헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν δὲ ταῖσ ὁμιλίαισ καὶ τῷ συζῆν καὶ λόγων καὶ πραγμάτων κοινωνεῖν οἳ μὲν ἄρεσκοι δοκοῦσιν εἶναι, οἱ πάντα πρὸσ ἡδονὴν ἐπαινοῦντεσ καὶ οὐθὲν ἀντιτείνοντεσ, ἀλλ’ οἰόμενοι δεῖν ἄλυποι τοῖσ ἐντυγχάνουσιν εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 119:1)
πρὸσ δὲ τὸν φάσκοντα ὡσ τὰ πολλὰ αὐτῷ Ἀντισθένησ οὐκ ἀρέσκοι, χρείαν Σοφοκλέουσ προενεγκάμενοσ ἠρώτησεν εἴ τινα καὶ καλὰ ἔχειν αὐτῷ δοκεῖ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 19:5)
ἐρωτηθεὶσ δέ ποτε, τίσ αὐτῷ ἀρέσκοι τῶν φιλοσόφων, ἔφη, Πάντεσ μὲν θαυμαστοί·
(루키아노스, (no name) 62:1)
τίνι γὰρ ἂν πόλισ ἀρέσκοι ἄνευ νόμων;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 62:2)
ὅπου δέ γε ἐξουσία, δῆλον ὅτι ἰδίαν ἕκαστοσ ἂν κατασκευὴν τοῦ αὑτοῦ βίου κατασκευάζοιτο ἐν αὐτῇ, ἥτισ ἕκαστον ἀρέσκοι.
(플라톤, Republic, book 8 291:1)
οἷσ δὲ ταῦτα ἀρέσκοι κάλαμον φέρειν ἐδόκει, ἵνα ἀλλήλουσ μάθοιεν ὁπόσοι εἰήσαν.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 1 2:3)
ἀχθομένου δὲ τοῦ Δερκυλίδου, καὶ νομίζοντοσ ἀθυμοτέραν καὶ τὴν προσβολὴν ἔσεσθαι, ἔρχονται ἐκ τοῦ τείχουσ παρὰ τῶν Ἑλλήνων κήρυκεσ, καὶ εἶπον ὅτι ἃ μὲν ὁ ἄρχων ποιοίη οὐκ ἀρέσκοι σφίσιν, αὐτοὶ δὲ βούλοιντο σὺν τοῖσ Ἕλλησι μᾶλλον ἢ σὺν τῷ βαρβάρῳ εἶναι.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 1 22:3)
οὐ γὰρ παρ’ ἄλλων γ’ ἄν τισ μείζω ἐλπίζων σωφρονοίη ἢ παρὰ τῶν τὰ μέγιστα ὠφελεῖν δυναμένων, οὐδ’ ἂν ἄλλωσ μᾶλλον ἢ εἰ τούτοισ ἀρέσκοι·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Δ, chapter 3 18:4)
ἀρέσκοι δὲ πῶσ ἂν μᾶλλον ἢ εἰ ὡσ μάλιστα πείθοιτο αὐτοῖσ;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Δ, chapter 3 18:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION