헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἥδε μέντοι ἀπάτη γίγνεται ὁκόσοισι τόδε πρῶτον τὸ κακὸν ξυνέπεσε · οἷσ δὲ ξύνηθεσ τὸ πάθοσ, ἢν ἐπίῃ μὲν ἡ νοῦσοσ, ἐσ δάκτυλον δὲ ἤδη ἀφίκηται, ἢ ἀπό τευ ἄρξηται, ξυνήθεασ ἀρωγοὺσ καλέουσι τοὺσ παρεόντασ, προγνώσι τοῦ μέλλοντο ὑπ’ ἐμπειρίησ· διασφίγγειν τε καὶ ἀνακλάειν καὶ συντείνειν δέονται τὰ κατάρχοντα μέρεα· καὶ αὐτοὶ δὲ ἑωυτέοισιν ἕλκουσι τὰ μέρεα, ὅκωσπερ τὴν νοῦσον ἐξαιρούμενοι· καὶ σφέων ἡ τοιήδε ἐπικουρίη κοτὲ καὶ ἐσ ἡμέρην τῆν σημασίην διώσατο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.9)
ἐσ ἑβδόμην γὰρ καθίστανται, εὖτε καὶ κοιλίησ ἐκταραχθείσησ χολωδέων, ἀναπνοῆσ κατάστασισ , γνώμη εὐσταθὴσ, πυρετοὶ ἐνδιδόντεσ , εὔσιτοι · ἢν δὲ ἀπὸ τῆσ δευτέρησ ἑβδομάδοσ τάδε ἄρξηται, ἐσ τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην καθίστανται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.135)
Κύστισ χαλεπὴ μὲν ἐν νούσοισι ὀξέῃσι πονῆσαι· κἢν ἄλλοισι ξυμπεπόνθῃ· χαλεπωτέρη δὲ καὶ θανατωδεστέρη, ἢν ἀφ’ ἑωυτῆσ ἄρξηται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.196)
Ἢν οὖν ἄρξηται πάσχειν κινευμέ νησ ἄνω τῆσ ὑστέρησ, ὄκνοσ ἔργων πρήξιοσ, ἔκλυσισ, ἀτονίη, γουνάτων ἀκρασίη, σκοτόδινοσ , καὶ τὰ γυῖα λύονται, κεφαλῆσ πόνοσ, καρηβαρίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.236)
ἢν γὰρ μειζόνων λάβηται μελέων χωρῆσαι τὴν νοῦσον δυναμένων, οὐχ ὑπερβαίνει τὰ ὄργανα· ἢν δὲ ἀπὸ τοῦ σμικροῦ ἄρξηται, ἔστι εὐήθησ καὶ ἀδόκητοσ ἡ εἰσβολή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.315)
ἵνα δὲ ἀπ’ αὐτῶν τῶν βιβλίων ἄρξηταί τισ, ἐν τῷ Συμποσίῳ πᾶσα μὲν ἀρετή ἐστι, ὁ δὲ λόγοσ καὶ ἡ ἁπλότησ τῆσ διανοίασ ἐστὶ τῶν λεγομένων, ὃ οὕτω τισ ἂν ἦθοσ εἴποι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:2)
πόθεν οὖν τισ ἄρξηται, πολλῶν τε καὶ παντοίων ὄντων, καὶ ἅμα οὐκ ἐν μνήμῃ πάντων, πλήν γε δὴ τῆσ χάριτοσ τῆσ ὑπὲρ αὐτῶν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 3:6)
εἰ δὲ δὴ παῖδεσ ἢ συγγενεῖσ τινεσ παρατύχοιεν τἀνδρὸσ ἐκείνου, πόσα οἰέσθε ἀφήσειν αὐτοὺσ δάκρυα, ἐπειδὰν ἄρξηταί τισ ἀφανίζειν τὸ ὄνομα;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 93:5)
ἀλλ’ ὅταν φήμη καταλαμβάνῃ τινὰ καὶ τοιοῦτοσ ἄρξηται λόγοσ ὑποτύφεσθαι, δεῖ περιρρηξάμενον ἐκπηδᾶν γυμνὸν εἰσ τὰσ ὁδούσ, ἐπιδεικνύντα πᾶσιν ὅτι μηδενόσ ἐστι βελτίων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 12:5)
καὶ τέκνων δὲ τίσ ὠφέλεια γονεῦσιν, ὅταν ὑπὸ ἀφροσύνησ ἄρξηται στασιάζειν πρὸσ αὐτούσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 29:2)
δῆμοσ δὲ σωφρονῶν καὶ κατὰ νόμουσ πολιτευόμενοσ ὅταν ἀκοσμεῖν ἄρξηται καὶ παρανομεῖν ὑπὸ τοῦ κρατίστου ἀνδρὸσ βίᾳ καταληφθεὶσ δικαιοῦται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 55 7:1)
ὃ γὰρ ἦν πρότερον σπέρμα, τοῦθ’, ὅταν ἄρξηται φύειν τε καὶ διαπλάττειν τὸ ζῷον, φύσισ τισ γίγνεται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 320)
καίτοι "Δυσεντερίη," φησί που Ἱπποκράτησ, "ἢν ἀπὸ χολῆσ μελαίνησ ἄρξηται, θανάσιμον," οὐ μὴν ἥ γ’ ἀπὸ τῆσ ξανθῆσ χολῆσ ἀρχομένη πάντωσ ὀλέθριοσ, ἀλλ’ οἱ πλείουσ ἐξ αὐτῆσ διασῴζονται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 943)
Χρὴ δὲ τό γε πάμπαν οὕτω ποιέειν‧ ἢν νεοβρῶτι ἐόντι αὐτέῳ καὶ κοιλίησ μήπω ὑποκεχωρηκυίησ ἄρξηται ὁ πυρετὸσ, ἤν τε ξὺν ὀδύνῃ, ἤν τε ἄνευ ὀδύνησ, ἐπισχεῖν τὴν δόσιν τοῦ Ῥοφήματοσ, ἔστ’ ἂν οἰήται κεχωρηκέναι ἐσ τὸ κάτω μέροσ τοῦ ἐντέρου τὸ σιτίον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 6.2)
Ὅταν οὖν τάμῃ τισ τὸ οὖσ, πάντων μὲν καταπλασμάτων, πάσησ τε μοτώσιοσ ἀπέχεσθαι χρή‧ ἰητρεύειν δὲ ἢ ἐναίμῳ, ἢ ἄλλῳ τῳ, ὅ τι μήτε βάροσ, μήτε πόνον παρασχήσει‧ ἢν γὰρ ὁ χόνδροσ ἄρξηται ψιλοῦσθαι, καὶ ὑποστάσιασ ἴσχῃ, ὀχλῶδεσ‧ γιγνεται δὲ τοῦτο δι’ ἐκείνασ τὰσ ἰήσιασ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 40.9)

SEARCH

MENU NAVIGATION