헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅτι Φλαμινῖνοσ αὖθισ συνῆλθεν ἐσ λόγουσ Φιλίππῳ κατὰ τὸν Μηλιέα κόλπον, ἔνθα κατηγορούντων τοῦ Φιλίππου Ῥοδίων καὶ Αἰτωλῶν καὶ Ἀμυνάνδρου τοῦ Ἀθαμᾶνοσ ἐκέλευσε Φίλιππον ἐξάγειν τὰσ φρουρὰσ ἐκ Φωκίδοσ, καὶ πρέσβεισ ἐσ Ῥώμην ἀμφοτέρουσ ἀποστεῖλαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:25)
ἐπειδὴ δ’ οὐκέτ’ ἔξεστιν ἐκείνῳ διαλέγεσθαι καὶ οὐδ’ ἃ πρώην ἔτυχον πέμψασ ἀπεδέξατο ταῖσ ἡδίσταισ ἐμοὶ χερσὶν, ὑπόλοιπον ἦν ὡσ ὑμᾶσ ἀποστεῖλαι τὴν τῆσ πόλεωσ ἑστίαν ἀντ’ ἐκείνου θέμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:2)
οὐ γὰρ ἔστι δι’ ἄλλων πολεμεῖν ἡμῖν, οὐδ’ ἄνω τοῦ πολέμου καθημένοισ ἐπαρκεῖν τοῖσ πράγμασιν, οὐδ’ ἐξ ἀκοῆσ εἰδέναι περὶ αὐτῶν, οὐδ’ ἐκ περιουσίασ, οὐδ’ ἐν τρυφῆσ μέρει μετέχειν τῶν γιγνομένων, μέτρῳ τῇ βουλήσει χρωμένουσ, ἀλλὰ παρεῖναι δεῖ καὶ συμπονεῖν, καὶ μηδὲν ἔλαττον τῶν ἐξ ἀρχῆσ συμπεπτωκότων κινδυνεύειν, οὐχ ὕπαρχον ὅταν βουλώμεθα ἀποστεῖλαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 9:10)
ὥστε οὐκ ἴσον μισθώσαντα ὑπηρετεῖν καὶ νικήσαντα ἀποστεῖλαι οὐδὲ τὸ σεσωκέναι τὴν ναῦν, οὐδὲ τοὺσ ἐν τῇ νηὶ σκοπεῖν οἰέται δεῖν ὁ κυβερνήτησ, ἀλλὰ τὸ σχῆμα προσεξετάζειν τοῦ πράγματοσ, ὥσπερ ὁ δήμιοσ οὐκ ἀξιοῖ μεῖζον τοῦ δικαστοῦ φρονεῖν οὐδὲ ἴσον, ὅτι δὴ αὐτὸσ ἀποκτιννύει, εἰ δὲ μὴ, ἀλλ’ ὅτι καὶ αὐτὸσ, ἀλλ’ οἶδεν αὐτὸσ μὲν ὑπηρέτησ ὢν, τοῦτο ἀνάγκῃ ποιῶν, τὸν δὲ μετ’ ἐξουσίασ κρίνοντα τὸ δίκαιον ἐξεπίτηδεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 90:12)
καὶ οὐ τοσοῦτόν γ’ ἔστι μόνον εἰπεῖν περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅτι καὶ Λακεδαιμόνιοι δοκοῦσί μοι ταῦτα γνόντεσ ἐξ ἀρχῆσ ὥσπερ ἀφοσιούμενοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἀποστεῖλαι τοσούτουσ ὁπόσων ἠδύναντο ἐνεγκεῖν στερηθέντεσ, ὡσ τοῦ γε ἀποτυχεῖν ὑπάρχοντοσ ‐ οὕτω δὴ τούτων κεχωρηκότων καὶ τῶν ἐν ταῖσ ναυσὶ κατὰ κράτοσ ἤδη φευγόντων εἰσ τὸ εἴσω τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ τὴν Πελοπόννησον σχεδὸν Ἑλλάδα ποιουμένων, τὰ δ’ ἄλλα παρεικότων, ἔσχατοσ μὲν ἀνεχώρει μετὰ ἐσχάτων Ἀθηναίων, οὐ τὴν αὐτὴν τάξιν φυλάττων ἥνπερ ὅτε ἐκπλεῖν ἔδει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 75:4)
τούσ τε Λυκίουσ ὁρῶν ἀγαπῶντασ τὸ τρίχωμα φορεῖν, ἔφησε γράμματα ἥκειν παρὰ βασιλέωσ, κόμασ ἀποστεῖλαι εἰσ προκόμια, προστετάχθαι οὖν αὐτῷ ὑπὸ Μαυσώλου ἀποκεῖραι αὐτούσ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 52:1)
καὶ τούτῳ ἔδωκεν ἀργυρίου τάλαντα ἐσ τρισχίλια φέρειν ἐπὶ θάλασσαν, καὶ ἀπ̓ αὐτῶν ἀποστεῖλαι παῤ Ἀντίπατρον ὅσων ἂν δέηται Ἀντίπατροσ ἐσ τὸν πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πόλεμον.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 16 10:1)
τὸν οὖν Διονύσιον γελάσαντα ἀποστεῖλαι αὐτῷ τὴν τρῖγλαν τὴν παρακειμένην αὐτῷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 11 2:3)
Φύλαρχοσ δὲ Σανδρόκοττόν φησι τὸν Ἰνδῶν βασιλέα Σελεύκῳ μεθ’ ὧν ἔπεμψε δώρων ἀποστεῖλαί τινασ δυνάμεισ στυτικὰσ τοιαύτασ ὡσ ὑπὸ τοὺσ πόδασ τιθεμένασ τῶν συνουσιαζόντων οἷσ μὲν ὁρμὰσ ἐμποιεῖν ὀρνίθων δίκην οὓσ δὲ καταπαύειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 32 2:4)
ὁ δ’ Ιἕρων ἐπεὶ πάντασ τοὺσ λιμένασ ἤκουεν τοὺσ μὲν ὡσ οὐ δύνατοί εἰσι τὴν ναῦν δέχεσθαι, τοὺσ δὲ καὶ ἐπικινδύνουσ ὑπάρχειν, διέγνω δῶρον αὐτὴν ἀποστεῖλαι Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν καὶ γὰρ ἦν σπάνισ σίτου κατὰ τὴν Αἴγυπτον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 44 1:1)
καὶ τοσοῦτόν γ’ ἀφέστηκα τῶν ἄλλων, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῶν συμβουλευόντων, ὥστ’ οὐδὲ δοκεῖ μοι περὶ Χερρονήσου νῦν σκοπεῖν οὐδὲ Βυζαντίου, ἀλλ’ ἐπαμῦναι μὲν τούτοισ, καὶ διατηρῆσαι μή τι πάθωσι, καὶ τοῖσ οὖσιν ἐκεῖ νῦν στρατιώταισ πάνθ’ ὅσων ἂν δέωνται ἀποστεῖλαι, βουλεύεσθαι μέντοι περὶ πάντων τῶν Ἑλλήνων ὡσ ἐν κινδύνῳ μεγάλῳ καθεστώτων.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 23:3)
ἀποστεῖλαι δὲ καὶ θεαρίασ ἐσ τὰσ ἐν τᾷ Ἑλλάδι παναγύριασ, Ἴσθμια καὶ Νέμεα καὶ Ὀλύμπια καὶ Πύθια, καὶ ἀνακαρῦξαι τὼσ στεφάνωσ οἷσ ἐστεφάνωται ὁ δᾶμοσ ὁ Ἀθαναίων ὑφ’ ἁμέων, ὅπωσ ἐπιστέωνται οἱ Ἕλλανεσ τάν τε Ἀθαναίων ἀρετὰν καὶ τὰν Βυζαντίων καὶ Περινθίων εὐχαριστίαν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 128:2)
τὸν τελευταῖον γὰρ ἴστε τὸν πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πόλεμον, ὅτε μὲν ναῦσ οὐκ ἐδοκεῖτ’ ἀποστεῖλαι δυνήσεσθαι, πῶσ διέκειθ’ ἡ πόλισ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 19:6)
ὁ Μέμνων καὶ ὁ Μέντωρ, οἱ κηδεσταὶ τοῦ Ἀρταβάζου, ἄνθρωποι νέοι καὶ κεχρημένοι ἀπροσδοκήτῳ εὐτυχίᾳ τῇ τοῦ Ἀρταβάζου κηδείᾳ, βουλόμενοι τῆσ χώρασ ἄρχειν εὐθὺσ ἐν εἰρήνῃ καὶ τιμᾶσθαι καὶ μὴ πολεμεῖν μηδὲ κινδυνεύειν, πείθουσι τὸν Ἀρτάβαζον τοῦ μὲν τιμωρεῖσθαι τὸν Χαρίδημον ἀφέσθαι, ἀποστεῖλαι δ’ ὑπόσπονδον, διδάσκοντεσ ὡσ ὑμεῖσ, κἂν ἐκεῖνοσ μὴ ’θέλῃ, διαβιβᾶτε καὶ οὐ δυνήσεται κωλύειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 217:2)
οὐ γὰρ ὅμοιον ἑκατὸν νεῶν ἢ καὶ πλειόνων στόλον ἀποστεῖλαι καὶ πάλιν ἑβδομήκοντα καὶ τριάκοντα ἑτέρων, καὶ τοῦτον ἔσθ’ ὅτε μὴ καταλύειν τριῶν ἢ τεττάρων ἐτῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 134:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION