헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ ἐπεὶ τὸν ἄλλον λόγον ἐπετέλεσεν, εἶπε καὶ περὶ τῶν ὅπλων τὸ γεγονόσ, ὡσ οὐ χρὴ θαυμάζειν οὐδ’ ἀθυμεῖν, ἀλλ’ ἀπελθόντασ ἐπὶ τῶν ἰδίων εἶναι, τῶν δὲ κοινῶν αὐτὸσ ἐπιμελήσεσθαι πάντων.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 15 4:4)
βαρεῖα γὰρ αὕτη καὶ ἀνιαρὰ συμφέρεσθαι, καὶ διώκουσά τε αἱρεῖ καὶ ἀποφεύγουσα ἀπολείπει εὐμαρῶσ, ὥστε ἀθυμεῖν ἀνάγκη τὸ σκυλάκιον ἐν ἑκατέρῳ μεῖον φερόμενον.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 12 4:2)
πέπωκ’ ἐγώ, μὰ Δία τὸν Μενδαῖον ὅτι τὸ ἀναπίπτειν κυρίωσ ἐπὶ ψυχῆσ ἐστιν, οἱο͂ν ἀθυμεῖν, ὀλιγοδρανεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 41 4:4)
δὲ ὁ Δελφὸσ ἐν τοῖσ Ὑπομνήμασι περὶ τῆσ πρὸσ πάντασ τοῦ Πλάτωνοσ κακοηθείασ λέγων γράφει καὶ ταῦτα μετὰ τὴν Σωκράτουσ τελευτὴν ἐπὶ πλεῖον τῶν συνήθων ἀθυμούντων ἒν τινι συνουσίᾳ Πλάτων συμπαρὼν λαβὼν τὸ ποτήριον παρεκάλει μὴ ἀθυμεῖν αὐτούσ, ὡσ ἱκανὸσ αὐτὸσ εἰή ἡγεῖσθαι τῆσ σχολῆσ, καὶ προέπιεν Ἀπολλοδώρῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 1161)
εὖ δ’ ἴστε ὅτι οὐ περὶ τῶν ἐμῶν ἰδίων μᾶλλον τιμωρήσεσθε Πολυκλέα ἢ οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν, οὐδὲ περὶ τῶν παρεληλυθότων τριηράρχων ἐπιμέλειαν ποιήσεσθε μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν μελλόντων πρόνοιαν, ὥστε μήτε τοὺσ λῃτουργοῦντασ ἀθυμεῖν, μήτε τοὺσ διαδόχουσ καταφρονεῖν τῶν νόμων, ἀλλ’ ἀπιέναι ἐπὶ τὰσ ναῦσ, ὅταν κατασταθῶσιν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 79:1)
ἐφ’ οἷσ εἰκόσ τι πάσχοντασ τοὺσ πολλοὺσ ἀθυμεῖν καὶ πονηρὰσ ἔχειν ὑπὲρ τῆσ ἀσφαλείασ ἐλπίδασ, ἐπειδὴ οὔτε ὑπάτῳ οὔτε δικτάτορι κήδεσθαι αὐτῶν βουλομένοισ ἐξεγένετο, ἀλλὰ καὶ προσαπήλαυσέ τισ αὐτῶν ὕβρεωσ καὶ ἀτιμίασ διὰ τὴν ὑπὲρ τῶν πολλῶν σπουδὴν καὶ πρόνοιαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 58 5:2)
μηδ’ ἂν εἴπῃ "κακῶσ ἔχεισ", ἀθυμεῖν·
(에픽테토스, Works, book 3, Πῶσ φέρειν δεῖ τὰσ νόσουσ. 14:1)
πρὸσ μέν γε τὰσ δαιμονίουσ πληγὰσ ἀθυμεῖν εἰκὸσ ἦν, τὸ δ’ αὐτὸ καὶ πρὸσ ἀνθρωπίνην ἔφοδον πάσχειν ἀνάνδρων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 535:2)
Ιοὐδαίουσ μὲν γάρ, οὓσ ἀθυμεῖν εἰκὸσ ἦν, τῷ μὴ παρ’ ἐλπίδα γενέσθαι τὸ πτῶμα καὶ προησφαλίσθαι πρὸσ αὐτὸ θαρρεῖν ὡσ μενούσησ συνέβαινε τῆσ Ἀντωνίασ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 35:1)
ἐπέπυστο γὰρ ἐπ’ ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ, Πανέμου δ’ ἦν ἑπτακαιδεκάτη, τὸν ἐνδελεχισμὸν καλούμενον ἀνδρῶν ἀπορίᾳ διαλελοιπέναι τῷ θεῷ καὶ τὸν δῆμον ἐπὶ τούτῳ δεινῶσ ἀθυμεῖν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 105:1)
ἀλλὰ Θεοδότασ ὁ Ῥόδιοσ, ἀνὴρ γενναῖοσ καὶ τακτικῶν ἔμπειροσ, οὐκ εἰά παρὼν ἀθυμεῖν·
(루키아노스, Zeuxis 16:1)
ἐπειδὴ οὖν μοι ἐδόκουν ἀθυμεῖν πρὸσ τὸν λόγον, ἄλλῃ ἐπειρώμην σκοπεῖν, καὶ εἶπον, ποῖα δὲ μάλιστα ἄττα τοπάζομεν εἶναι τῶν μαθημάτων ἃ δεῖ τὸν φιλοσοφοῦντα μανθάνειν, ἐπειδὴ οὐχὶ πάντα οὐδὲ πολλά;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἐρασταί 63:1)
αἰσθόμενοι δὲ τούσ τε ναύτασ, ὅσοι πλεῖν ἔμελλον εἰσ Σικελίαν, εὔνουσ ὄντασ αὐτοῖσ καὶ τὸ στρατιωτικόν, Ἀργείων δὲ καὶ Μαντινέων χιλίων ὄντων ὁπλιτῶν ἀκούοντεσ ἀναφανδὸν λεγόντων ὡσ δι’ Ἀλκιβιάδην στρατεύοιντο διαπόντιον καὶ μακρὰν στρατείαν, ἐὰν δέ τισ ἀγνωμονῇ περὶ τοῦτον, εὐθὺσ ἀποστήσεσθαι, ἀνεθάρρουν καὶ παρίσταντο τῷ καιρῷ πρὸσ τὴν ἀπολογίαν, ὥστε τοὺσ ἐχθροὺσ πάλιν ἀθυμεῖν καὶ φοβεῖσθαι μὴ περὶ τὴν κρίσιν ὁ δῆμοσ ἀμβλύτεροσ αὐτῷ γένηται διὰ τὴν χρείαν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 19 3:1)
οὔτε γὰρ σῖτον εἶχεν ἐκ παρασκευῆσ ἱκανόν, οὔτε βιάσασθαι τὴν πάροδον, καθημένου τοῦ Κλεομένουσ, ἦν ῥᾴδιον ἐπιχειρήσασ δὲ παραδύεσθαι διὰ τοῦ Λεχαίου νυκτόσ ἐξέπεσε καί τινασ ἀπέβαλε τῶν στρατιωτῶν, ὥστε παντάπασι θαρρῆσαι τὸν Κλεομένη καί τοὺσ περὶ αὐτὸν ἐπηρμένουσ τῇ νίκῃ τραπέσθαι πρὸσ τὸ δεῖπνον, ἀθυμεῖν δὲ τὸν Ἀντίγονον εἰσ οὐκ εὐπόρουσ κατακλειόμενον ὑπὸ τῆσ ἀνάγκησ λογισμούσ, ἐβουλεύετο γὰρ ἐπὶ τὴν ἄκραν ἀναζευγνύναι τὸ Ἡραῖον κἀκεῖθεν εἰσ Σικυῶνα πλοίοισ περαιῶσαι τὴν δύναμιν ὃ καί χρόνου πολλοῦ καί παρασκευῆσ ̣
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 20 2:1)
ὁ μὲν γὰρ εὐτυχίᾳ διαφέρειν αὐτοῦ τὸν ἐχθρὸν ἡγούμενοσ ἐν ἀρχαῖσ ἢ συνηγορίαισ ἢ πολιτείαισ ἢ παρὰ φίλοισ καὶ ἡγεμόσιν, ἐκ τοῦ πράττειν τι καὶ ζηλοῦν εἰσ τὸ βασκαίνειν παντάπασι καὶ ἀθυμεῖν καταδυόμενοσ, ἀργῷ τῷ φθόνῳ καὶ ἀπράκτῳ σύνεστιν·
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 10 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION