헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε ἀνάγκη παραπληρώμασι λέξεων οὐδὲν ὠφελουσῶν χρῆσθαι καὶ ἀπομηκύνειν πέρα τοῦ χρησίμου τὸν λόγον.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 3 1:3)
ἄχρι δὲ ἂν οἰκεῖα τῷ πράγματι λέγηται, ἐξέστω ἀπομηκύνειν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 19:6)
ὦ Σώκρατεσ, αἰδώσ τίσ μ’ ἔχει τὸ νῦν πρῶτον συγγενόμενον ὑμῖν μὴ κατὰ σμικρὸν ἔποσ πρὸσ ἔποσ ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν, ἀλλ’ ἐκτείναντα ἀπομηκύνειν λόγον συχνὸν κατ’ ἐμαυτόν, εἴτε καὶ πρὸσ ἕτερον, οἱο͂ν ἐπίδειξιν ποιούμενον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 10:5)
ἔστι μὲν οὖν ἀτεχνῶσ ἡ λευκὴ στάθμη πρὸσ τοὺσ λόγουσ ὁ ἀδόλεσχοσ, οὐ μὴν ἀλλ’ ὁ μᾶλλον ἑτέρων ἑτέροισ προσπεπονθὼσ ὀφείλει τούτουσ φυλάττεσθαι καὶ ἀνέχειν ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων καὶ ἀνακρούειν ὡσ πορρωτάτω προάγειν καὶ ἀπομηκύνειν ἀεὶ δἰ ἡδονὴν δυναμένων.
(플루타르코스, De garrulitate, section 22 3:4)
οὐ μὴν ἀλλ’ ὁ μᾶλλον ἑτέρων ἑτέροισ προσπεπονθὼσ ὀφείλει τούτουσ φυλάττεσθαι καὶ ἀνέχειν ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων καὶ ἀνακρούειν, ὡσ πορρωτάτω προάγειν καὶ ἀπομηκύνειν ἀεὶ δι’ ἡδονὴν δυναμένων.
(플루타르코스, De garrulitate, section 22 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION