헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπορρεῖ δ’ οὐκ ἀπὸ τῆσ ἡμετέρασ ἡ ἔξω θάλαττα καὶ πᾶσα καὶ ἧσ μηδ’ ὁτιοῦν εὑρ́ηται πέρασ πρὸσ θάτερα, ἀλλ’ ὁ καθ’ ἡμᾶσ οὗτοσ κόλποσ ἀπὸ τῆσ ἔξω θαλάττησ εἰσρεῖ, πόρρωθεν κομίζων τὴν φύσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 25:13)
"οὐ γὰρ ἀπορρεῖ τὸ μῆλον ἀπὸ τοῦ μίσχου τῶν στρουθιῶν τὰσ δὲ ἠρινὰσ ἢ Λακωνικὰσ ἢ Σιδουντίασ ἢ χνοωδίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 23 1:3)
ἐπὰν δ’ ὁ τῆσ ἀμπώτεωσ ἔλθῃ χρόνοσ, τὸ μὲν ὑγρὸν ἐκ τοῦ κατ’ ὀλίγον διὰ τῶν κεχωσμένων λίθων καὶ φαράγγων ἀπορρεῖ, οἱ δ’ ἰχθῦσ ἐν τοῖσ κοιλώμασι καταλείπονται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 15 4:2)
ὅτι τοσοῦτον ἀκολουθεῖν ἀναγκάζει τῶν συνεχῶν, ὅσον ἀπορρεῖ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 667)
ὁπόταν γοῦν ἐντεινάμενοσ τὸ τόξον ἰώ ἐπ̓ αὐτήν, ἐπισείουσα τὸν λόφον ἐκπλήττει με καὶ ὑπότρομοσ γίνομαι καὶ ἀπορρεῖ μου τὰ τοξεύματα ἐκ τῶν χειρῶν.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Ἔρωσ. 2:3)
οὕτω γὲ τοι καὶ τοῦ Νέστοροσ ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆσ γλώττησ τὸ μέλι, καὶ οἱ ἀγορηταὶ τῶν Τρώων τὴν ὄπα ἀφιᾶσιν εὐανθῆ τινα λείρια γὰρ καλεῖται, εἴ γε μέμνημαι, τὰ ἄνθη.
(루키아노스, Hercules, Προλαλία. Ἡρακλῆς 4:8)
εἰκόνεσ δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ, οὓσ ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεισ θεραπεύουσαι, καὶ τὸ μέγα ὄνομα πάντα κατ̓ ὀλίγον ἀπορρεῖ καὶ ἄπεισιν ἀμελούμενα.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 68:3)
τὴν δὲ αἰτίαν τῆσ τῶν πτερῶν ἀποβολῆσ, δι’ ἣν ψυχῆσ ἀπορρεῖ, λάβωμεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 135:2)
ὅταν δὲ χρονίζῃ τοῦτο δρῶν καὶ πλησιάζῃ μετὰ τοῦ ἅπτεσθαι ἔν τε γυμνασίοισ καὶ ἐν ταῖσ ἄλλαισ ὁμιλίαισ, τότ’ ἤδη ἡ τοῦ ῥεύματοσ ἐκείνου πηγή, ὃν ἵμερον Ζεὺσ Γανυμήδουσ ἐρῶν ὠνόμασε, πολλὴ φερομένη πρὸσ τὸν ἐραστήν, ἡ μὲν εἰσ αὐτὸν ἔδυ, ἡ δ’ ἀπομεστουμένου ἔξω ἀπορρεῖ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 194:3)
καίτοι τὴν χρηστότητα τῆσ δικαιοσύνησ πλατύτερον τόπον ὁρῶμεν ἐπιλαμβάνουσαν νόμῳ μὲν γὰρ καὶ τῷ δικαίῳ πρὸσ ἀνθρώπουσ μόνον χρῆσθαι πεφύκαμεν, πρὸσ εὐεργεσίασ δὲ καὶ χάριτασ ἔστιν ὅτε καὶ μέχρι τῶν ἀλόγων ζῴων ὥσπερ ἐκ πηγῆσ πλουσίασ ἀπορρεῖ τῆσ ἡμερότητοσ.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 5 2:1)
"ἡ δὲ χιὼν ἀπορρεῖ καὶ περιτήκεται δι’ ὑγρότητα τοῦ φύλλου τὸ γὰρ ὕδωρ σβέννυσιν αὐτῆσ καὶ κόπτει τὴν χαυνότητα διὰ τὸ μικρῶν εἶναι καὶ πυκνῶν ἄθροισμα πομφολύγων ὅθεν οὐχ ἧττον ἐν τοῖσ περιψύκτοισ σφόδρα καὶ νοτεροῖσ τόποισ ἢ τοῖσ προσείλοισ αἱ χιόνεσ ῥέουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ τοῦ κιττοῦ πότερον τῇ φύσει θερμὸσ ἢ ψυχρόσ ἐστιν. 6:11)
ὅτου δ’ ἀπορρεῖ μνῆστισ εὖ πεπονθότοσ, οὐκ ἂν γένοιτ’ ἔθ’ οὗτοσ εὐγενὴσ ἀνήρ.
(소포클레스, Ajax, episode 1:23)
δαίμων δὲ τοῖσ μὲν εὐτυχεῖ καθ’ ἡμέραν, ἡμῖν δ’ ἀπορρεῖ κἀπὶ μηδὲν ἔρχεται.
(소포클레스, episode 4:6)
ἡ μὲν γὰρ ἄμπελοσ μετρητὴν οἴνου φέρει, ἡ δὲ συκῆ μεδίμνουσ ἑξήκοντα, ὁ δὲ σῖτοσ ἐκ τοῦ ἐκπεσόντοσ καρποῦ τῆσ καλάμησ φύεται, ἐν δὲ τοῖσ δένδρεσι σμηνουργεῖται καὶ τῶν φύλλων ἀπορρεῖ μέλι·
(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 7 3:3)
ἀπορρεῖ γὰρ ὁ βότρυσ πρὶν περκάσαι διὰ τοὺσ ὄμβρουσ τοὺσ ἄδην·
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION