헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ τοίνυν ἐνταῦθα μόνον σχετλιάζων φαίνεται, ἀλλ’ οὕτωσ αὐτὸν ἰσχυρῶσ ἐπένθησεν, ὥστε παρὰ Θέτιδοσ τῆσ αὑτοῦ μητρὸσ προακούσασ ὅτι μὴ μετελθὼν μὲν τοὺσ ἐχθρούσ, ἀλλ’ ἐάσασ ἀτιμώρητον τὸν τοῦ Πατρόκλου θάνατον, ἐπανελθὼν οἴκαδε γηραιὸσ ἐν τῇ αὑτοῦ πατρίδι ἀποθανεῖται, τιμωρησάμενοσ δὲ διὰ ταχέων μέλλοι τὸν βίον τελευτᾶν, εἵλετο τὴν τοῦ τεθνεῶτοσ πίστιν μᾶλλον ἢ τὴν σωτηρίαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1451)
ἐὰν γὰρ μὴ μεταλάβῃ τὸ πεμπτὸν μέροσ τῶν ψήφων καὶ ἀτιμωθῇ ὁ ἐνδείξασ ἐμὲ Κηφίσιοσ οὑτοσί, οὐκ ἔξεστιν αὐτῷ εἰσ τὸ ἱερὸν τοῖν θεοῖν εἰσιέναι, ἢ ἀποθανεῖται.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 60:1)
καὶ οὕτω δῆλον ὅτι ἀεὶ χρόνου ἀφαιρουμένου ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου ἥξει ἐπὶ τὸ νῦν, ὥστε ὁδὶ ἀποθανεῖται νόσῳ ἢ βίᾳ, ἐάν γε ἐξέλθῃ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 41:5)
ὥστ’ ἐξ ἀνάγκησ ἀποθανεῖται ἢ οὐκ ἀποθανεῖται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 44:2)
Ἀλέξανδροσ δὲ ὡσ ἐπὶ τοῦ τείχουσ στὰσ κύκλῳ τε ἀπὸ τῶν πλησίον πύργων ἐβάλλετο, οὐ γὰρ πελάσαι γε ἐτόλμα τισ αὐτῷ τῶν Ἰνδῶν, καὶ ὑπὸ τῶν ἐκ τῆσ πόλεωσ, οὐδὲ πόρρω τούτων γε ἐσακοντιζόντων ἑ̓́τυχε γάρ τι καὶ προσκεχωσμένον ταύτῃ πρὸσ τὸ τεῖχοσ̓, δῆλοσ μὲν ἦν Ἀλέξανδροσ ὢν τῶν τε ὅπλων τῇ λαμπρότητι καὶ τῷ ἀτόπῳ τῆσ τόλμησ, ἔγνω δὲ ὅτι αὐτοῦ μὲν μένων κινδυνεύσει μηδὲν ὅ τι καὶ λόγου ἄξιον ἀποδεικνύμενοσ, καταπηδήσασ δὲ εἴσω τοῦ τείχουσ τυχὸν μὲν αὐτῷ τούτῳ ἐκπλήξει τοὺσ Ἰνδούσ, εἰ δὲ μή, καὶ κινδυνεύειν δέοι, μεγάλα ἔργα καὶ τοῖσ ἔπειτα πυθέσθαι ἄξια ἐργασάμενοσ οὐκ ἀσπουδεὶ ἀποθανεῖται ‐ ταῦτα γνοὺσ καταπηδᾷ ἀπὸ τοῦ τείχουσ ἐσ τὴν ἄκραν.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 9 5:1)
Σαφέωσ γὰρ εἰδέναι χρὴ, ὅτι ἀποθανεῖται, ᾧ ἂν ἐμβληθέντα ἐμμείνῃ, καὶ ἡ ζωὴ δὲ ὀλιγήμεροσ τουτέοισι γενήσεται‧ ὀλίγοι γὰρ ἂν αὐτέων τὰσ ἑπτὰ ἡμέρασ ὑπερβάλλοιεν‧ σπασμὸσ γὰρ ὁ κτείνων ἐστίν‧ ἀτὰρ καὶ γαγγραινοῦσθαι ἱκνέεται τὴν κνήμην καὶ τὸν πόδα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 63.2)
Σάφα γὰρ ἐπίστασθαι χρὴ, ὅτι ἀποθανεῖται ἐν ὀλίγῃσιν ἡμέρῃσι τοιούτῳ θανάτῳ, οἱῴπερ καὶ πρόσθεν εἴρηται, ὅτῳ ἂν ἐμβληθέντα τὰ ὀστέα ἐμμείνῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 64.2)
Καὶ δὴ, τουτέων οὕτωσ ἐχόντων ὑπὸ τῶν τε τρωσίων καὶ τῶν βελέων ἴσων ἐόντων καὶ ὁμοίων, καὶ μεζόνων, καὶ ὁμοίωσ τιτρωσκόμενοσ καὶ μᾶλλον, ταύτῃ τῆσ κεφαλῆσ τὸ ὀστέον ἧσσον Ῥήγνυται καὶ φλᾶται ἔσω‧ κἢν μέλλῃ ὥνθρωποσ ἀποθνήσκειν καὶ ἄλλωσ ἐκ τοῦ τρώματοσ, ἐν τῷ ὄπισθεν τῆσ κεφαλῆσ ἔχων τὸ τρῶμα, ἐν πλέονι χρόνῳ ἀποθανεῖται‧ ἐν πλέονι γὰρ χρόνῳ τὸ ὀστέον ἐμπυί̈σκεταί τε καὶ διαπυί̈σκεται κάτω ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον διὰ τὴν παχύτητα τοῦ ὀστέου, καὶ ἐλάσσων ταύτῃ τῆσ κεφαλῆσ ὁ ἐγκέφαλοσ ὕπεστι, καὶ πλέονεσ ἐκφυγγάνουσι τὸν θάνατον τῶν ὄπισθεν τιτρωσκομένων τῆσ κεφαλῆσ ὡσ ἐπιτοπολὺ, ἢ τῶν ἔμπροσθεν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 2.6)
ἀλλὰ τῶν μὲν ἰδιωτῶν ὑμῶν ἐάν τισ ἀρχήν τιν[α ἄρχων] δι’ ἄγνοιαν ἢ [δι’ ἀπει]ρίαν ἁμάρτῃ τ[ι, οὗτοσ] ὑπὸ τούτων κ[αταρρη]τορευθεὶσ ἐν τῷ [δικα]στηρίῳ ἢ ἀπο[θανεῖ]ται ἢ ἐκ τῆσ πατ[ρίδοσ] ἐκπεσεῖται·
(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων 6:8)
Καμβύσησ ἐκεῖνόσ ἐστιν οὗτοσ βασιλεύσει μετὰ τὸν πατέρα καὶ μυρία σφαλεὶσ ἒν τε Λιβύῃ καὶ Αἰθιοπίᾳ τὸ τελευταῖον μανεὶσ ἀποθανεῖται ἀποκτείνασ τὸν Ἆπιν.
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 13:8)
πεποίηκεν γὰρ ὁ γραφεὺσ ἑκάτερον ἀμελοῦντα μὲν τῶν καθ’ ἑαυτὸν πολεμίων, ἀμυνόμενον δὲ τοὺσ ἐπιφερομένουσ θατέρῳ καὶ πρὸ ἐκείνου ἀπαντᾶν πειρώμενον τοῖσ τοξεύμασιν καὶ παρ’ οὐδὲν τιθέμενον εἰ ἀποθανεῖται σώσασ τὸν φίλον καὶ τὴν ἐπ’ ἐκεῖνον φερομένην πληγὴν προαρπάσασ τῷ ἑαυτοῦ σώματι.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 6:7)
καίτοι εἰ ἐκεῖνοσ ἀπέθανεν, ἦ που Ἀγόρατόσ γε δικαίωσ ἀποθανεῖται, ὅσ γε τόν τε Μενέστρατον ἀπογράψασ αἴτιοσ ἐκείνῳ ἐστὶ τοῦ θανάτου, καὶ τοῖσ ὑπὸ Μενεστράτου ἀπογραφεῖσι τίσ αἰτιώτεροσ ἢ ὁ εἰσ τοιαύτην ἀνάγκην ἐκεῖνον καταστήσασ;
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 72:1)
μόλισ γὰρ ὑπὲρ δικαίου τισ ἀποθανεῖται·
(PROS RWMAIOUS, chapter 1 139:1)
ἐὰν δὲ ἔλθῃ, μηχανητέον ὅπωσ ἂν διαφύγῃ καὶ μὴ δῷ δίκην ὁ ἐχθρόσ, ἀλλ’ ἐάντε χρυσίον <ᾖ> ἡρπακὼσ πολύ, μὴ ἀποδιδῷ τοῦτο ἀλλ’ ἔχων ἀναλίσκῃ καὶ εἰσ ἑαυτὸν καὶ εἰσ τοὺσ ἑαυτοῦ ἀδίκωσ καὶ ἀθέωσ, ἐάντε αὖ θανάτου ἄξια ἠδικηκὼσ ᾖ, ὅπωσ μὴ ἀποθανεῖται, μάλιστα μὲν μηδέποτε, ἀλλ’ ἀθάνατοσ ἔσται πονηρὸσ ὤν, εἰ δὲ μή, ὅπωσ ὡσ πλεῖστον χρόνον βιώσεται τοιοῦτοσ ὤν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 207:1)
καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ οὐκ ἀποθανεῖται πᾶσα σὰρξ ἔτι ἀπὸ τοῦ ὕδατοσ τοῦ κατακλυσμοῦ, καὶ οὐκ ἔτι ἔσται κατακλυσμὸσ ὕδατοσ τοῦ καταφθεῖραι πᾶσαν τὴν γῆν.
(70인역 성경, 창세기 9:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION