헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐποίει δὲ καὶ τετράρχασ, Γαλλογραικῶν μέν, οἳ νῦν εἰσὶ Γαλάται Καππαδόκαισ ὅμοροι, Δηιόταρον καὶ ἑτέρουσ, Παφλαγονίασ δὲ Ἄτταλον καὶ Κόλχων Ἀρίσταρχον δυνάστην.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 1:5)
Ἕρμιπποσ δέ φησι Θεόκριτον τὸν Χῖον ὡσ ἀπαίδευτον μέμφεσθαι τὴν Ἀναξιμένουσ περιβολὴν Καλλίστρατόσ τε ὁ Ἀριστοφάνειοσ Ἀρίσταρχον ἐν συγγράμματι κακῶσ εἴρηκεν ἐπὶ τῷ μὴ εὐρύθμωσ ἀμπέχεσθαι, φέροντόσ τι καὶ τοῦ τοιούτου πρὸσ παιδείασ ἐξέτασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 38 2:4)
ὁ μὲν οὖν Λυσίασ, ὦ Κύνουλκε, οὕτωσ, ἐγὼ δὲ κατὰ τὸν Ἀρίσταρχον τὸν τραγικὸν ποιητὴν τάδ’ οὐχ ὑπάρχων, ἀλλὰ τιμωρούμενοσ, καταπαύσω τὸν πρὸσ σὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ κύνασ ἐνταῦθα λόγον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 95 2:1)
οἶδα δ’ ὅτι καὶ Σιμωνίδησ που ὁ ποιητὴσ ἀρίσταρχον εἶπε τὸν Δία καὶ Αἰσχύλοσ τὸν Αἵδην ἀγησίλαον, Νίκανδροσ δὲ ὁ Κολοφώνιοσ ἰοχέαιραν τὴν ἀσπίδα τὸ ζῷον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 551)
οὗ ἐν τῇ γαμοποιίᾳ, μὴ συνέντεσ οἱ περὶ Ἀρίσταρχον ὅτι συνεχοῦσ οὔσησ τῆσ ἑστιάσεωσ καὶ τῶν ἀκμαίων ἡμερῶν παρεληλυθυιῶν, ἐν αἷσ παρείληπτο μὲν ἡ γαμουμένη πρὸσ τοῦ νυμφίου, πέρασ δ’ εἶχεν ὁ τοῦ Μεγαπένθουσ γάμοσ, αὐτοὶ δὲ μονάζοντεσ διῃτῶντο ὅ τε Μενέλαοσ καὶ ἡ Ἑλένη, μὴ συνέντεσ, ἀλλ’ ἐξαπατηθέντεσ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἔπουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 9 1:1)
Μάρτυρεσ Διονύσιοσ Ἀφιδναῖοσ, Ἀντίφιλοσ Παιανιεὺσ διαφθαρέντοσ Νικοδήμου τοῦ οἰκείου ἡμῶν βιαίῳ θανάτῳ ὑπὸ Ἀριστάρχου τοῦ Μόσχου ἐπεξῇμεν τοῦ φόνου τὸν Ἀρίσταρχον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 139:2)
αἰσθόμενοσ δὲ ταῦτα Μειδίασ ὁ νῦν κρινόμενοσ ὑπὸ Δημοσθένουσ, ᾧ μαρτυροῦμεν, ἔπειθεν ἡμᾶσ διδοὺσ κέρματα τὸν μὲν Ἀρίσταρχον ἀθῷον ἀφεῖναι, Δημοσθένει δὲ τὴν γραφὴν τοῦ φόνου παραγράψασθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 140:1)
ἐπειδὴ τοίνυν τοῦτο τὸ πρᾶγμ’ οὐδὲ καθ’ ἕν, πανταχῇ στρέφων, οἱο͂́σ τ’ ἦν ἀγαγεῖν ἐπ’ ἐμέ, φανερῶσ ἤδη δι’ ἐμὲ τὸν Ἀρίσταρχον ἐσυκοφάντει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 154:1)
καὶ τὸν αὐτόχειρ’ ἔχοντεσ λέγων τὸν Ἀρίσταρχον μέλλετε καὶ ζητεῖτε καὶ τετύφωσθε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 154:4)
εἰ μὲν οὖν εἰργάσθαι τι τούτων ἐφ’ οἷσ ἀπόλωλεν ἡγούμενοσ τὸν Ἀρίσταρχον καὶ πεπιστευκὼσ τοῖσ τῶν αἰτιασαμένων λόγοισ ταῦτ’ ἔλεγεν, χρῆν μὲν οὐδ’ οὕτω μετρία γὰρ δίκη παρὰ τῶν φίλων ἐστίν, ἄν τι δοκῶσι πεποιηκέναι δεινόν, μηκέτι τῆσ λοιπῆσ φιλίασ κοινωνεῖν, τὸ δὲ τιμωρεῖσθαι καὶ ἐπεξιέναι τοῖσ πεπονθόσι καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ παραλείπεται·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 155:3)
ἀλλὰ μὴν ὡσ ἀληθῆ λέγω καὶ τῇ μὲν προτεραίᾳ ὅτε ταῦτ’ ἔλεγεν, εἰσεληλύθει καὶ διείλεκτ’ ἐκείνῳ, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πάλιν τοῦτο γάρ, τοῦτ’ οὐκ ἔχον ἐστὶν ὑπερβολὴν ἀκαθαρσίασ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι εἰσελθὼν οἴκαδ’ ὡσ ἐκεῖνον καὶ ἐφεξῆσ οὑτωσὶ καθεζόμενοσ, τὴν δεξιὰν ἐμβαλών, παρόντων πολλῶν, μετὰ τοὺσ ἐν τῇ βουλῇ τούτουσ λόγουσ, ἐν οἷσ αὐτόχειρα καὶ τὰ δεινότατ’ εἰρήκει τὸν Ἀρίσταρχον, ὤμνυε μὲν κατ’ ἐξωλείασ μηδὲν εἰρηκέναι κατ’ αὐτοῦ φλαῦρον, καὶ οὐδὲν ἐφρόντιζ’ ἐπιορκῶν, καὶ ταῦτα παρόντων τῶν συνειδότων, ἠξίου δὲ καὶ πρὸσ ἔμ’ αὑτῷ δι’ ἐκείνου γίγνεσθαι τὰσ διαλύσεισ, τούτων τοὺσ παρόντασ ὑμῖν καλῶ μάρτυρασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 157:1)
Λυσίμαχοσ Ἀλωπεκῆθεν, Δημέασ Σουνιεύσ, Χάρησ Θορίκιοσ, Φιλήμων Σφήττιοσ, Μόσχοσ Παιανιεύσ, καθ’ οὓσ καιροὺσ ἡ εἰσαγγελία ἐδόθη εἰσ τὴν βουλὴν ὑπὲρ Ἀριστάρχου τοῦ Μόσχου, ὅτι εἰή Νικόδημον ἀπεκτονώσ, οἴδαμεν Μειδίαν τὸν κρινόμενον ὑπὸ Δημοσθένουσ, ᾧ μαρτυροῦμεν, ἐλθόντα πρὸσ τὴν βουλὴν καὶ λέγοντα μηδένα ἕτερον εἶναι τὸν Νικοδήμου φονέα, ἀλλ’ Ἀρίσταρχον, καὶ τοῦτον αὐτοῦ γεγονέναι αὐτόχειρα, καὶ συμβουλεύοντα τῇ βουλῇ βαδίζειν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τὴν Ἀριστάρχου καὶ συλλαμβάνειν αὐτόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 160:1)
οἴδαμεν δὲ καὶ Μειδίαν, ὡσ ἀπῆλθεν ἀπὸ τῆσ βουλῆσ τούτουσ τοὺσ λόγουσ εἰρηκώσ, εἰσεληλυθότα πάλιν ὡσ Ἀρίσταρχον καὶ τὴν δεξιὰν ὡσ ἐμβεβληκότα καὶ ὀμνύοντα κατ’ ἐξωλείασ μηδὲν κατ’ αὐτοῦ πρὸσ τὴν βουλὴν εἰρηκέναι φαῦλον, καὶ ἀξιοῦντα Ἀρίσταρχον ὅπωσ ἂν διαλλάξῃ αὐτῷ Δημοσθένην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 160:3)
οὐκ εἰσ μὲν τὴν Ἀριστάρχου οἰκίαν εἰσελθών, βουλεύσασ μετ’ ἐκείνου τὸν Νικοδήμῳ θάνατον κατασκευασθέντα, ὃν ἴστε πάντεσ, ἐξέβαλε τὸν Ἀρίσταρχον ἐπὶ ταῖσ αἰσχίσταισ αἰτίαισ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 36:3)
Σωτίων δ’ ἐν τῷ ἑβδόμῳ ταῦτα μόνα φησὶ Διογένουσ εἶναι, Περὶ ἀρετῆσ, Περὶ ἀγαθοῦ, Ἐρωτικόν, Πτωχόν, Τολμαῖον, Πόρδαλον, Κάσανδρον, Κεφαλίωνα, Φιλίσκον, Ἀρίσταρχον, Σίσυφον, Γανυμήδην, Χρείασ, Ἐπιστολάσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 61:27)

SEARCH

MENU NAVIGATION