헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧν ὁ Δροῦσοσ αἰσθανόμενόσ τε καὶ οὐ θαμινὰ προϊών, ἀλλ’ ἔνδον ἐν περιπάτῳ βραχὺ φῶσ ἔχοντι χρηματίζων ἀεὶ καὶ περὶ ἑσπέραν τὸ πλῆθοσ ἀποπέμπων ἐξεβόησεν ἄφνω πεπλῆχθαι καὶ λέγων ἔτι κατέπεσεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 3:4)
ἄμητα προσαπέπεμψεν ἡμῖν τουτονί, ἐφ’ ᾧ τ’ ἐκεῖσε μηδέποτέ μ’ ἐλθεῖν ἔτι, καὶ πρὸσ ἐπὶ τούτοισ εἶπεν ἀποπέμπων ὅτι πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.
(아리스토파네스, Plutus, Episode32)
Μυρτίλοσ μὲν γάρ ἔφασκεν ὥσπερ εἰσ αἶγασ ἡμᾶσ ἀγρίασ ἀποπέμπων τοὺσ ζητοῦντασ, Ἡγήσανδρον τὸν Δελφὸν ἐν τοῖσ ὑπομνήμασιν αὐτοῦ μνημονεύειν, τῆσ δὲ λέξεωσ τὰ νῦν οὐ μεμνῆσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 253)
μαρτύριον δέ μοι καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτου πέρι γέγονε, ὅτι καὶ τὸν μάντιν ὃσ εἵπετο τῇ στρατιῇ ταύτῃ, Μεγιστίην τὸν Ἀκαρνῆνα, λεγόμενον εἶναι τὰ ἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδοσ, τοῦτον εἴπαντα ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν, φανερόσ ἐστι Λεωνίδησ ἀποπέμπων, ἵνα μὴ συναπόληταί σφι.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 221 2:1)
^ τὰ μὲν οὖν περὶ τῶν φόρων διεπέπρακτο ἤδη, καὶ ἐχρημάτιζεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺσ καὶ εἱστία, ἤδη αὐτὸν ἀποπέμπων.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 43:4)
ἡμέρασ μοχθηρότερα ἀποδιδόντεσ ἢ παρέλαβον τὰ ἱμάτιά τε καὶ ὑποδήματα, ἀλλ’ εἰ τοιαῦτα ποιοῖεν, ταχὺ ἂν τῷ λιμῷ ἀποθάνοιεν, Πρωταγόρασ δὲ ἄρα ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἐλάνθανεν διαφθείρων τοὺσ συγγιγνομένουσ καὶ μοχθηροτέρουσ ἀποπέμπων ἢ παρελάμβανεν πλέον ἢ τετταράκοντα ἔτη ‐ οἶμαι γὰρ αὐτὸν ἀποθανεῖν ἐγγὺσ καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονότα, τετταράκοντα δὲ ἐν τῇ τέχνῃ ὄντα ‐ καὶ ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ τούτῳ ἔτι εἰσ τὴν ἡμέραν ταυτηνὶ εὐδοκιμῶν οὐδὲν πέπαυται, καὶ οὐ μόνον Πρωταγόρασ, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πάμπολλοι, οἱ μὲν πρότερον γεγονότεσ ἐκείνου, οἱ δὲ καὶ νῦν ἔτι ὄντεσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 133:1)
ταῦτα οὖν διανοηθείσ, πρὸ τοῦ οὐκ εἰωθὼσ ἄνευ ἀκολούθου μόνοσ μετ’ αὐτοῦ γίγνεσθαι, τότε ἀποπέμπων τὸν ἀκόλουθον μόνοσ συνεγιγνόμην ‐ δεῖ γὰρ πρὸσ ὑμᾶσ πάντα τἀληθῆ εἰπεῖν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 485:3)
ἐνταῦθα καθήμενοσ ἐδημαγώγει, πολλῶν πρὸσ αὐτὸν ἀφικνουμένων, διδοὺσ ὧν ἕκαστοσ δεηθείη, καὶ πάντασ ἀποπέμπων τὰ μὲν ἔχοντασ ἤδη παρ’ αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐλπίζοντασ, καὶ παρὰ τὸν ἄλλον δὲ πάντα τῆσ στρατείασ χρόνον ἐλάνθανε τὸν Πομπήϊον ἐν μέρει νῦν μὲν τοὺσ πολεμίουσ τοῖσ τῶν πολιτῶν ὅπλοισ καταστρεφόμενοσ, νῦν δὲ τοῖσ ἀπὸ τῶν πολεμίων χρήμασιν αἱρῶν τοὺσ πολίτασ καὶ χειρούμενοσ.
(플루타르코스, Caesar, chapter 20 2:1)
Δίων δὲ καὶ τούτοισ ἐχαλέπαινε, καὶ μετ’ ὀλίγον χρόνον ἐξεπολεμώθη παντάπασι πυθόμενοσ τὸ περὶ τὴν γυναῖκα, περὶ οὗ καὶ Πλάτων ᾐνίξατο γράφων πρὸσ Διονύσιον, ἦν δὲ τοιοῦτον, μετὰ τὴν ἐκβολὴν τοῦ Δίωνοσ ἀποπέμπων Πλάτωνα Διονύσιοσ ἐκέλευσεν αὐτοῦ δι’ ἀπορρήτων πυθέσθαι, μή τι κωλύοι τὴν γυναῖκα πρὸσ γάμον ἑτέρῳ δοθῆναι·
(플루타르코스, Dion, chapter 21 1:1)
καὶ ἀποπέμπων τὴν ἄνθρωπον ἣν ὀλίγῳ πρόσθεν εἴρηκε τῆσ γαμετῆσ τῇ εὐνοίᾳ προκρίνειν, οὐδὲν ἐρωτικὸν οὐδ’ αἰσχρὸν ἐποίησε.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 8 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION