헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀντὶ δὲ χρυσείων καὶ ἀργυρείων μετάλλων διωρυχῆσ τοὔδαφοσ τῆσ πόλεωσ παρεῖχε καὶ εἰσ μῆνασ ἐκκαθαίρειν τοὺσ κειμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 8:2)
περιγενομένων γὰρ τῇ πόλει χρημάτων συχνῶν ἀπὸ τῶν ἔργων τῶν ἀργυρείων, καὶ ταῦτα μελλόντων εἰκῆ νέμεσθαι, μόνοσ τῶν πάντων ἐτόλμησεν ἀντειπεῖν, οὐ διακόνου πρᾶγμα πράττων, οὐδ’ ὑπηρετοῦντοσ ταῖσ ἐπιθυμίαισ, οὐδ’ ἀποπιμπλάντοσ τὰσ ἡδονὰσ, ἀλλὰ μᾶλλον, ὥσ γέ μοι φαίνεται, συμβούλου καὶ διδασκάλου, καὶ τὸ μὲν ἥδιστον ἑκόντοσ ὑπερβαίνοντοσ, τὸ δὲ βέλτιστον προορωμένου καὶ πράττοντοσ, κἂν δέῃ λυπῆσαι, καὶ τὸν ἰατρὸν, ἀλλ’ οὐ τὸν ὀψοποιὸν μιμουμένου, μᾶλλον δὲ καὶ τὸν γυμναστὴν, ὡσ ἂν σὺ φαίησ, εἴπερ πρὸ τοῦ κινδύνου καὶ τῶν δυσχερῶν ἔπραττε τὸ συμφέρον καὶ ὅπωσ μὴ ὑποδώσει τοῖσ Ἕλλησι τὰ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 72:6)
τούτων μὲν ἐπιθυμεῖν καὶ ὑπὲρ τοῦ ταῦτα λαβεῖν καὶ πόνουσ καὶ χειμῶνασ καὶ τοὺσ ἐσχάτουσ κινδύνουσ ὑπομένειν, τῶν δ’ Ἀθηναίων λιμένων καὶ νεωρίων καὶ τριήρων καὶ τῶν ἔργων τῶν ἀργυρείων καὶ τοσούτων προσόδων οὐκ ἐπιθυμεῖν, ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὑμᾶσ ἐάσειν ἔχειν, ὑπὲρ δὲ τῶν μελινῶν καὶ τῶν ὀλυρῶν τῶν ἐν τοῖσ Θρᾳκίοισ σιροῖσ ἐν τῷ βαράθρῳ χειμάζειν.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 51:2)
εἴ τισ ὑμᾶσ ἔροιτο τί πονηρότατον νομίζετε τῶν ἐν τῇ πόλει πάντων ἐθνῶν, οὔτε τοὺσ γεωργοὺσ οὔτε τοὺσ ἐμπόρουσ οὔτε τοὺσ ἐκ τῶν ἀργυρείων οὔτε τῶν τοιούτων οὐδὲν ἂν εἴποιτε, ἀλλ’ εἰ τοὺσ ἐπὶ μισθῷ λέγειν καὶ γράφειν εἰωθότασ εἴποι τισ, εὖ οἶδ’ ὅτι συμφήσαιτ’ ἂν ἅπαντεσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 204:2)
πόλλ’ ἐκ τῶν ἔργων τῶν ἀργυρείων ἐγώ, Φαίνιππε, πρότερον αὐτὸσ τῷ ἐμαυτοῦ σώματι πονῶν καὶ ἐργαζόμενοσ συνελεξάμην·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 25:2)
καθ’ ὃν δὴ γλυφαῖσ ἐντυχεῖν εἶναι καὶ χρώμασιν ἐπηνθισμένον τὸν βασιλέα, φέροντα τῷ θεῷ χρυσὸν καὶ ἄργυρον, ὃν ἐξ ἁπάσησ ἐλάμβανε τῆσ Αἰγύπτου κατ’ ἐνιαυτὸν ἐκ τῶν ἀργυρείων καὶ χρυσείων μετάλλων·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 49 2:1)
ἐπεὶ δὲ τὰ περὶ τῶν Ἰβήρων διήλθομεν, οὐκ ἀνοίκειον εἶναι διαλαμβάνομεν περὶ τῶν ἐν αὐτῇ μετάλλων ἀργυρείων διελθεῖν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 35 1:1)
λέγεταί γέ τοι Ῥοισάκην τινὰ βάρβαρον ἀποστάτην βασιλέωσ ἐλθεῖν μετὰ χρημάτων πολλῶν εἰσ Ἀθήνασ, καὶ σπαραττόμενον ὑπὸ τῶν συκοφαντῶν καταφυγεῖν πρὸσ Κίμωνα, καὶ θεῖναι παρὰ τὴν αὔλειον αὐτοῦ φιάλασ δύο, τὴν μὲν ἀργυρείων ἐμπλησάμενον Δαρεικῶν, τὴν δὲ χρυσῶν·
(플루타르코스, Κίμων, chapter 10 8:1)
τοσούτουσ δὲ κεκτημένοσ τεχνίτασ οὐδὲν ᾠκοδόμησεν αὐτὸσ ἢ τὴν ἰδίαν οἰκίαν, ἀλλ’ ἔλεγε τοὺσ φιλοικοδόμουσ αὐτοὺσ ὑφ’ ἑαυτῶν καταλύεσθαι χωρὶσ ἀνταγωνιστῶν, ὄντων δ’ αὐτῷ παμπόλλων ἀργυρείων, πολυτιμήτου δὲ χώρασ καὶ τῶν ἐργαζομένων ἐν αὐτῇ, ὅμωσ ἄν τισ ἡγήσαιτο μηδὲν εἶναι ταῦτα πάντα πρὸσ τὴν τῶν οἰκετῶν τιμήν·
(플루타르코스, chapter 2 5:1)
"καὶ μετάλλων ἴσμεν ἐξαμαυρώσεισ γεγονέναι καινάσ, ὡσ τῶν περὶ τὴν Ἀττικὴν ἀργυρείων καὶ τῆσ ἐν Εὐβοίᾳ χαλκίτιδοσ ἐξ ἧσ ἐδημιουργεῖτο τὰ ψυχρήλατα τῶν ξιφῶν, ὡσ Αἰσχύλοσ εἴρηκε λαβὼν γὰρ αὐτόθηκτον Εὐβοικὸν ξίφοσ·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 436)
ἐν δέ τινι τῶν Πασιφῶντοσ διαλόγων γέγραπται ὅτι καθ’ ἡμέραν ἔθυε τοῖσ θεοῖσ, καὶ μάντιν ἔχων ἐπὶ τῆσ οἰκίασ προσεποιεῖτο μὲν ἀεὶ σκέπτεσθαι περὶ τῶν δημοσίων, τὰ δὲ πλεῖστα περὶ τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα περὶ τῶν ἀργυρείων μετάλλων·
(플루타르코스, Νικίας, chapter 4 2:1)
καὶ πρῶτον μὲν τὴν Λαυρεωτικὴν πρόσοδον ἀπὸ τῶν ἀργυρείων μετάλλων ἔθοσ ἐχόντων Ἀθηναίων διανέμεσθαι, μόνοσ εἰπεῖν ἐτόλμησε παρελθὼν εἰσ τὸν δῆμον, ὡσ χρὴ τὴν διανομὴν ἐάσαντασ ἐκ τῶν χρημάτων τούτων κατασκευάσασθαι τριήρεισ ἐπὶ τὸν πρὸσ Αἰγινήτασ πόλεμον.
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 4 1:1)
ἔκρινε δὲ καὶ Δίφιλον, ἐκ τῶν ἀργυρείων μετάλλων τοὺσ μεσοκρινεῖσ, οἳ ἐβάσταζον τὰ ὑπερκείμενα βάρη, ὑφελόντα καὶ ἐξ αὐτῶν πεπλουτηκότα παρὰ τοὺσ νόμουσ·
(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Λυκοῦργος, section 1 44:1)
οὐδὲ μὴν περὶ τῶν Βρεττανικῶν νήσων καὶ τῆσ τοῦ καττιτέρου κατασκευῆσ, ἔτι δὲ τῶν ἀργυρείων καὶ χρυσείων τῶν κατ’ αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ ὧν οἱ συγγραφεῖσ ἀμφισβητοῦντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ τὸν πλεῖστον διατίθενται λόγον.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 57 3:1)
καλεῖται δὲ τῶν τριῶν ὁ μὲν πρὸσ ἀνατολὰσ νεύων Ἡφαίστου, τούτῳ δ’ ὁ συνεχὴσ Ἀλήτου ‐ δοκεῖ δ’ οὗτοσ εὑρετὴσ γενόμενοσ τῶν ἀργυρείων μετάλλων ἰσοθέων τετευχέναι τιμῶν ‐ ὁ δὲ τρίτοσ προσαγορεύεται Κρόνου.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 10 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION