헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Βίαντοσ δὲ καὶ Πηροῦσ Ταλαόσ, οὗ καὶ Λυσιμάχησ τῆσ Ἄβαντοσ τοῦ Μελάμποδοσ Ἄδραστοσ Παρθενοπαῖοσ Πρῶναξ Μηκιστεὺσ Ἀριστόμαχοσ Ἐριφύλη, ἣν Ἀμφιάραοσ γαμεῖ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 13:1)
καὶ γενομένησ πάλιν μάχησ νικῶσι Πελοποννήσιοι καὶ Ἀριστόμαχοσ θνήσκει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 2:10)
ἅμα γὰρ τῷ πολέμῳ τ’ ἐνεχείρουν αὐτοὶ καὶ πρὸσ ὑμᾶσ ἧκεν Ἀριστόμαχοσ πρεσβευτὴσ παρ’ αὐτῶν ὁ Ἀλωπεκῆθεν οὑτοσί, ὃσ ἄλλα τ’ ἐδημηγόρει παρ’ ὑμῖν ἐπαινῶν καὶ διεξιὼν τὸν Κερσοβλέπτην καὶ τὸν Χαρίδημον, ὡσ φιλανθρώπωσ ἔχουσι πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ μόνον ἀνθρώπων ἂν ἔφη Χαρίδημον Ἀμφίπολιν κομίσασθαι τῇ πόλει δύνασθαι, καὶ παρῄνει στρατηγὸν χειροτονῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 16:2)
ἡτοίμαστο δ’ αὐτοῖσ τοῦτο τὸ προβούλευμα καὶ προδιῴκητο, ἵν’ εἰ πεισθείητ’ ἐκ τῶν ὑποσχέσεων καὶ τῶν ἐλπίδων ἃσ ὑπέτειν’ ὁ Ἀριστόμαχοσ, εὐθὺσ ἐπικυρώσειεν ὁ δῆμοσ καὶ μηδὲν ἐμποδὼν εἰή.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 17:1)
ἀκούω τοίνυν αὐτὸν καὶ τοιοῦτόν τιν’ ἐρεῖν λόγον, οἱο͂ν καὶ πρότερόν ποτ’ Ἀριστόμαχοσ παρ’ ὑμῖν ἐδημηγόρει, ὡσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ ποτὲ Κερσοβλέπτησ αἱρήσεται Χερρόνησον ἀποστερεῖν ἐπιχειρῶν ἐχθρὸσ ὑμῖν εἶναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 161:1)
Μάρτυρεσ Εὐφίλητοσ Σίμωνοσ Αἰξωνεύσ, Ἀριστόμαχοσ Κριτοδήμου Ἀλωπεκῆθεν, μαρτυροῦσιν εἰδέναι Σῖμον τὸν Θετταλὸν ἀφικόμενον Ἀθήναζε εἰσ τὰ Παναθήναια τὰ μεγάλα, καὶ μετ’ αὐτοῦ Νικαρέτην καὶ Νέαιραν τὴν νυνὶ ἀγωνιζομένην·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 37:2)
Μάρτυρεσ Ναυσίφιλοσ Κεφαλῆθεν, Ἀριστόμαχοσ Κεφαλῆθεν μαρτυροῦσιν ἐγγυηταὶ γενέσθαι Ἐπαινέτου τοῦ Ἀνδρίου, ὅτ’ ἔφη Στέφανοσ μοιχὸν εἰληφέναι Ἐπαίνετον·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 106:1)
Ἀριστόμαχοσ α’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. e'. DHMHTRIOS 7:12)
καὶ Ἀριστόμαχοσ ἐπιστάτησ γενόμενοσ τῆσ Ἀκαδημείασ, ὅτι σκαφεῖον ἐκ τῆσ παλαίστρασ μετενεγκὼν εἰσ τὸν κῆπον τὸν αὑτοῦ πλησίον ὄντα ἐχρῆτο καὶ ἐφη [οὐ μέντοι] ἡμᾶσ ὁ δῆμ[οσ ἐν τῷ] μετὰ ταῦτα χρ[όνῳ] οὐκ εἰά προσ[ιέναι] αὑτῷ οὐδὲ δια[λέγε]σθαι, ἀλλὰ καὶ συ[μβούλοισ ἐχ]ρῆτο καὶ σ[υνηγόροισ] [ τοῦ δ]ὲ ἐπιόν[τοσ][ἐ]πὶ τὴν δι[οίκησιν τῶ]ν αὑτοῦ ἅπασαν [ταμ]ίαν ἐχειροτόνησ[εν, ὑπ]ολαμβάνων χάριν αὐτῷ παρ’ ἡμῶν ὀφείλεσθαι, ὅπερ δίκαιον ἦν.
(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων 6:11)
ἐσ δὲ Σικυῶνα ἦλθεν ὁ Φάνησ, ὅτε Ἀριστόμαχοσ ὁ Κλεοδαίου τῆσ γενομένησ μαντείασ ἁμαρτὼν δι’ αὐτὸ καὶ καθόδου τῆσ ἐσ Πελοπόννησον ἥμαρτεν.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 7 11:2)
οὐ μὴν ἀλλὰ χρόνου βραχέοσ διελθόντοσ ἀποθνῄσκει μὲν ὑπὸ δούλων Ἀριστόμαχοσ, ὑπολαμβάνει δὲ τὴν ἀρχὴν φθάσασ Ἀρίστιπποσ, ἐξωλέστεροσ ἐκείνου τύραννοσ, ὅσοι δὴ τῶν Ἀχαιῶν ἐν ἡλικίᾳ παρόντεσ ἔτυχον, τούτουσ ἀναλαβὼν ὁ Ἄρατοσ ἐβοήθει πρὸσ τὴν πόλιν ὀξέωσ, οἰόμενοσ εὑρήσειν τὰ τῶν Ἀργείων πρόθυμα.
(플루타르코스, Aratus, chapter 25 4:1)
Ἀριστόμαχοσ δ’ ὁ τῶν Ἀργείων τύραννοσ καὶ Ξένων ὁ τῶν Ἑρμιονέων καὶ Κλεώνυμοσ ὁ τῶν Φλιασίων τότ’ ἀποθέμενοι τὰσ μοναρχίασ ἐκοινώνησαν τῆσ τῶν Ἀχαιῶν δημοκρατίασ.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 44 6:1)
Ἀριστόμαχοσ ἀφορμῇ ταύτῃ καὶ προφάσει χρησάμενοσ, ὥσ τινων συνειδότων τὰ περὶ τὴν εἴσοδον τῶν Ἀχαιῶν, ὀγδοήκοντα τοὺσ πρώτουσ τῶν πολιτῶν οὐδὲν ἀδικήσαντασ στρεβλώσασ ἐναντίον τῶν ἀναγκαίων κατέσφαξεν.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 59 9:1)
Ἀριστόμαχοσ δ’ ὁ Κορίνθιοσ καὶ Δάμιπποσ ὁ Λακεδαιμόνιοσ καὶ Αὐτόνουσ ὁ Θετταλὸσ ἠξίουν ἐμμένειν ταῖσ πρὸσ Ῥωμαίουσ συνθήκαισ.
(폴리비오스, Histories, book 7, chapter 5 3:2)
ἀσπίδα μὲν Πρόμαχοσ, τὰ δὲ δούρατα θῆκεν Ἀκοντεύσ, τὸ ξίφοσ Εὐμήδησ, τόξα δὲ ταῦτα Κύδων, Ἱππομέδων τὰ χαλινά, κόρυν δ’ ἀνέθηκε Μελάντασ, κνημῖδασ Νίκων, κοντὸν Ἀριστόμαχοσ, τὸν θώρηκα Φιλῖνοσ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 911)

SEARCH

MENU NAVIGATION