헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ περὶ μὲν γλυκύτητοσ καὶ ἐν τοῖσ προάγουσιν εἴπομεν, ὅσα τε ἀποτελεῖ ἐν τῷ πολιτικῷ λόγῳ καὶ πάλιν ὅσα ἐν τῷ ἀφελεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ γλυκύτητοσ. 6:1)
ῥητέον οὖν ὅτι πᾶσα ἀρετή, οὗ ἂν ᾖ ἀρετή, αὐτό τε εὖ ἔχον ἀποτελεῖ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ εὖ ἀποδίδωσιν, οἱο͂ν ἡ τοῦ ὀφθαλμοῦ ἀρετὴ τόν τε ὀφθαλμὸν σπουδαῖον ποιεῖ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 52:1)
τὰ μὲν γὰρ πάντῃ τοὺσ ῥάδικασ ἔχει περικεχυμένουσ, καὶ κατὰ μέσον ἔκ τινοσ περιρραγέντοσ φλοιοῦ βοτρυώδη καρπὸν ἀνίησι, τὰ δὲ ἐφ’ ἓν μέροσ ἔχοντα κεκλιμένασ τὰσ ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ κόμασ σχηματισμὸν ἀποτελεῖ λαμπάδοσ ἀπαιθυσσομένησ, ἔνια δ’ ἐπ’ ἀμφότερα τὰ μέρη περικλώμενα καὶ διπλῇ τῇ καταθέσει τῶν κλάδων ἀμφίχαιτα γινόμενα γραφικὴν ἀποτελεῖ τὴν πρόσοψιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 53 7:2)
ἃ οἱονεὶ σύνωσιν ποιούμενα χάλαζαν ἀποτελεῖ, ὃ μάλιστα γίνεται ἐν τῷ ἐάρι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 107:4)
καὶ μὴν ἀπό γε τῆσ ἐκβολῆσ τῶν βασιλέων ἐπὶ τὸν πρῶτον ἄρξαντα τῆσ πόλεωσ Ῥωμύλον ἀναβιβασθεὶσ ὁ χρόνοσ ἔτη τέτταρα πρὸσ τοῖσ τετταράκοντα καὶ διακοσίοισ ἀποτελεῖ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 75 1:1)
τῶν δὴ στοιχείων τε καὶ γραμμάτων οὐ μία πάντων φύσισ, διαφορὰ δὲ αὐτῶν πρώτη μέν, ὡσ Ἀριστόξενοσ ὁ μουσικὸσ ἀποφαίνεται, καθ’ ἣν τὰ μὲν φωνὰσ ἀποτελεῖ, τὰ δὲ ψόφουσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 143)
τούτων δὴ κράτιστα μέν ἐστι καὶ φωνὴν ἡδίστην ἀποτελεῖ τά τε μακρὰ καὶ τῶν διχρόνων ὅσα μηκύνεται κατὰ τὴν ἐκφοράν, ὅτι πολὺν ἠχεῖται χρόνον καὶ τὸν τοῦ πνεύματοσ οὐκ ἀποκόπτει τόνον·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1420)
τὸ γὰρ μίαν μὲν ἔχειν καὶ τὴν αὐτὴν δόξαν περὶ θεοῦ, τῷ βίῳ δὲ καὶ τοῖσ ἔθεσι μηδὲν ἀλλήλων διαφέρειν, καλλίστην ἐν ἤθεσιν ἀνθρώπων συμφωνίαν ἀποτελεῖ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 133:2)
ἡ φύσισ δ’ οὐχ οὕτωσ, ἀλλὰ τὸ μὲν ὀστοῦ μέροσ ἅπαν ὀστοῦν ἀποτελεῖ, τὸ δὲ σαρκὸσ σάρκα, τὸ δὲ πιμελῆσ πιμελὴν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 310)
κατ’ ὀλίγον ταῦτα ὑποτυφόμενα καὶ μακρῷ χρόνῳ ἐντρεφόμενα μανίαν ἀποτελεῖ.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 30:5)
ταὐτὸν δή μοι τοῦθ’ ἡ βασιλικὴ φαίνεται πᾶσι τοῖσ κατὰ νόμον παιδευταῖσ καὶ τροφεῦσιν, τὴν τῆσ ἐπιστατικῆσ αὐτὴ δύναμιν ἔχουσα, οὐκ ἐπιτρέψειν ἀσκεῖν ὅτι μή τισ πρὸσ τὴν αὑτῆσ σύγκρασιν ἀπεργαζόμενοσ ἦθόσ τι πρέπον ἀποτελεῖ, ταῦτα δὲ μόνα παρακελεύεσθαι παιδεύειν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 310:3)
ἔπειτα ταύτῃ ὁρμήσαντα φίλουσ ἄλλουσ αὑτῷ τῶν οἰκείων ἅμα καὶ ἡλικιωτῶν καὶ συμφώνουσ πρὸσ ἀρετὴν κτήσασθαι, μάλιστα δ’ αὐτὸν αὑτῷ, τούτου γὰρ αὐτὸν θαυμαστῶσ ἐνδεᾶ γεγονέναι, λέγοντεσ οὐκ ἐναργῶσ οὕτωσ ‐ οὐ γὰρ ἦν ἀσφαλέσ ‐ αἰνιττόμενοι δὲ καὶ διαμαχόμενοι τοῖσ λόγοισ ὡσ οὕτω μὲν πᾶσ ἀνὴρ αὑτόν τε καὶ ἐκείνουσ ὧν ἂν ἡγεμὼν γίγνηται σώσει, μὴ ταύτῃ δὲ τραπόμενοσ τἀναντία πάντα ἀποτελεῖ·
(플라톤, Epistles, Letter 7 61:4)
νῦν δὲ ἤ πού τισ δαίμων ἤ τισ ἀλιτήριοσ ἐμπεσὼν ἀνομίᾳ καὶ ἀθεότητι καὶ τὸ μέγιστον τόλμαισ ἀμαθίασ, ἐξ ἧσ πάντα κακὰ πᾶσιν ἐρρίζωται καὶ βλαστάνει καὶ εἰσ ὕστερον ἀποτελεῖ καρπὸν τοῖσ γεννήσασιν πικρότατον, αὕτη πάντα τὸ δεύτερον ἀνέτρεψέν τε καὶ ἀπώλεσεν.
(플라톤, Epistles, Letter 7 84:1)
τὸ δ’ ἔσχατον πάντων, ὅταν ἡ τοῦ μυελοῦ φύσισ ἀπ’ ἐνδείασ ἤ τινοσ ὑπερβολῆσ νοσήσῃ, τὰ μέγιστα καὶ κυριώτατα πρὸσ θάνατον τῶν νοσημάτων ἀποτελεῖ, πάσησ ἀνάπαλιν τῆσ τοῦ σώματοσ φύσεωσ ἐξ ἀνάγκησ ῥυείσησ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 439:1)
ἔτι δὲ τὴν ἀκρίβειαν τοῦ χρόνου ἡμῖν ληπτέον, ὡσ ἀκριβῶσ ἀποτελεῖ πάντα τὰ κατ’ οὐρανὸν γιγνόμενα, ἵν’ ὁ πιστεύσασ ὡσ ὁ λόγοσ ἀληθὴσ γέγονεν ὅτι πρεσβύτερόν τ’ ἐστὶν ἅμα καὶ θειότερον ψυχὴ σώματοσ, ἡγήσαιτ’ ἂν παγκάλωσ τε καὶ ἱκανῶσ εἰρῆσθαι τὸ θεῶν εἶναι πάντα πλέα καὶ μηδέποτε λήθῃ μηδὲ ἀμελείᾳ τῶν κρειττόνων ἡμᾶσ παρωλιγωρῆσθαι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 126:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION