헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν καὶ τὸ ἅπαξ τοῦ ἔτουσ ἀναβαίνειν, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ὡσ τύχοιεν ἑκάστοτε, καὶ τὸ μὴ ἀπολείπειν πρὶν ἐκπληρῶσαι καὶ τὸ πληρώσαντα αὖθισ ἀπορρεῖν, καὶ ἡ μετὰ τοῦτο ἡσυχία τοῦ ῥεύματοσ οὐκ ἐᾷ παρὰ τοῖσ ὑετοῖσ εἶναι τὴν πρόφασιν δοκεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 8:5)
εἶναι δὲ καὶ ὕδωρ ἐν ἄκρᾳ τῇ πέτρᾳ πολὺ καὶ καθαρόν, πηγὴν ἀνίσχουσαν, ὡσ καὶ ἀπορρεῖν ἀπὸ τῆσ πηγῆσ ὕδωρ, καὶ ὕλην καὶ γῆν ἀγαθὴν ἐργάσιμον ὅσην καὶ χιλίοισ ἀνθρώποισ ἀποχρῶσαν ἂν εἶναι ἐργάζεσθαι.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 28 3:2)
φήσασ δ’ ἀπορρεῖν τὰ φύλλα τῶν στεφάνων καὶ σαπροὺσ εἶναι διὰ τὸν χρόνον, ὥσπερ ἰών ἢ ῥόδων ὄντασ, ἀλλ’ οὐ χρυσίου, συγχωνεύειν ἔπεισεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 87:2)
φήσασ δ’ ἀπορρεῖν τὰ φύλλα τῶν στεφάνων καὶ σαπροὺσ εἶναι διὰ τὸν χρόνον, ὥσπερ ἰών ἢ ῥόδων ὄντασ, ἀλλ’ οὐ χρυσίου, συγχωνεύειν ἔπεισεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 248:4)
νῦν μέντοι οὐκέτι πλήθουσιν ὥστε καὶ ἀπορρεῖν αἱ λιβάδεσ, ἀλλ’ ἔστιν ὀλίγον ὕδωρ ἐν κοίλῳ χωρίῳ συνεστηκὸσ, λεγόμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων ἱερὸν ἡλίου·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 55 2:1)
ἔστι δὲ ἄλσοσ ἱερὸν ἀρχόμενον μὲν ἀπὸ ὄρουσ ὃ καλοῦσι Ποντῖνον, τὸ δὲ ὄροσ ὁ Ποντῖνοσ οὐκ ἐᾷ τὸ ὕδωρ ἀπορρεῖν τὸ ἐκ τοῦ θεοῦ, ἀλλὰ ἐσ αὑτὸ καταδέχεται·
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 36 14:1)
κατακορὴσ δὲ συνουσία καὶ οὐκ ἴσχουσα τὸν διὰ χρόνου πόθον ἀπορρεῖν ἀλλήλων ποιεῖ ὑπερβολαῖσ πλησμονῆσ.
(플라톤, Laws, book 6 176:2)
ὥστε τούτων γέ φασι μηδὲ τὸ αἷμα κίρνασθαι σφαττομένων, ἀλλὰ κἂν μίξῃσ, ἰδίᾳ πάλιν ἀπορρεῖν διακρινόμενον.
(플루타르코스, De invidia et odio, section 4 2:1)
"ὦ ξένε, κωλύει ταὐτὸν εἶναι καὶ λεπτὸν καὶ πυκνόν, ὥσπερ τὰ σηρικὰ καὶ τὰ βύσσινα τῶν ὑφασμάτων, ἐφ’ ὧν καὶ Ὅμηροσ εἶπε καιροσέων δ’ ὀθονῶν ἀπολείβεται ὑγρὸν ἔλαιον, ἐνδεικνύμενοσ τὴν ἀκρίβειαν καὶ λεπτότητα τοῦ ὕφουσ τῷ μὴ προσμένειν τὸ ἔλαιον ἀλλ’ ἀπορρεῖν καὶ ἀπολισθάνειν, τῆσ λεπτότητοσ καὶ πυκνότητοσ οὐ διιείσησ;
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 4 5:1)
οἱο͂ν ἐδόκει τὸ περὶ τὴν χάλαζαν εἶναι τὴν ὑπὸ χαλαζοφυλάκων αἵματι σπάλακοσ ἢ ῥακίοισ γυναικείοισ ἀποτρεπομένην καὶ τὸ τῶν ἀγρίων ἐρινεῶν, ἃ ταῖσ ἡμέροισ περιαπτόμενα συκαῖσ ἀπορρεῖν οὐκ ἐᾷ τὸν καρπὸν ἀλλὰ συνέχει καὶ συνεκπεπαίνει·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσ ὁ παρὰ τῷ Πλάτωνι κερασβόλοσ, καὶ διὰ τί τῶν σπερμάτων ἀτεράμονα γίγνεται τὰ προσπίπτοντα τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν. 8:1)
ὃ μηδεμιᾶσ μὲν ὑπαρχούσησ ἐκρύσεωσ δέον ἂν ἦν προσαναβαῖνον ἀεὶ μείζω καὶ πλείω τοῦ κοιλώματοσ περιλαμβάνειν τόπον, ὑπαρχουσῶν δ’ ἐκρύσεων ἀνάγκη τὸ προσγινόμενον καὶ πλεονάζον ὑπερπῖπτον ἀπορρεῖν καὶ φέρεσθαι συνεχῶσ διὰ τῶν ὑπαρχόντων στομάτων·
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 39 8:1)
τούτων δὲ γενομένων ἀμφότερα κελεύει τρῆσαι τὰ ἀγγεῖα πρὸσ ἀκρίβειαν, ὥστε τοὺσ αὐλίσκουσ ἴσουσ εἶναι καὶ κατ’ ἴσον ἀπορρεῖν·
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 44 7:1)
ὥσπερ γὰρ τοὺσ καρποὺσ μέρη τῶν φυτῶν ὄντασ πεπαινομένουσ ἀπορρεῖν, οὕτω καὶ τὸ ἔμβρυον.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 5, Εἰ τὸ ἔμβρυον ζῷον. 2:1)
ἐν μέν γε τῇ Ὑρκανίᾳ τὴν ἄμπελον μετρητὴν οἴνου φέρειν φασί, τὴν δὲ συκῆν μεδίμνουσ ἑξήκοντα, τὸν δὲ σῖτον ἐκ τοῦ ἐκπεσόντοσ καρποῦ τῆσ καλάμησ πάλιν φύεσθαι, ἐν δὲ τοῖσ δένδρεσι σμηνουργεῖσθαι καὶ τῶν φύλλων ἀπορρεῖν μέλι, ὅπερ γίνεσθαι μὲν καὶ τῆσ Μηδίασ ἐν τῇ Ματιανῇ καὶ τῆσ Ἀρμενίασ ἐν τῇ Σακασηνῇ καὶ τῇ Ἀραξηνῇ·
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 26:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION