헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

σύμφυτόν ἐστι τῇ πόλει ταύτῃ πάλαι τὸ παρὰ πᾶσιν εὐδοκιμοῦν, ὃ οὔτε εἰσ Μεγαρέασ διέβη τουτουσὶ πλησιοχώρουσ ὄντασ οὔτε εἰσ τοὺσ δευτέρουσ τοὺσ μεγίστουσ τῶν Ἑλλήνων τουτουσὶ τοὺσ νῦν ἀθλίουσ Λακεδαιμονίουσ, ἀλλ’ ἐνταῦθα καὶ ἔφυ καὶ ἤκμασεν εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 10:7)
ἑτέρωθι τοίνυν καλλωπιζόμενοσ παρ’ ὅσοισ εὐδοκιμεῖ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα ἔθνη καταλέγει ὥστ’ ἔτι νῦν τοὺσ ἀθλίουσ γραμματιστὰσ ζητεῖν οὗ γῆσ ταῦτ’ εἶναι, λυσιτελεῖν δ’ αὐτοῖσ καὶ μακρὰν, ὡσ ἐοίκεν, ἀπελθεῖν ὁδὸν μᾶλλον ἢ περὶ τῶν Σκιαπόδων ἀνήνυτα πραγματεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 14:3)
ψυκτῆρά τισ προὔπινεν ἂν τοὺσ ἀθλίουσ ἀπολλύων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 108 2:2)
καὶ ἐν Οἰνοπίωνι δὲ ὁ αὐτόσ φησιν θνητῶν δ’ ὅσοι ζῶσιν κακῶσ ἔχοντεσ ἄφθονον βίον, ἐγὼ μὲν αὐτοὺσ ἀθλίουσ εἶναι λέγω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 12 2:2)
τοιγαροῦν ἤδη τινὰσ τούτων ἐπιθυμοῦντασ ἀθλίουσ καὶ πένητασ ἀπέδειξαν, οὐδὲν ὀρέγοντεσ μέγα οὐδὲ οὐδὲ θαυμαστόν, ἀλλ̓ ἐνίουσ ἀπὸ θαλλοῦ περιάγοντεσ, ὥσπερ τὰ πρόβατα, ἢ στέφανόν τινα ἢ ταινίαν ἐπιβάλλοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 2:1)
καὶ τοὺσ μὲν ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ κηρυττομένουσ ἀθλίουσ πάντεσ νομίζουσι, τοὺσ δ̓ ἐν τῷ θεάτρῳ μακαρίουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 6:4)
καίτοι τοὺσ ἐμπόρουσ μὲν καὶ γεωργοὺσ καὶ στρατιώτασ καὶ ἰατροὺσ καὶ οἰκοδόμουσ καὶ κιθαριστὰσ καὶ αὐλητὰσ καὶ παιδοτρίβασ, ἔτι δὲ τοὺσ λεγομένουσ ῥήτορασ καὶ τοὺσ πάνυ ἰσχύοντασ τοῖσ σώμασιν, ἀθλίουσ καὶ δυστυχεῖσ τοὺσ πολλοὺσ ἂν εὑρ́οι τισ ἢ μικροῦ δεῖν ἅπαντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 5:1)
τοὺσ μέντοι φιλοσόφουσ ὑπονοοῦσιν, ὡσ καταφρονοῦντασ αὐτῶν καὶ καταγιγνώσκοντασ πολλὴν ἀμαθίαν καὶ δυστυχίαν, καὶ ὅτι φανερῶσ μὲν οὐ καταγελῶσιν, ἰδίᾳ δὲ παῤ αὑτοῖσ οὕτωσ ἔχουσιν, ὡσ πάντασ ἀθλίουσ ὄντασ τοὺσ ἀπαιδεύτουσ, ἀρξαμένουσ ἀπὸ τῶν πλουσίων δὴ καὶ μακαρίων δοκούντων, οὓσ αὐτοὶ ζηλοῦσι καὶ σμικρὸν διαφέρειν οἰόνται τῶν θεῶν εὐδαιμονίασ ἕνεκεν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 11:1)
οὐκοῦν προκαταλαμβάνουσιν αὐτοὶ λοιδοροῦντεσ καὶ τωθάζοντεσ, ὡσ ἀθλίουσ καὶ ἀνοήτουσ, εἰδότεσ ὅτι εἰ μὲν τούτουσ ἀποφανοῦσιν ἄφρονασ καὶ μαινομένουσ, ἅμα καὶ αὑτοὺσ ἀποδείξουσι σωφρονοῦντασ καὶ νοῦν ἔχοντασ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 13:1)
ἄλλουσ δὲ ἀπλήστουσ τε καὶ ἀθλίουσ ὄντασ, φοβουμένουσ μήποτε αὐτοῖσ ἐλλίπῃ, πρὸσ αὑτοὺσ συνάγειν καὶ σωρεύειν ὅσ̓ ἂν δύνωνται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 56:1)
ὁρᾷσ τάφου τοῦδ’ ἀθλίουσ ἕδρασ ἐμάσ;
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 3:7)
ἀλλ’ ἡσύχαζε καὶ δακρυρρόουσ τέκνων πηγὰσ ἀφαίρει καὶ παρευκήλει λόγοισ, κλέπτουσα μύθοισ ἀθλίουσ κλοπὰσ ὅμωσ.
(에우리피데스, Heracles, episode 3:25)
διάδοχά σοι γόνυ τίθημι γαίᾳ τοὺσ ἐμοὺσ καλοῦσα νέρθεν ἀθλίουσ ἀκοίτασ.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, strophe 16)
οὐ μὴν ὤνησέν γέ τι τοὺσ ἀθλίουσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 750:1)
ἑώρα γάρ, οἶμαι, τούτουσ περὶ τοῦ καρτερεῖν καὶ ἀνέχεσθαι τοὺσ πόνουσ πολλὰ διεξιόντασ, ἰδίᾳ δὲ τὴν Ἡδονὴν θεραπεύοντασ, καὶ μέχρι τοῦ λόγου νεανιευομένουσ, οἴκοι δὲ κατὰ τοὺσ τῆσ Ἡδονῆσ νόμουσ βιοῦντασ, αἰσχυνομένουσ μὲν εἰ φανοῦνται χαλῶντεσ τοῦ τόνου καὶ προδιδόντεσ τὸ δόγμα, πεπονθότασ δὲ ἀθλίουσ τὸ τοῦ Ταντάλου, καὶ ἔνθα ἂν λήσειν καὶ ἀσφαλῶσ παρανομήσειν ἐλπίσωσιν, χανδὸν ἐμπιμπλαμένουσ τοῦ ἡδέοσ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION