헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ δεχομένου δὲ Πολυδεύκουσ τὴν ἀθανασίαν ὄντοσ νεκροῦ Κάστοροσ, Ζεὺσ ἀμφοτέροισ παρ’ ἡμέραν καὶ ἐν θεοῖσ εἶναι καὶ ἐν θνητοῖσ ἔδωκε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 11 2:12)
ὦ τρὶσ ἐκεῖνοι καὶ πολλάκισ εὐδαίμονεσ, οἳ τὴν μόνην τῷ γένει τῷ τῶν ἀνθρώπων ἀποδοθεῖσαν ἀθανασίαν ἐν σοὶ καρπούμενοι, καὶ μετὰ τῆσ μνήμησ τῆσ ἑαυτῶν κλῆρόν σοι μεγαλοπρεπέστερον τῶν ὑπό τε γῆν καὶ περὶ γῆν θησαυρῶν καταλιπόντεσ τὴν ἑαυτῶν δόξαν, ἧσ ἐπιβιβάζει σε τὰ νῦν ἀσφαλῶσ θεὸσ αὐτὸσ ἐπιστὰσ αὐτὸν αἰτήσασ ὅσον αὐτόσ τε ἐβούλετο καὶ τοῦ γένουσ ἡ πρόσθεν ἀπῄτει τάξισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 6:6)
ἦν δὲ καὶ πλούσιοσ καὶ καλόσ, ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸσ Πτολεμαῖον φησι τὸν δεύτερον Αἰγύπτου βασιλεύσαντα, πάντων σεμνότατον γενόμενον τῶν δυναστῶν καὶ παιδείασ εἴ τινα καὶ ἄλλον καὶ αὐτὸν ἐπιμεληθέντα οὕτωσ ἐξαπατηθῆναι τὴν διάνοιαν καὶ διαφθαρῆναι ὑπὸ τῆσ ἀκαίρου τρυφῆσ ὥστε τὸν πάντα χρόνον ὑπολαβεῖν βιώσεσθαι καὶ λέγειν ὅτι μόνοσ εὑρ́οι τὴν ἀθανασίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 51 2:3)
ἀθανασίαν εὑρ́ηκα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 32 2:3)
ἀθανασίαν ηὑρ́ηκα τοὺσ ἤδη νεκρούσ, ὅταν μόνον ὀσφρανθῶσι, ποιῶ ζῆν πάλιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 35 2:1)
ἐπανελθόντα δ’ εἰσ τὴν Αἴγυπτον συναποκομίσαι δῶρά τε πανταχόθεν τὰ κράτιστα καὶ διὰ τὸ μέγεθοσ τῶν εὐεργεσιῶν συμπεφωνημένην λαβεῖν παρὰ πᾶσι τὴν ἀθανασίαν καὶ τὴν ἴσην τοῖσ οὐρανίοισ τιμήν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 20 5:1)
ἀνθ’ ὧν τοὺσ εὖ παθόντασ ἀπονεῖμαι τιμὰσ ἰσοθέουσ αὐτῷ καὶ θυσίασ, προθύμωσ ἁπάντων ἀνθρώπων διὰ τὸ μέγεθοσ τῆσ εὐεργεσίασ ἀπονειμάντων τὴν ἀθανασίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 64 2:1)
μετὰ δὲ ταῦτα Ἄμμωνοσ καὶ Διονύσου μεταστάντων ἐκ τῆσ ἀνθρωπίνησ φύσεωσ εἰσ τὴν ἀθανασίαν, τὸν Δία φασὶ βασιλεῦσαι τοῦ σύμπαντοσ κόσμου, κεκολασμένων τῶν Τιτάνων, καὶ μηδενὸσ ὄντοσ τοῦ τολμήσοντοσ δἰ ἀσέβειαν ἀμφισβητῆσαι τῆσ ἀρχῆσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 73 8:2)
καὶ γὰρ ἄτοπον Ἡρακλέα μὲν ἔτι κατ’ ἀνθρώπουσ ὄντα τοῖσ ἰδίοισ πόνοισ ἐξημερῶσαι τὴν οἰκουμένην, τοὺσ δ’ ἀνθρώπουσ ἐπιλαθομένουσ τῆσ κοινῆσ εὐεργεσίασ συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ τοῖσ καλλίστοισ ἔργοισ ἔπαινον, καὶ τοὺσ μὲν προγόνουσ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ ἀρετῆσ ὁμολογουμένην αὐτῷ συγχωρῆσαι τὴν ἀθανασίαν, ἡμᾶσ δὲ πρὸσ τὸν θεὸν μηδὲ τὴν πατροπαράδοτον εὐσέβειαν διαφυλάττειν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 8 5:1)
ἐν ταύτῃ γὰρ τιμηθεὶσ ἐπ’ ἴσησ τοῖσ Ὀλυμπίοισ θεοῖσ πανηγύρεσι καὶ θυσίαισ λαμπραῖσ, καίπερ κατὰ τοὺσ ἔμπροσθεν χρόνουσ οὐδεμίαν θυσίαν προσδεχόμενοσ, τότε πρώτωσ συνευδόκησε, τοῦ δαιμονίου τὴν ἀθανασίαν αὐτῷ προσημαίνοντοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 24 1:3)
καθόλου δὲ μόνοι τῶν πρὸ ἑαυτῶν διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ ἀρετῆσ εἰσ ἀθανασίαν μετήλλαξαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 9 18:1)
καὶ ἔγωγε τὸ μὲν ὑμνεῖν ἄρτι τὴν ἐν πολέμῳ τελευτὴν καὶ τὴν ἐπὶ τοῖσ ἀρειμανίοισ πεσοῦσιν ἀθανασίαν παραλιπὼν ἐπαρασαίμην ἂν τοῖσ ἄλλωσ ἔχουσι τὸν κατ’ εἰρήνην ἐκ νόσου θάνατον, οἷσ μετὰ τοῦ σώματοσ καὶ ἡ ψυχὴ τάφῳ κατακρίνεται.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 52:1)
ὁ δὲ Ἡρακλῆσ υἱὸσ ὢν ἐμὸσ οὐκ ὀλίγων πόνων ἐπρίατο τὴν ἀθανασίαν·
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 6:3)
ἐπεὶ γὰρ ἔδει ἕνα μὲν τεθνάναι τῶν Λήδασ υἱέων, ἕνα δὲ ἀθάνατον εἶναι, ἐνείμαντο οὕτωσ αὐτοὶ τὴν ἀθανασίαν.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Ἑρμῆσ. 8:2)
καὶ σπεύδει τισ εἰσ τὴν πατρίδα, κἂν νησιώτησ ᾖ, κἂν παρ’ ἄλλοισ εὐδαιμονεῖν δύνηται, καὶ διδομένην ἀθανασίαν οὐ προσήσεται, προτιμῶν τὸν ἐπὶ τῆσ πατρίδοσ τάφον, καὶ ὁ τῆσ πατρίδοσ αὐτῷ καπνὸσ λαμπρότεροσ ὀφθήσεται τοῦ παρ’ ἄλλοισ πυρόσ.
(루키아노스, Patriae Encomium, (no name) 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION