεύγοντι καί διώκοντι κυκλώσεωσ ἀβάτων τε καί βασίμων τόπων ἐμπειρίαν προσειλήφει.
(플루타르코스, Sertorius, chapter 13 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION