헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ οὗτοσ ὦ φίλ’ Ἄπολλον <ἀεὶ> πεινῇ, θαλεροῖσ δακρύοισ σᾶσ ἁπτόμενοσ φαρέτρασ Πυθῶνι δίᾳ μὴ κακῶσ πένεσθαι.
(아리스토텔레스, Parabasis, strophe2)
ὅ τε γὰρ Ἄδμητοσ ἀνὴρ ἀγαθὸσ ἐν τῷ τότε ἐγένετο καὶ ἅμα Ἀλέξανδροσ εἵπετο αὐτοῖσ, τοῦ τε ἔργου αὐτοῦ καρτερῶσ ἁπτόμενοσ καὶ θεατὴσ τῶν ἄλλων ὅτῳ τι λαμπρὸν κατ̓ ἀρετὴν ἐν τῷ κινδύνῳ ἐτολμᾶτο.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 23 4:2)
"ὁ γλυκὺσ ἧσσόν ἐστι καρηβαρικὸσ τοῦ οἰνώδεοσ καὶ ἧσσον φρενῶν ἁπτόμενοσ καὶ διαχωρητικώτεροσ τοῦ ἑτέρου κατ’ ἔντερον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 24 2:2)
ἔκλεε δ’ Ἰκαρίου τε γένοσ καὶ δῆμον Ἀμύκλου καὶ Σπάρτην, ἰδίων ἁπτόμενοσ παθέων·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 4:1)
εἶθ’ ὁ μὲν ἐν πλοίῳ προσπλεύσασ λέγει τῆσ γῆσ οὐχ ἁπτόμενοσ, οἱ δ’ ἀκροῶνται καὶ δικάζουσιν ἐν τῇ γῇ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 111:3)
νῦν δέ, ὥσπερ ἐν λύρᾳ φθόγγων ἁπτόμενοσ ἐμμελῶσ, οὐδέποτε ἐξίσταται τῆσ καθαρᾶσ τε καὶ ἄκρασ ἁρμονίασ, μίαν ἀεὶ καὶ τὴν αὐτὴν ἀπιὼν ὁδόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 84:1)
ὁ γὰρ ἀεὶ τρυφῶν ἄνθρωποσ, μηδέποτε δὲ ἁπτόμενοσ πόνου μηδενόσ, τελευτῶν πόνον μὲν οὐκ ἂν οὐδένα ἀνάσχοιτο, ἡδονῆσ δὲ οὐδεμιᾶσ ἂν αἴσθοιτο, οὐδὲ τῆσ σφοδροτάτησ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 93:1)
καὶ ὁ μὲν ἀσθενήσ τε καὶ ἄτολμοσ ἔνθα προσθέμενοσ τὴν τοιαύτην αἰσχύνην ὁμολογεῖ οὐδενὸσ ἀνδρείου πράγματοσ ἁπτόμενοσ, ἀλλὰ παραχωρῶν τῶν κοινῶν καὶ πολιτικῶν τοῖσ ἄμεινον βεβιωκόσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 125:2)
δεύτεροσ δὲ μετ̓ ἐκεῖνον ἁπτόμενοσ αὐτοῦ καὶ πλησιώτατοσ Ἥρασ ἐπώνυμοσ, εὐήνιοσ καὶ μαλακόσ, πολὺ δὲ ἥττων κατά τε ῥώμην καὶ τάχοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 80:1)
περὶ δὲ τῆσ κατασχούσησ τοὺσ ἄνδρασ συμφορᾶσ διττὸσ φέρεται λόγοσ, ὁ μὲν ἧττον πιθανόσ, ὁ δὲ μᾶλλον τῆσ ἀληθείασ ἁπτόμενοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 18 7:3)
καὶ οὐκ ἐπὶ τούτῳ μόνον ἐπαινεῖν αὐτὸν ἄξιον, ἀλλ’ ὅτι καὶ σεμνὰ καὶ περιττὰ καὶ μεγάλα φαίνεσθαι τὰ πράγματα ποιεῖ τοῖσ κοινοτάτοισ χρώμενοσ ὀνόμασι καὶ ποιητικῆσ οὐχ ἁπτόμενοσ κατασκευῆσ.
(디오니시오스, chapter 3 1:2)
Ἀχάβῳ δὲ λύπη τῶν πεπραγμένων εἰσῆλθε καὶ μετάμελοσ, καὶ σακκίον ἐνδυσάμενοσ γυμνοῖσ τοῖσ ποσὶ διῆγεν οὐχ ἁπτόμενοσ τροφῆσ ἀνθομολογούμενόσ τε τὰ ἡμαρτημένα καὶ τὸν θεὸν οὕτωσ ἐξευμενίζων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 449:1)
ὁ δὲ ἁπτόμενοσ αὐτῆσ ἀκίνδυνοσ ἦν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 247:2)
ἦν δ’ οὖν ἐπὶ τούτοισ ἀθυμία καὶ δέοσ, ὅ τε Σύλλαιοσ οὐ μετρίωσ ἐλύπει πιστευθείσ τε καὶ παρὼν ἐν τῇ Ῥώμῃ, τότε δὲ καὶ μειζόνων ἁπτόμενοσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 347:1)
Ὁ μὲν γλυκὺσ ἧσσόν ἐστι καρηβαρικὸσ τοῦ οἰνώδεοσ, καὶ ἧσσον φρενῶν ἁπτόμενοσ, καὶ διαχωρητικώτεροσ δή τι τοῦ ἑτέρου κατ’ ἔντερον, μεγαλόσπλαγχνοσ δὲ σπληνὸσ καὶ ἥπατοσ‧ οὐκ ἐπιτήδειοσ δὲ οὐδὲ τοῖσι πικροχόλοισι‧ καὶ γὰρ οὖν διψώδησ τοῖσί γε τοιουτέοισίν ἐστιν‧ ἀτὰρ καὶ φυσώδησ τοῦ ἐντέρου τοῦ ἄνω‧ οὐ μὴν πολέμιόσ γε τῷ ἐντέρῳ τῷ κάτω, ὡσ κατὰ λόγον τῆσ φύσησ‧ καίτοι γε οὐ πάνυ πορίμη ἐστὶν ἡ ἀπὸ τοῦ γλυκέοσ οἴνου φῦσα, ἀλλ’ ἐγχρονίζει περὶ ὑποχόνδρια.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 14.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION