헬라어 문장 내 검색 Language

ἄνισον μὲν γὰρ τῷ μὴ ἔχειν ἰσότητα πεφυκὸσ λέγεται, ἀόρατον δὲ καὶ τῷ ὅλωσ μὴ ἔχειν χρῶμα καὶ τῷ φαύλωσ, καὶ ἄπουν καὶ τῷ μὴ ἔχειν ὅλωσ πόδασ καὶ τῷ φαύλουσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 217:4)
ζῷον ἄπουν ἀνάκανθον ἀνόστεον ὀστρακόνωτον ὄμματά τ’ ἐκκύπτοντα προμήκεα κεἰσκύπτοντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 83 1:6)
ἐπὶ δὲ τὴν περίοδον ταύτην ἅτ’ οὐδὲν ποδῶν δέον ἀσκελὲσ καὶ ἄπουν αὐτὸ ἐγέννησεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 101:3)
ἀλλὰ τόδε γε οἶμαί σε φάναι ἄν, δεῖν πάντα λόγον ὥσπερ ζῷον συνεστάναι σῶμά τι ἔχοντα αὐτὸν αὑτοῦ, ὥστε μήτε ἀκέφαλον εἶναι μήτε ἄπουν, ἀλλὰ μέσα τε ἔχειν καὶ ἄκρα, πρέποντα ἀλλήλοισ καὶ τῷ ὅλῳ γεγραμμένα.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 250:8)
θᾶσσον ἂν τῆσ πλεῖστον ἐχθίστησ ἐμοὶ κλύοιμ’ ἐχίδνησ, ἥ μ’ ἔθηκεν ὧδ’ ἄπουν.
(소포클레스, 필록테테스, episode 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION