헬라어 문장 내 검색 Language

κατάλογον ἀποφαίνων, τοιούτων εἰσηγητὴσ αὐτῷ καὶ διδάσκαλοσ ἔργων ἐγένετο, ἐξ ὧν ἐκεῖνοσ μὲν φεύγει τὴν πατρίδα, οὗτοσ δ’ αὐτοῦ τὰ τῆσ φυγῆσ ἐφόδια προλαβὼν τρία τάλαντα ἀπεστέρηκε, Νικόδημοσ δ’ ὁ Ἀφιδναῖοσ ὑπ’ Ἀριστάρχου τετελεύτηκε βιαίῳ θανάτῳ, ἐκκοπεὶσ ὁ δείλαιοσ ἀμφοτέρουσ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ καὶ τὴν γλῶτταν ἐκτμηθείσ, ᾗ ἐπαρρησιάζετο πιστεύων τοῖσ νόμοισ καὶ ὑμῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1721)
σὺ δὲ ὁ ἀμφισβητῶν ἀνὴρ εἶναι, οὐ γὰρ ἂν τολμήσαιμι εἰπεῖν ὡσ ἀνὴρ εἶ, ἐγράφησ λιποταξίου, καὶ τὸν γραψάμενον Νικόδημον τὸν Ἀφιδναῖον χρήμασι πείσασ ἐσώθησ, ὃν ὕστερον μετὰ Ἀριστάρχου συναπέκτεινασ, καὶ οὐ καθαρὸσ ὢν εἰσ τὴν ἀγορὰν ἐμβάλλεισ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1483)
εἰσῆλθεσ εἰσ εὐδαιμονοῦσαν οἰκίαν τὴν Ἀριστάρχου τοῦ Μόσχου·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1661)
Προὔλαβεσ τρία τάλαντα παρ’ Ἀριστάρχου προσεποιήσω, ζηλωτὴσ εἶναι τῆσ ἡλικίασ τοῦ μειρακίου.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1663)
Πτολεμαῖοσ δ’ ὁ Εὐεργέτησ βασιλεὺσ Αἰγύπτου, εἷσ ὢν τῶν Ἀριστάρχου τοῦ γραμματικοῦ μαθητῶν, ἐν δευτέρῳ ὑπομνημάτων γράφει οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 842)
Ἀριστάρχου γοῦν τινοσ ἐρασθεὶσ μειρακίου καὶ δι’ αὐτὸν παροινήσασ εἰσ Νικόδημον ἐξέκοψεν αὐτοῦ τοὺσ ὀφθαλμούσ, παραδέδοται δὲ καὶ περὶ ὄψα καὶ περὶ νέουσ καὶ περὶ γυναῖκασ πολυτελήσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 63 1:3)
Ἀθηνοκλῆσ δ’ ὁ Κυζικηνὸσ μᾶλλον Ἀριστάρχου κατακούων τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν εὐπαιδευτότερον ἡμῖν φησι τοῦτον Ὅμηρον καταλιπεῖν, ὅσῳ τῆσ ἀνάγκησ ὁ Μενέλεωσ οἰκειοτέρωσ εἶχεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 4 3:1)
Μάρτυρεσ Διονύσιοσ Ἀφιδναῖοσ, Ἀντίφιλοσ Παιανιεὺσ διαφθαρέντοσ Νικοδήμου τοῦ οἰκείου ἡμῶν βιαίῳ θανάτῳ ὑπὸ Ἀριστάρχου τοῦ Μόσχου ἐπεξῇμεν τοῦ φόνου τὸν Ἀρίσταρχον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 139:2)
καὶ ταῦτ’ ἔλεγ’ ἡ μιαρὰ καὶ ἀναιδὴσ αὕτη κεφαλή, ἐξεληλυθὼσ τῇ προτεραίᾳ παρ’ Ἀριστάρχου, καὶ χρώμενοσ ὥσπερ ἂν ἄλλοσ τισ τὰ πρὸ τούτου, καί, ὅτ’ ηὐτύχει, πλεῖστα παρεσχηκότοσ ἐκείνου πράγματά μοι περὶ τῶν πρὸσ τοῦτον ἀπαλλαγῶν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 155:2)
Λυσίμαχοσ Ἀλωπεκῆθεν, Δημέασ Σουνιεύσ, Χάρησ Θορίκιοσ, Φιλήμων Σφήττιοσ, Μόσχοσ Παιανιεύσ, καθ’ οὓσ καιροὺσ ἡ εἰσαγγελία ἐδόθη εἰσ τὴν βουλὴν ὑπὲρ Ἀριστάρχου τοῦ Μόσχου, ὅτι εἰή Νικόδημον ἀπεκτονώσ, οἴδαμεν Μειδίαν τὸν κρινόμενον ὑπὸ Δημοσθένουσ, ᾧ μαρτυροῦμεν, ἐλθόντα πρὸσ τὴν βουλὴν καὶ λέγοντα μηδένα ἕτερον εἶναι τὸν Νικοδήμου φονέα, ἀλλ’ Ἀρίσταρχον, καὶ τοῦτον αὐτοῦ γεγονέναι αὐτόχειρα, καὶ συμβουλεύοντα τῇ βουλῇ βαδίζειν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τὴν Ἀριστάρχου καὶ συλλαμβάνειν αὐτόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 160:1)
ταῦτα δ’ ἔλεγε πρὸσ τὴν βουλὴν τῇ προτεραίᾳ μετ’ Ἀριστάρχου καὶ μεθ’ ἡμῶν συνδεδειπνηκώσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 160:2)
οὐκ εἰσ μὲν τὴν Ἀριστάρχου οἰκίαν εἰσελθών, βουλεύσασ μετ’ ἐκείνου τὸν Νικοδήμῳ θάνατον κατασκευασθέντα, ὃν ἴστε πάντεσ, ἐξέβαλε τὸν Ἀρίσταρχον ἐπὶ ταῖσ αἰσχίσταισ αἰτίαισ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 36:3)
[ Ἐπὶ ἄρχοντοσ Ἀριστάρχου Φαληρέωσ, Πυανεψιῶνοσ ἑβδόμῃ ἱσταμένου, γραφὴν ἔθετο τὸ Σῖγμα πρὸσ τὸ Ταῦ ἐπὶ τῶν ἑπτὰ Φωνηέντων βίασ καὶ ὑπαρχόντων ἁρπαγῆσ, ἀφῃρῆσθαι λέγον πάντων τῶν ἐν διπλῷ ταῦ ἐκφερομένων.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 1:1)
οὐ γὰρ περὶ μικρὰ καὶ τὰ τυχόντα ἐστὶν ὁ κίνδυνοσ, ἀφαιρουμένῳ τῶν συνήθων καὶ συνεσχολακότων μοι γραμμάτων κίσσαν μου, λάλον ὄρνεον, ἐκ μέσων ὡσ ἔποσ εἰπεῖν τῶν κόλπων ἁρπάσαν κίτταν ὠνόμασεν ἀφείλετο δέ μου φάσσαν ἅμα νήσσαισ τε καὶ κοσσύφοισ ἀπαγορεύοντοσ Ἀριστάρχου·
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 8:3)
ἐπιβάντεσ δὲ πλοίῳ Ἁδραμυντηνῷ μέλλοντι πλεῖν εἰσ τοὺσ κατὰ τὴν Ἀσίαν τόπουσ ἀνήχθημεν, ὄντοσ σὺν ἡμῖν Ἀριστάρχου Μακεδόνοσ Θεσσαλονικέωσ·
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 19 290:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION